این روزنامه زوریخی روز جمعه 11 ژوئن در مقالهای به قلم "اریک گویر" (Eric Gujer) نوشت:
ایرانیها مدتهاست که شطرنجی را با دنیا شروع کردهاند و راه گذشتگان خود را با مهارت می پیمایند. مهرههای شطرنج ایران، به جای وزیر و فیل و رخ، "سانتریفیوژ" است. دهههای متمادی است که تهران درباره فعالیتهای هستهایاش با غرب مذاکره میکند؛ دهههایی سراسر بهانهجویی (از طرف غربی) و شگرد و راهکار. البته این تهران بود که موفق شد اروپاییها و حتی آمریکاییها را پای میز مذاکره بکشاند.
تحریمها بار سنگینی را بر دوش ایران گذاشتند، ولی رئیس جمهور جدید این کشور عزم خود را برای بستن پرونده هستهای ایران جزم کرده و محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه نیز ایران را نقشآفرین مهمی در برقراری امنیت منطقه مانند عراق و افغانستان دانست.
روزنامه زوریخ سپس ادامه داد: به نظر میرسد ایران مصمم به همکاری با غرب است [...] اما آیا عزم یک طرف برای توافق کافیست یا خیر، تا 20 ژوئیه مشخص خواهد شد. اگرچه جو نامساعد سیاسی میان غرب با ایران که در گذشته وجود داشت، به فضایی معتدلتر و دور از تنش تبدیل شده است، اما دیپلماتهای حاضر در وین، شانس دستیابی به توافق را زیر 50% میدانند، چون ایران قصد دارد بیش از آن تعداد سانتریفیوژهایی که مورد قبول غرب است، راهاندازی کند.
این مقاله در ادامه مدعی شد:
هنوز معلوم نیست که آیا ایران اجازه بازدید از تمام تأسیسات هستهای را به بازرسان شورای امنیت بدهد یا خیر. این کشور پیشرفت حیرتآوری در زمینه فناوری تسلیحات دفاعی به دست آورده است. قطعاً توافق جامع هم نمیتواند قطار حرکت ایران به سمت دانش هستهای در نیروگاههایش را متوقف کند. [...] بنابراین مذاکرات وین 6، تنها حول یک محور ساده میچرخد و آن هم اینکه غرب میخواهد حتیالمقدور زمان بیشتری را بخرد تا میزان موفقیت ایران در اعتمادسازی را محک بزند.
روزنامه سوئیسی سپس مینویسد: به نظر میرسد آمریکا در زمان روحانیِ اعتدالگرا و وزیرخارجۀ خوشمشرب وی، آمادگی دارد نگاه خود به ایران را تغییر دهد. هیچ شاهدی مبنی بر غنیسازی با هدف سلاح اتمی در ایران وجود ندارد. [...] برای آمریکا و اتحادیه اروپا، کافی است که صلحآمیز بودن فعالیتهای اتمی ایران را باور کنند؛ در این صورت نیازی به تعیین مهلت 12 ماهه برای توقف ساخت بمب هستهای نیست.
اگر دیپلماتهای حاضر در وین، از نتیجه مذاکرات راضی باشند، هیچ تضمینی وجود ندارد که کنگره آمریکا هم توافق جامع احتمالی را بپذیرد. در نتیجه تنشها در روابط ایران و غرب باقی خواهد ماند.
این مقاله سوییسی، ایران را کشوری قدرتمند در منطقه دانست و نوشت:
حتی در دوره روحانی هم دشمنی ایران با اسرائیل، متحد اصلی واشنگتن به جای خود باقی است و سیاستهای تهران در خاورمیانه، حتی بیشتر از دلارهای نفتی عربستان تأثیرگذار است. احتمال رفع تحریمها باعث شده اعتماد به نفس ایران برای تبدیل شدن به وزنه سنگین منطقه، بالا باشد.
انتهای پیام/