به گزارش
حوزه دولت باشگاه خبرنگاران پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهور با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود، انتخاب محمد نهاوندیان به جای حمید ابوطالبی را برای حضور در سازمان ملل رد کرد.
در متن منتشر شده در صفحه شخصی اسماعیلی با عنوان "روحانی در حال بررسی است"، آمده است:
برخی رسانهها طی هفتههای اخیر علاقه زیادی برای انتقال دکتر نهاوندیان از ریاست دفتر رئیسجمهور به مقر سازمان ملل در نیویورک نشان دادهاند. مصاحبههایی هم انجام شد و حتی افرادی، فراتر از اینکه ایشان را «شایستهترین فرد برای اعزام به آمریکا» دانستند، پیشاپیش به ارزیابی کارنامهشان در نمایندگی ایران در سازمان ملل نیز پرداختند!
قبلا نماینده مورد نظر جمهوری اسلامی ایران معرفی شده و تاکنون تصمیم تازهای در این خصوص گرفته نشده است. اصل این خبر را بنده، دکتر نهاوندیان و سخنگوی وزارت خارجه در مصاحبههایی تکذیب کردیم اما علاقه برخی دوستان به انتقال رئیس دفتر رئیسجمهوری به نیویورک کماکان ادامه دارد. از روی دلسوزی است دیگر!
این اشتیاق البته به رسانههای آن طرف آب مثل بلومبرگ هم نشت کرده. دو دیپلمات شورای امنیت و یک دیپلمات اروپایی هم که خواستار افشای نام خود نشدهاند (!)، معلوم نیست از کجا فهمیده اند که «روحانی در حال بررسی معرفی محمد نهاوندیان برای سفیری ایران در سازمان ملل است.»
ظاهرا تب برخی رفتارهای رسانهای و البته غیر حرفهای در ایران، به فراتر از مرزها هم سرایت کرده. در سایتها و نشریاتِ کمتر حرفهای خودمان زیاد دیدهایم که علم غیب هم دارند و از جلسات برگزار نشده خبر میدهند و جالبتر اینکه متن مکالمات انجام نشده بین دو نفر را هم میدانند(مثل جلسه آقای ناطق نوری با دکتر نهاوندیان و انتقاد شدید از عملکرد دولت و تهدید به عدم حمایت!)؛ یا از نامه هشدار مرجع عالیقدری به رئیسجمهور خبر میدهند که نه تنها دفتر معظمله و دفتر رئیسجمهور خبری از این موضوع ندارند، بلکه ایشان همین چند هفته پیش در بیاناتی از رویکرد دولت تقدیر و توصیههایی نیز به مسئولین اجرایی فرمودند. البته از این دست موارد که به برخیها «الهام» می شود و به جماعتی نمیشود، زیاد است...
اینکه دو دیپلمات سازمان ملل و یک اروپایی، آنهم بدون ذکر نام، خبر داشته باشند که رئیس جمهور ایران در حال بررسی چه موضوعی است، نشان میدهد رسانه های دنیا هم کم کم دارند از ما چیزهایی را یاد میگیرند. بلکه حرفهای شوند!
انتشار این مطلب در بلومبرگ به نظر من قابل تامل است. چنین مطالبی اعتبارِ رسانههای معتبر را هم فرو خواهد ریخت. چه رسد به رسانههایی که در حال توسعهاند.
انتهای پیام/