به گزارش خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران، در روزهای پرتلاطم دنیا، تنها تو می‌مانی و نگاهم که تا بی‌کران احدیت پرواز می‌کند شاید در زلال غفرانت غوطه‌ور شوم و آدمی شوم از جنسی دیگر، ازجنسی شبیه مهر، جنسی شبیه ستاریت.

راستی بار عصیانم را در نگاه ستاریت پنهان می‌کنم شاید بوی زهد تنم را فراگیرد و برسم به بی‌نهایت عرفانت. عرفانی که از سر شوق به سویت پر می‌کشد و در زلال بی‌منتهای هستی، رنگی از یگانگی تو می‌گیرد. یگانه‌ای آنگونه که قلبم را از تلاطم بی‌پایان روزگار در امان نگاه می‌داری و از سردرد فریاد می‌زند پاکم کن، آنگونه که آفریدی.

چشمه زلال عشقت، سجاده نیازم را به سوی بی‌کران می‌گشاید و لبریز می شوم از لحظه‌های ناب با  تو بودنم از نیایشی که رنگ الفت ترا می‌گیرد.



محدثه محمدپور/


انتهای‌پیام/ اس