وی درباره علل شانه یخ زده، گفت: این حالت ممکن است پس از عدم استفاده از مفصل به مدت طولانی ایجاد شود. به این معنی که اگر به هر علت مانند درد، صدمه و یا بیماری‌های دیگر نظیر دیابت یا سکته مغزی از مفصل شانه استفاده نشود و بی‌حرکت بماند کم کم دچار خشکی و یخ زدگی می‌شود.

این متخصص ارتوپدی خاطرنشان کرد: هر مشکلی در شانه که موجب بی‌حرکتی طولانی شود می‌تواند منجر به شانه یخ زده شود.

به گفته وی شانه یخ زده می‌تواند بعد از جراحی شانه، در بین سنین 40 تا 70 سالگی، بعد از بیماری‌های مزمن و در زنان به ویژه بعد از یائسگی بروز کند.

دکتر نصیر نادری به روش‌های تشخیص شانه یخ زده اشاره کرد و گفت: معاینه بالینی نشان دهنده کاهش حرکت شانه بخصوص در چرخش به داخل است. رادیوگرافی معمولاً جهت رد سایر علل انجام می‌شود.

وی گفت: درمان شانه یخ زده معمولاً با داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و گرمای موضعی در محل درگیر شروع و با کشش ملایم عضلات اطراف مفصل ادامه می‌یابد. استفاده از یخ و تزریق داخل مفصلی در جهت کاهش درد و تورم کمک کننده است و فیزیوتراپی می‌تواند دامنه حرکتی مفصل را افزایش دهد.

وی با بیان این که ممکن است مدت طولانی (یکسال یا بیشتر) طول بکشد تا درمان کامل شود، افزود: با این حال اگر درمان‌های فوق موثر نبودند با جراحی (معمولاً آرتروسکوپی) می‌توان با آزاد کردن چسبندگی دامنه حرکت ورود را ببندید.

این متخصص ارتوپدی، ورزش‌های افزایش دهنده دامنه حرکتی شکل ملایم و پیشرونده که شامل کشش و غیره است را در پیشگیری از این بیماری موثرعنوان کرد.