نامه اعتراضی دبیر ستاد حقوق بشر به ناوی پیلای؛
گزارشگر ویژه باید مستقل عمل کند / احمد شهید درک جامعی درباره قوانین، عملکرد نهاد‌ها و ساختارهای قضایی و قانونی در ایران ندارد
در پی موضعگیری‌های مغرضانه، جانبدارانه و عملکرد غیر حرفه‌ای گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، دبیر ستاد حقوق بشر کشورمان با ارسال نامه‌ای رسمی به خانم ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل به این رویه خلاف قوانین و مقررات بین المللی اعتراض کرد و خواستار بازنگری در این فرایند مخرب و غیر سازنده شد.
به گزارش حوزه حقوقی - قضایی باشگاه خبرنگاران، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، در پی موضعگیری‌های مغرضانه، جانبدارانه و عملکرد غیر حرفه‌ای گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، دبیر ستاد حقوق بشر کشورمان با ارسال نامه‌ای رسمی به خانم ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل به این رویه خلاف قوانین و مقررات بین المللی اعتراض کرد و خواستار بازنگری در این فرایند مخرب و غیر سازنده شد.
در این نامه "محمد جواد لاریجانی" ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفتگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می‌سازد مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده، کاملاً با مسئولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی‌طرف، حرفه‌ای و مستقل در تناقض است.
دبیر ستاد حقوق بشر در ادامه این نامه نوشته است: انتظار می‌رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد، اقدامات لازم را در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده به عمل آورید.
متن کامل نامه محمد جواد لاریجانی به خانم ناوی پیلای بدین شرح است:
بسمه تعالی
سرکار خانم ناوی پیلای
کمیسر عالی حقوق بشر
عالیجناب؛
همانگونه که در تصمیمات و قطعنامه‌های متعدد شورای حقوق بشر به ویژه قطعنامه‌های ۱/۵ و ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ تصریح شده است، در بررسی موضوعات مربوط به حقوق بشر باید از رهیافت‌های گزینشی، استانداردهای دوگانه و سیاست زدگی اجتناب شده و حمایت و ارتقای حقوق بشر مبتنی بر همکاری و گفتگو و ظرفیت سازی در کشور‌ها باشد. در همین چارچوب، گزارشگران ویژه نیز ملزم هستند اصول مختلفی به ویژه استقلال، بی‌طرفی و حرفه‌ای بودن را رعایت نمایند. مایلم در این خصوص توجه سرکارعالی را به برخی نکات جلب نمایم:
۱- هر چند ۲۱ کشور عضو شورای حقوق بشر با تعیین گزارشگر ویژه برای ایران موافق نبودند، اما باید خاطر نشان کرد که قطعنامه ۹/۱۶ مورخ ۸ آوریل ۲۰۱۱ شورا نیز گزارشگر ویژه را متعهد می‌کند که وظایف خود را مطابق با قطعنامه‌های ۱/۵ و ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ و ضمائم آن ناظر بر «نهاد سازی» و «مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه» انجام دهند.
۲- انجام مصاحبه و صدور بیانیه‌های پی در پی گزارشگر ویژه بر مبنای اغراض سیاسی و تبدیل وبلاگ شخصی خود به مکانی جهت تبلیغات سیاسی، خلاف رویه‌های گزارشگران ویژه است. ایشان درک جامعی درباره قوانین و اجرای آن‌ها و عملکرد نهاد‌ها و ساختارهای قضایی و قانونی در ایران نداردنامه اعتراضِ دبیر ستاد حقوق بشر به ناوی پیلای و در گزارشات و اظهار نظرات خود، کمترین معیارهای استقلال، بی‌طرفی و عدالت را نیز رعایت نمی‌کند. این در حالی است که استقلال و بی‌طرفی، دو معیار مهم انتخاب گزارشگران ویژه برابر بند ۳۹ ضمیمه قطعنامه ۱/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر می‌باشد.
