صهيونيست‌ها قبل از غزه شهرك هاليووود را اشغال كرده بودند
روی صحبتم با تمام هالیوودی‌هاست که معمولا با ژست بشردوستانه نسبت به هر اتفاقی در گوشه و کنار دنیا موضع می‌گیرند الا چیزهایی که به رژیم اشغالگر قدس مربوط باشد.
به
گزارش خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران؛ بزرگترین عامل مرگ دسته جمعی بشر در طول تاریخ حیاتش خود او بوده یعنی جنگ‌ها، غارت‌ها، تعدی‌ها، سرکوب‌ها و همه‌ی چیزهای اینچنینی، نسل افکن تر از هر سیل و زلزله و طوفانی برای بشر فاجعه آفریده‌اند و وقتی می‌بینیم که بزرگترین قاتل انسان خود اوست لابد باید کاملا از این موجود ناامید شویم.
ولي این تحلیل ناقص، همان منطق ملائکه‌ی معترض به خلقت انسان است که درمحضر خداوند متعال عرضه می‌داشتند؛ موجودی که قرار است خلیفه‌ی حق در زمین باشد، خون می‌ریزد و فساد می‌کند اما خداوند به تعبیر خودش آن چیزی را می‌دانست که فرشتگان نمی‌دانستند.
او گفت که من از روح خودم در کالبد این موجود دمیده‌ام و حالا انسان خصوصیتی دارد که الهی است و بین مخلوقات فقط مخصوص اوست فلذا انسان اشرف مخلوقات است.
آن خصوصیت مشترک بین بشر و خداوند چیزی است به نام "عشق" و عشق تنها نیرویی است که می‌تواند مقابل بزرگترین قاتل انسان در روی زمین که خود اوست یارای مقابله داشته باشد.
ما آنجا که پای عشق به میان بیاید عبارت خصوصیات انسانی را به کار می‌بریم و جایی که عشق نباشد از تعبیر خصوصیات حیوانی بشر دم می‌زنیم.
وقتی جنایتی ددمنشانه در گوشه‌ای از دنیا علیه عده‌ای مظلوم رخ می‌دهد، تنها نیرویی که می‌تواند در برابر آن ایستادگی کند احساسات عاشقانه و آزادمنشانه‌ی انسان‌های دیگر است.
انسان‌هایی که بنابر محاسبات مادی باید سکوت کنند چون اتفاقی که در حال وقوع است منافع آنها را به خطر ننداخته و حتی هر اعتراض و اقدامی ممکن است برایشان هزینه هم بتراشد اما آنها سکوت نمی‌کنند چون عشق به خوبی‌ها در وجودشان نمرده و از رذالت و ظلم و متنفرند.
طی چند روز گذشته و بعد از اتفاقات دهشتناکی که در نوار غزه رخ داد، از هنرمندان کشور خودمان گرفته تا فوتبالیست‌های بین المللی، خیلی‌ها به این موضوع اعتراض کردند.
شاید رژیم خون‌‌آشام صهیونیستی هیچ وقت توقع چنین برخوردهایی را نداشت و فکر می‌کرد همین که توانسته مجامع بین‌المللی را طبق معمول ساکت نگه دارد، یعنی دیگر مشکلی بر سر راهش پیش نخواهد آمد اما بر خلاف محاسبات غلط صهیونیستها، انسانیت هنوز نمرده و هیچ وقت نمی‌میرد.
احتمالا اهالی رژیم اشغالگر قدس تمام مردم جهان را به اصطلاح فلاسفه (قیاس به نفس) کرده‌اند آنچنان که به قول معروف (کافر همه را به کیش خود پندارد) و از رهگذر همین قیاس غلط به این فکر رسیده‌اند که هیچ کس تا منافعش در معرض تهدید نباشد دم برنخواهد آورد اما باید به این ظلمه‌ی قاتل گفت که شما از خدا آگاه تر نیستید و خدا هنوز به بشر امیدوار است وگرنه خاک به یکباره تمام ساکنان خود را می‌بلعد.
