مسئله حجاب یک بحث دینی نیست بلکه پدیده‌ای اخلاقی و روانشناسی است.

 به گزارش  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، پوشش‌های عجیب و غریبی که در کوچه و خیابان مشاهده می شود زاده رسانه‌های غربی و خلاقیت هر فرد است که امروزه به عنوان آسیب اجتماعی از آن یاد می‌شود.

گروهی از مسلمانان ادعا دارند حجاب وسیله‌ای برای محدود کردن زن به خانه نیست بلکه حجاب وسیله‌ای برای حضور سالم زن در اجتماع است.

ضرورت دیگر وجود حجاب از دیدگاه بسیاری از مسلمانان محدود کردن ارضای میل جنسی به محیط خانواده برای جلوگیری از فساد و بی‌بند وباری در جامعه است.

گروهی از مخالفان حجاب که به کارکرد جنسیتی آن معتقدند، ادعا می‌کنند حجاب زنان را تبدیل به یک شی و بلکه یک شی جنسی می‌کند.

آنها معتقدند حجاب صرفا زن را نوعی وسیله هیجان‌آور معرفی می‌کند و مرد را موجودی می‌داند که ذاتا توانایی کنترل شهوات خویش را ندارد و لذا احساس وظیفه نسبت به کنترل شهوت خود معافش می‌کند.

در واقع زنان باید جور ناتوانی کنترل شهوت مردان را بکشند و حجاب قانونی از جانب مردان برای مردان است.

مصطفی فروتن، روانشناس ومحقق علوم رفتاری به نقش خانواده در امر حجاب تاکید می‌کند و می‌گوید: همه چیز در خانواده اتفاق می‌افتد.

اگر همه آدم‌ها صرف نظر از جنسیت، نیازهای خود را از طرف خانواده برطرف کنند دیگر با معضلی به نام بدحجابی روبرو نخواهیم بود.

وی ادامه داد: برای زیرسوال نرفتن حجاب از طرف فرزندان،‌باید آموزش‌ها در این باره مبنی بر منطق باشد.

نقش مد و گروه هم سالان را در نوع حجاب و پوشش نمی‌توان دست کم گرفت و در کنار آن نقش فیلم‌های سینما و تلویزیون که مجوز آن را وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می‌کند.

در فرانسه از سال 2004 دختران از داشتن حجاب اسلامی در مدارس و دانشگاه‌ها و مکان‌های دولتی منع شدند. این در حالی است که در پاکستان روزی به نام روز حجاب وجود دارد که به همت زنان حزب«جماعت اسلامی پاکستان» سالانه برای رفع این ممنوعیت تظاهرات برگزار می‌شود.

باید دانست که مسئله حجاب تنها یک بحث دینی نیست بلکه موضوعی روانشناسی، رفتارشناسی و اخلاقی می‌باشد.

انتهای‌پیام/
 

برچسب ها: حجاب ، پدیده ، اخلاق
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.