۳- اقدام گزارشگر ویژه در ارائه سخنرانی علیه جمهوری اسلامی ایران در کنار سرکرده یک گروهک تروریستی که دستش به خون بیش از ۱۷۰۰۰ نفر ایرانی بی‌گناه آلوده است و موضعگیری علیه مجازات یکی از اعضای این گروهک، تعامل با گروههای تروریستی و تجزیه طلب در کشورهای مختلف و حمایت از آنان و دفاع از مجرمان، متخلفان، قانون شکنان و اخلال گران در حقوق ملت ایران با عناوینی چون فعالان سیاسی، فرهنگی و حقوق بشری و اعتراض به محاکمه و مجازات آنان، در مغایرت کامل با مأموریت وی و مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه قرار دارد و نتیجه‌ای جز تأیید اقدامات جنایتکارانه و تشویق آنان به استمرار این اقدامات علیه شهروندان جمهوری اسلامی ایران و نقض حقوق ملت ایران ندارد.
۴- اقدامات حمایتی و دفاعی گزارشگر ویژه از مجرمان با صدور بیانیه‌های سیاسی، در تعارض با مواد مختلف ضمیمه قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر در خصوص «قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه» قرار دارد:
- ماده ۳ (الف): گزارشگران ویژه باید مستقلانه عمل نموده و وظائف خود را بر طبق مأموریت محوله و از طریق ارزیابی حرفه‌ای و بی‌طرفانه واقعیت‌ها انجام دهند.
- ماده۳ (ه): گزارشگران ویژه باید استانداردهایی نظیر کارآمدی، بی‌طرفی، برابری، صداقت و حسن نیت را رعایت نمایند.
- ماده ۵: گزارشگران ویژه قبل از شروع کار خود، باید کتباً قسم یاد کنند که وظائف خود را کاملاً بی‌طرفانه انجام خواهند داد.
- ماده ۱۲ (الف): گزارشگران ویژه نباید عقاید سیاسی شخصی خود را در مأموریت خود دخیل نمایند و نتیجه گیری و توصیه‌های خود را باید بر ارزیابی عینی از وضعیت حقوق بشر استوار نمایند.
- ماده ۱۲ (ب): گزارشگران ویژه در انجام مأموریت خود باید اعتدال و خویشتن داری نشان دهند تا موجب تضعیف ماهیت استقلال کاری خود نشوند.
- ماده ۱۳ (الف): گزارشگران ویژه باید در بیانیه‌های عمومی خود، پاسخ‌های دولت مربوطه را نیز منعکس نمایند.
- ماده۱۳ (ج): گزارشگران ویژه باید تضمین نمایند که مقامات دولتی، اولین گیرنده توصیه‌ها و جمع بندی‌های آنان هستند و زمان کافی برای پاسخگویی به آن‌ها اختصاص داده می‌شود.
رویه در پیش گرفته توسط گزارشگر ویژه حاکی از این است که هیچ تمایلی به بررسی حقایق موضوعات و استفاده از نظرات دولتی ندارد. از اینرو، بدون بررسی‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه و در اقداماتی کاملاً عجولانه، صرفاً به موضعگیری‌های غیر واقعی و خام می‌پردازد.
۵- متاسفانه گزاشگر ویژه متکی بر منابعی نظیر تروریست‌ها، پایگاه‌های اینترنتی و مخالفان ملت ایران که دهه هاست در خارج از کشور حضور دارند، می‌باشد. این موضوع کاملاً مغایر با ماده ۶ ضمیمه قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر می‌باشد که تصریح می‌کند: گزارشگران ویژه باید همواره واقعیت‌ها را بر اساس اطلاعات معتبر و عینی که از منابع معتبر به دست می‌آورند، احراز نمایند و همچنین باید اطلاعات ارائه شده توسط دولت مربوطه را به شیوه‌ای جامع و به موقع مدنظر قرار دهند.
