حجت الاسلام محمد رحیم لو، در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران از مزاح و شوخی به عنوان یکی از ویژگیهای منحصر به فرد آدمی که غالبا از آن در هنگام شادیها و اظهار دوستی استفاده میکنند، یاد کرد و گفت: کنایهها یکی از انواع آن است و حتی در سیاست و یا حتی در هنگام ترس مورد استفاده قرار میگیرد و طنزهای نیش دار را میسازد، این امر نه تنها در گفتار تجلی پیدا نمیکند، بلکه در نوشتار، تصویر و کاریکاتور و... هم میآید.
وی افزود: بنابراین با توجه به خصوصیات فردی جایگاه زمان و هدف، شوخی میتواند وسعت و دایره وسیعی را شامل شود؛ عمل مهمی که باعث انتقال بسیاری از مفاهیم و مکنونات درونی انسانها به شمار میرود.
حجت الاسلام رحیم لو افزود: پیامبر (ص) به مومنان دستور دادهاند "المومن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه" در برخورد با دیگران خوشرو باشند و غصههای خود را پنهان کنند. امام جعفر صادق علیه السلام نیز فرمودند: به درستی که خدای عز و جل مزاح کردن با یکدیگر را در جماعت، در حالی که بی فحش باشد، دوست میدارد.
این کارشناس دینی با تاکید بر این عامل مهم انتقال معارف مانند بسیاری از اعمال میتواند دچار انحراف و ارزشهای آن به ضد ارزش تبدیل شود، ادامه داد: در اسلام در عین اینکه بر خوشرو بودن تاکید شده، برای آن نیز حدودی مشخص شده است.
حجت الاسلام محمد رحیم لو اظهار داشت: شوخی برای حسن معاشرت و انتقال معارف ضروری دینی و اجتماعی و سیاسی و ... است و جنبهی تربیتی دارد، لذا نباید به گونهای باشد که آبروی شخص را درم عرض خطر قرار دهد زیرا خداوند را به چشم میآورد.
برخی از شوخیها به جای ایجاد انس و دوستی به کینه تبدیل میشود و برخی هیبت و بزرگی مومن را از بین میبرد. لذا دستور دادهاند که از این گونه شوخیها پرهیز شود.
وی به یکی از آفات شوخی اشاره کرد و بیان داشت: از کثرت شوخی که موجب غفلت و از بین رفتن گرایش به آخرت و خدا و وظایف ایمانی میشود باید کناره گرفت و نیز دانست که شوخی و خنده هدف نیست بلکه برای رسیدن به هدف از آن استفاده میشود.
این کارشناس دینی خاطرنشان کرد: عدهای میخواهند با بد دهانی انس و دوستی خود را نشان دهند و این خطای رفتاری را به حساب دوستی صمیمی نشان دهند. این نیز یکی دیگر از آفاتی است که باید از آن اجتناب شود.
انتهای پیام/