به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، "گرت پورتر" روزنامه نگار و محقق آمریکایی مدعی شد: در شرایطی ضربالاجل تعیینشده در روز 20 ژوئیه برای دستیابی به توافق درباره برنامه هستهای ایران نزدیک است، به نظر میرسد مقامات ایران درصدد پذیرش محدودیتها در این زمینه هستند.
پایگاه خبری کنسرسیوم نیوز در گزارش خود به قلم پورتر در این زمینه آورده است: ایران ایجاد محدودیت بر روی سانتریفیوژهای خود را با حفظ شرایط برای گسترش آن در آینده پذیرفته است.
جان کری، وزیر خارجه آمریکا در ماه آوریل اعلام کرده بود که واشنگتن قصد ارائه درخواست کاهش چشمگیر ظرفیت غنیسازی ایران را دارد و قصد دارد زمان مورد نیاز ایران برای تبدیل اورانیوم غنیشده 3.5 درصد به اورانیوم مورد نیاز برای تولید بمب را به شش تا 12 ماه افزایش دهد.
این در حالی است که کری به این نکته اشاره نکرد که برای افزایش این زمان نیازی به این کار نیست، بلکه برای تحقق این امر کاهش ذخایر اورانیوم غنیشده ایران نیز کافی است. ایران به عنوان بخشی از توافق موقت هستهای متعهد شده است که بخشی از اورانیوم غنیسازی شده خود را به حال اکسید درآورد و اکنون نیز برخی تاسیسات آماده اجرای این طرح شدهاند.
گروهی از کارشناسان دانشگاه پرینستون آمریکا در مقالهای در این باره اعلام کردهاند که ایران برای تولید اورانیوم مورد نیاز برای سوخت نیروگاه بوشهر به 100 هزار "سو" نیاز دارد.
از سوی دیگر علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نیز تاکید کرده است که داشتن 190 هزار سو نیاز اولی و واقعی ایران، دستکم در یک چشمانداز هشت ساله است. اشاره صالحی به هشت سال مربوط به قرارداد ایران با روسیه مبنی بر تامین سوخت مورد نیاز برای نیروگاه بوشهر تا سال 2021 است، زمانی که مقامات ایران قصد دارند تولید سوخت را تحت کنترل خود درآورند که این مسئله نیازمند داشتن قابلیت غنیسازی در سطح بالاست.
یک مقام آمریکایی که نامش فاش نشده است، در اینباره میگوید: ایران میخواهد به جایی برسد که به عنوان یک کشور عضو انپیتی که به دنبال بمب اتم نیست، شناخته شود.
اشاره این مقام آمریکایی به مسئله آزادی ایران برای غنیسازی اورانیوم پس از برقراری توافق میان این کشور و گروه 1+5 است، این در حالی است که اکنون تردیدها درباره دستیابی به توافق در موعد مقرر افزایش یافته است.
مقامات آمریکا تاکنون به طور علنی هیچ اظهارنظری درباره زمان دستیابی به توافق و دوره آن بیان نکردهاند، با این وجود "رابرت آینهورن"، مقالهنویس و روزنامهنگار آمریکایی در اینباره میگوید: آمریکا مایل به دستیابی به توافقی است که 20 سال به طول انجامد و این در حالی است که مقامات ایران مایل به توافق در زمانی بیش از پنج تا هشت سال نیستند.
در عین حال راه دیگر برای دستیابی به توافق در زمان باقی مانده، توافق بر سر میزان غنیسازی به حدی است که ایران بتواند پس از پایان قرارداد خود با روسیه درباره تامین سوخت نیروگاه بوشهر، سوخت مورد نیاز خود را تامین کند. آینهورن پیشنهاد میکند که در این زمینه توافق باید از طریق بررسی دقیق اختلافات و مواضع دو طرف به دست آید.
در صورتی که مسئله بررسی میزان سطح غنیسازی ایران چند سال به طول بیانجامد، ایران میتواند از این مسئله برای نشان دادن این که به دنبال تولید بمب اتم نیست، استفاده کند. این کار از طریق کاهش ذخایر اورانیوم غنی سازی شده توسط ایران و عدم ایجاد انبارهای اورانیوم غنی شده جدید امکان پذیر است. این همان نکتهای است که محمدجواد ظریف در مصاحبه با پایگاه آیپیاس در ماه گذشته به آن اشاره کرد.
این مسئله به ویژه در صورت تمایل ایران و آمریکا برای ایجاد روابط در زمینه مقابله با گروههای جهادی در خاورمیانه که به سود دو کشور است، شرایط بهتری خواهد یافت و از سوی دیگر این نکته به کاهش محدودیتها در برنامه هستهای ایران نیز کمک خواهد کرد. البته اینکه آیپک به تلاش خود برای فشار کنگره به دولت آمریکا برای عدم توافق با ایران ادامه خواهد داد یا نه، یک سوال حیاتی در این زمینه است که باید برای یافتن پاسخ آن منتظر ماند.
انتهای پیام/