اتفاقاتی که افتاد و موضع گیری‌هایی که در برابر آن شد به نحوی یک امتحان دسته جمعی و بزرگ برای تمام ساکنان کره‌ی زمین هم بود تا همه بتوانند توان قوای انسانی خود را در آن محک بزنند.
خیلی‌ها با اینکه ازشان چنین توقعی را نداشتیم جانانه به میدان آمدند و با محکوم کردن این اقدامات سفاکانه موجی از تنفر را نسبت به غاصبان صهیونیست دامن زدند اما سکوت معنادار عده‌ای دیگر آنها را در این امتحان بزرگ رسوا و رفوزه کرد.
روی صحبت من در اینجا با آن خانم بازیگری است که هر بار برای به راه انداختن یک شوی جدید خیریه، کشوری گمنام تر و فقیر تر از بار قبلی را انتخاب می‌کند و هر بار لشکری از طراحان مد و لباس در آن سفر با او همراه هستند.
روی صحبت من با آن آقای تهیه کننده و کارگردان و بازیگر است که شیپور آزادی خواهی و بشر دوستی‌اش را سالی چند بار در گوش تمام رسانه‌ها می‌نوازد.
روی صحبتم با تمام هالیوودی‌هاست که معمولا با ژست بشردوستانه نسبت به هر اتفاقی در گوشه و کنار دنیا موضع می‌گیرند الا چیزهایی که به رژیم اشغالگر قدس مربوط باشد.
محال است با این اوصاف ما هیچ وقت از سینماگری هالیوودی موضعی صریح و قاطع نسبت به جنایاتی بشنویم که توسط رژیم جعلی اسرائیل رخ داده و دلیل یک کلمه‌ای چنین وضعی هم کاملا روشن است؛ صهیونیستها هالیوود را خریده‌اند، آنها قبل از غزه سینمای آمریکا را اشغال کرده بودند و حالا وضعی پیش‌آمده که این قضیه را کاملا روشن و مبرهن می‌کنند.
به هر حال امروز روز امتحان بود و از این جهت خوب شد تا ما عمق صداقت کسانی را دریابیم که از هر ده کلمه صحبتشان 5 کلمه به عشق و نوع دوستی مربوط می‌شود.
میلاد جلیل زاده /
انتهای پیام/ اس
ولي این تحلیل ناقص، همان منطق ملائکه‌ی معترض به خلقت انسان است که درمحضر خداوند متعال عرضه می‌داشتند؛ موجودی که قرار است خلیفه‌ی حق در زمین باشد، خون می‌ریزد و فساد می‌کند اما خداوند به تعبیر خودش آن چیزی را می‌دانست که فرشتگان نمی‌دانستند.
او گفت که من از روح خودم در کالبد این موجود دمیده‌ام و حالا انسان خصوصیتی دارد که الهی است و بین مخلوقات فقط مخصوص اوست فلذا انسان اشرف مخلوقات است.
آن خصوصیت مشترک بین بشر و خداوند چیزی است به نام "عشق" و عشق تنها نیرویی است که می‌تواند مقابل بزرگترین قاتل انسان در روی زمین که خود اوست یارای مقابله داشته باشد.
ما آنجا که پای عشق به میان بیاید عبارت خصوصیات انسانی را به کار می‌بریم و جایی که عشق نباشد از تعبیر خصوصیات حیوانی بشر دم می‌زنیم.
وقتی جنایتی ددمنشانه در گوشه‌ای از دنیا علیه عده‌ای مظلوم رخ می‌دهد، تنها نیرویی که می‌تواند در برابر آن ایستادگی کند احساسات عاشقانه و آزادمنشانه‌ی انسان‌های دیگر است.
