چند روز دیگر به 20 ژوئیه، پایان مهلت مقرر برای دستیابی به توافق جامع هستهای باقیست. در صورت عدم نگارش این توافقنامه، مذاکرات تا شش ماه دیگر (نوامبر 2014) تمدید میشود. ولی تمدید مذاکرات، احتمالاً مخالفان این توافقنامه را خرسند کرده و گرمای مناسبات ایران با 5+1 را رو به سردی خواهد برد.
بر اساس اعلام منابع آمریکایی، ایران از 10.000 سانتریفیوژ در حال فعالیت و 9000 در حال نصب برخوردار است. رهبر ایران اخیراً اعلام کرده این کشور به تعداد بیشتری سانتریفیوژ برای تأمین انرژی در درازمدت نیاز دارد.
جان کری پس از مذاکرات دیروز با ظریف، نظری درباره پیشنهادات ظریف به وی ارائه نکرد ولی گفت آمریکا و متحدان غربی، به هیچ وجه با 19.000 سانتریفیوژ موافق نیستند و حتی از این کشور میخواهند ظرفیتهای غنیشده خود را کاهش دهد.
"تلهپلیس" در ادامه مدعی شد:
سالهاست که دو طرف، مذاکرات هستهای را "سخت ولی سازنده" عنوان میکنند، در حالیکه امروز میدانیم هر یک از طرفین برای خود یک هدف بنیادین در نظر گرفته که با هدف طرف دیگر در تقابل است: غربیها مصرّانه خواستار از بین رفتن ظرفیتهای غنیشده اورانیوم در ایران هستند و ایران هم بر حفظ این ظرفیتها پافشاری میکند.
حال سؤال اینجاست که کدامیک از طرفین، به سوی دیگری خیز برمیدارد و از موضعش کوتاه میآید؟!
هیئت ایرانی در مواردی تصمیمات 5+1 در مذاکرات را "سیاسی" خوانده است. به نظر میرسد اسناد و مدارک کافی در پرونده موجود ردّوبدل شده و تنها عاملی که سالهاست توافق را به تأخیر انداخته، مسئله "اعتماد" است. به هر حال هر توافقی که بین ایران با 5+1 (چه ژوئیه و چه نوامبر) در موضوع هستهای منعقد شود، تأثیرات سیاسی مهمی بر خاورمیانه خواهد گذاشت.
انتهای پیام/