۶- همانگونه که در بند ۴ مقدماتی قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ تصریح شده است، باید توجه کافی به تمامی نقض حقوق بشر در هر جایی که اتفاق می‌افتد، معمول گردد. این در حالی است که گزارشگر ویژه صرفاً بر حمایت از متخلفان و مجرمان متمرکز شده است و متأسفانه از توجه به قربانیان واقعی نقض حقوق بشر در نتیجه تحریم‌ها، کاربرد سلاح‌های شیمیایی، اعمال تروریستی و همچنین نقض حقوق ایرانیان در خارج از کشور عامدانه غفلت کرده است.
ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفتگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می‌سازد مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده است کاملاً با مسئولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی‌طرف، حرفه‌ای و مستقل در تناقض است. انتظار می‌رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد، اقدامات لازم را در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده به عمل آورید.
فرصت را مغتنم شمرده، احترامات فائقه را تجدید می‌نماید.
محمد جواد لاریجانی
دبیر ستاد حقوق بشر
انتهای پیام/
در این نامه "محمد جواد لاریجانی" ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفتگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می‌سازد مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده، کاملاً با مسئولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی‌طرف، حرفه‌ای و مستقل در تناقض است.
دبیر ستاد حقوق بشر در ادامه این نامه نوشته است: انتظار می‌رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد، اقدامات لازم را در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده به عمل آورید.
متن کامل نامه محمد جواد لاریجانی به خانم ناوی پیلای بدین شرح است:
بسمه تعالی
سرکار خانم ناوی پیلای
کمیسر عالی حقوق بشر
عالیجناب؛
همانگونه که در تصمیمات و قطعنامه‌های متعدد شورای حقوق بشر به ویژه قطعنامه‌های ۱/۵ و ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ تصریح شده است، در بررسی موضوعات مربوط به حقوق بشر باید از رهیافت‌های گزینشی، استانداردهای دوگانه و سیاست زدگی اجتناب شده و حمایت و ارتقای حقوق بشر مبتنی بر همکاری و گفتگو و ظرفیت سازی در کشور‌ها باشد. در همین چارچوب، گزارشگران ویژه نیز ملزم هستند اصول مختلفی به ویژه استقلال، بی‌طرفی و حرفه‌ای بودن را رعایت نمایند. مایلم در این خصوص توجه سرکارعالی را به برخی نکات جلب نمایم:
۱- هر چند ۲۱ کشور عضو شورای حقوق بشر با تعیین گزارشگر ویژه برای ایران موافق نبودند، اما باید خاطر نشان کرد که قطعنامه ۹/۱۶ مورخ ۸ آوریل ۲۰۱۱ شورا نیز گزارشگر ویژه را متعهد می‌کند که وظایف خود را مطابق با قطعنامه‌های ۱/۵ و ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ و ضمائم آن ناظر بر «نهاد سازی» و «مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه» انجام دهند.
۲- انجام مصاحبه و صدور بیانیه‌های پی در پی گزارشگر ویژه بر مبنای اغراض سیاسی و تبدیل وبلاگ شخصی خود به مکانی جهت تبلیغات سیاسی، خلاف رویه‌های گزارشگران ویژه است. ایشان درک جامعی درباره قوانین و اجرای آن‌ها و عملکرد نهاد‌ها و ساختارهای قضایی و قانونی در ایران نداردنامه اعتراضِ دبیر ستاد حقوق بشر به ناوی پیلای و در گزارشات و اظهار نظرات خود، کمترین معیارهای استقلال، بی‌طرفی و عدالت را نیز رعایت نمی‌کند. این در حالی است که استقلال و بی‌طرفی، دو معیار مهم انتخاب گزارشگران ویژه برابر بند ۳۹ ضمیمه قطعنامه ۱/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر می‌باشد.
