همکاری مشترک بین ایران و مالزی نتیجه داد؛
نانو حسگرهای سنجش مواد سمی
محقق ایرانی با همکاری محققان کشور مالزی، حسگری غیرآنزیمی ساخته است که قادر به اندازه‌گیری گونه‌های سمی و مضر در کاربردهای صنعتی و پزشکی است.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ محقق ایرانی با همکاری محققان کشور مالزی، حسگری غیرآنزیمی ساخته است که قادر به اندازه‌گیری گونه‌های سمی و مضر در کاربردهای صنعتی و پزشکی است.
محققان می‌گویند در ساخت این حسگر تلاش شده است ضمن استفاده از روشی ساده و کم هزینه، بتوان به نتایجی دقیق و قابل اعتماد دست یافت.
پراکسید هیدروژن یکی از اکسیدان‌های پرکاربرد در فرایندهای صنعتی و واکنش‌های زیستی است.
استفاده از روش‌های مطمئن، سریع و ارزان برای تشخیص و تعیین میزان این اکسنده یکی از نیازمندی‌های صنایع مختلف و کلینیک‌های پزشکی است. سرب نیز یکی از گونه‌های سمی است که آسیب‌های مخربی بر سیستم عصبی مرکزی وارد می‌کند. در این پژوهش تلاش شده است حسگری با حد تشخیص پایین ساخته شود که توانایی اندازه‌گیری این دو گونه‌ی مهم را داشته باشد.
در ساخت این حسگر از کامپوزیت پیرول/ نانوذرات اکسید آهن استفاده شده است. حسگر ساخته شده الکتروشیمیایی است و از حساسیت و انتخاب‌پذیری بالایی برخوردار است. سادگی روش تولید و کم هزینه بودن از ویژگی‌های بارز این محصول است.
پلیمر به کار رفته در ساخت این حسگر جزو مواد دوست‌دار محیط زیست است. بنابراین استفاده از آن پیشرفت خوبی در جهت کاهش آلودگی‌های زیستی خواهد بود. از طرفی با توجه به دقت بالای آن در ارائه‌ی نتایج می‌تواند با حسگرهای ساخته شده از مواد آلی (برای تشخیص فلزات سنگین) رقابت کند.
به گفته‌ی محمد‌رضا محمودیان مجری طرح برای ساخت این حسگر، در ابتدا نانوذرات اکسید آهن در مجاورت مونومرهای پیرول هم‌زمان با اکسید شدن مونومرها تولید می‌شود. نکته‌ی قابل توجه این است که در طول ساخت این اکسید فلزی، مونومرهای پیرول به پلیمر پلی‌پیرول تبدیل شده و به صورت یک پوشش بر روی سطح نانوذرات قرار می‌گیرند. در اثر این فرایند اولین نانوذرات اکسید آهن پوشش یافته با پیرول به عنوان دانه‌های اولیه رشد می‌کنند.
انتهای پیام/