انسان‌هایی که بنابر محاسبات مادی باید سکوت کنند چون اتفاقی که در حال وقوع است منافع آنها را به خطر ننداخته و حتی هر اعتراض و اقدامی ممکن است برایشان هزینه هم بتراشد اما آنها سکوت نمی‌کنند چون عشق به خوبی‌ها در وجودشان نمرده و از رذالت و ظلم و متنفرند.
طی چند روز گذشته و بعد از اتفاقات دهشتناکی که در نوار غزه رخ داد، از هنرمندان کشور خودمان گرفته تا فوتبالیست‌های بین المللی، خیلی‌ها به این موضوع اعتراض کردند.
شاید رژیم خون‌‌آشام صهیونیستی هیچ وقت توقع چنین برخوردهایی را نداشت و فکر می‌کرد همین که توانسته مجامع بین‌المللی را طبق معمول ساکت نگه دارد، یعنی دیگر مشکلی بر سر راهش پیش نخواهد آمد اما بر خلاف محاسبات غلط صهیونیستها، انسانیت هنوز نمرده و هیچ وقت نمی‌میرد.
احتمالا اهالی رژیم اشغالگر قدس تمام مردم جهان را به اصطلاح فلاسفه (قیاس به نفس) کرده‌اند آنچنان که به قول معروف (کافر همه را به کیش خود پندارد) و از رهگذر همین قیاس غلط به این فکر رسیده‌اند که هیچ کس تا منافعش در معرض تهدید نباشد دم برنخواهد آورد اما باید به این ظلمه‌ی قاتل گفت که شما از خدا آگاه تر نیستید و خدا هنوز به بشر امیدوار است وگرنه خاک به یکباره تمام ساکنان خود را می‌بلعد.
اتفاقاتی که افتاد و موضع گیری‌هایی که در برابر آن شد به نحوی یک امتحان دسته جمعی و بزرگ برای تمام ساکنان کره‌ی زمین هم بود تا همه بتوانند توان قوای انسانی خود را در آن محک بزنند.
خیلی‌ها با اینکه ازشان چنین توقعی را نداشتیم جانانه به میدان آمدند و با محکوم کردن این اقدامات سفاکانه موجی از تنفر را نسبت به غاصبان صهیونیست دامن زدند اما سکوت معنادار عده‌ای دیگر آنها را در این امتحان بزرگ رسوا و رفوزه کرد.
روی صحبت من در اینجا با آن خانم بازیگری است که هر بار برای به راه انداختن یک شوی جدید خیریه، کشوری گمنام تر و فقیر تر از بار قبلی را انتخاب می‌کند و هر بار لشکری از طراحان مد و لباس در آن سفر با او همراه هستند.
روی صحبت من با آن آقای تهیه کننده و کارگردان و بازیگر است که شیپور آزادی خواهی و بشر دوستی‌اش را سالی چند بار در گوش تمام رسانه‌ها می‌نوازد.
روی صحبتم با تمام هالیوودی‌هاست که معمولا با ژست بشردوستانه نسبت به هر اتفاقی در گوشه و کنار دنیا موضع می‌گیرند الا چیزهایی که به رژیم اشغالگر قدس مربوط باشد.
محال است با این اوصاف ما هیچ وقت از سینماگری هالیوودی موضعی صریح و قاطع نسبت به جنایاتی بشنویم که توسط رژیم جعلی اسرائیل رخ داده و دلیل یک کلمه‌ای چنین وضعی هم کاملا روشن است؛ صهیونیستها هالیوود را خریده‌اند، آنها قبل از غزه سینمای آمریکا را اشغال کرده بودند و حالا وضعی پیش‌آمده که این قضیه را کاملا روشن و مبرهن می‌کنند.
به هر حال امروز روز امتحان بود و از این جهت خوب شد تا ما عمق صداقت کسانی را دریابیم که از هر ده کلمه صحبتشان 5 کلمه به عشق و نوع دوستی مربوط می‌شود.
میلاد جلیل زاده /
انتهای پیام/ اس