۳- اقدام گزارشگر ویژه در ارائه سخنرانی علیه جمهوری اسلامی ایران در کنار سرکرده یک گروهک تروریستی که دستش به خون بیش از ۱۷۰۰۰ نفر ایرانی بی‌گناه آلوده است و موضعگیری علیه مجازات یکی از اعضای این گروهک، تعامل با گروههای تروریستی و تجزیه طلب در کشورهای مختلف و حمایت از آنان و دفاع از مجرمان، متخلفان، قانون شکنان و اخلال گران در حقوق ملت ایران با عناوینی چون فعالان سیاسی، فرهنگی و حقوق بشری و اعتراض به محاکمه و مجازات آنان، در مغایرت کامل با مأموریت وی و مجموعه قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه قرار دارد و نتیجه‌ای جز تأیید اقدامات جنایتکارانه و تشویق آنان به استمرار این اقدامات علیه شهروندان جمهوری اسلامی ایران و نقض حقوق ملت ایران ندارد.
۴- اقدامات حمایتی و دفاعی گزارشگر ویژه از مجرمان با صدور بیانیه‌های سیاسی، در تعارض با مواد مختلف ضمیمه قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر در خصوص «قواعد حاکم بر کار گزارشگران ویژه» قرار دارد:
- ماده ۳ (الف): گزارشگران ویژه باید مستقلانه عمل نموده و وظائف خود را بر طبق مأموریت محوله و از طریق ارزیابی حرفه‌ای و بی‌طرفانه واقعیت‌ها انجام دهند.
- ماده۳ (ه): گزارشگران ویژه باید استانداردهایی نظیر کارآمدی، بی‌طرفی، برابری، صداقت و حسن نیت را رعایت نمایند.
- ماده ۵: گزارشگران ویژه قبل از شروع کار خود، باید کتباً قسم یاد کنند که وظائف خود را کاملاً بی‌طرفانه انجام خواهند داد.
- ماده ۱۲ (الف): گزارشگران ویژه نباید عقاید سیاسی شخصی خود را در مأموریت خود دخیل نمایند و نتیجه گیری و توصیه‌های خود را باید بر ارزیابی عینی از وضعیت حقوق بشر استوار نمایند.
- ماده ۱۲ (ب): گزارشگران ویژه در انجام مأموریت خود باید اعتدال و خویشتن داری نشان دهند تا موجب تضعیف ماهیت استقلال کاری خود نشوند.
- ماده ۱۳ (الف): گزارشگران ویژه باید در بیانیه‌های عمومی خود، پاسخ‌های دولت مربوطه را نیز منعکس نمایند.
- ماده۱۳ (ج): گزارشگران ویژه باید تضمین نمایند که مقامات دولتی، اولین گیرنده توصیه‌ها و جمع بندی‌های آنان هستند و زمان کافی برای پاسخگویی به آن‌ها اختصاص داده می‌شود.
رویه در پیش گرفته توسط گزارشگر ویژه حاکی از این است که هیچ تمایلی به بررسی حقایق موضوعات و استفاده از نظرات دولتی ندارد. از اینرو، بدون بررسی‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه و در اقداماتی کاملاً عجولانه، صرفاً به موضعگیری‌های غیر واقعی و خام می‌پردازد.
۵- متاسفانه گزاشگر ویژه متکی بر منابعی نظیر تروریست‌ها، پایگاه‌های اینترنتی و مخالفان ملت ایران که دهه هاست در خارج از کشور حضور دارند، می‌باشد. این موضوع کاملاً مغایر با ماده ۶ ضمیمه قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ شورای حقوق بشر می‌باشد که تصریح می‌کند: گزارشگران ویژه باید همواره واقعیت‌ها را بر اساس اطلاعات معتبر و عینی که از منابع معتبر به دست می‌آورند، احراز نمایند و همچنین باید اطلاعات ارائه شده توسط دولت مربوطه را به شیوه‌ای جامع و به موقع مدنظر قرار دهند.
۶- همانگونه که در بند ۴ مقدماتی قطعنامه ۲/۵ مورخ ۱۸ ژوئن ۲۰۰۷ تصریح شده است، باید توجه کافی به تمامی نقض حقوق بشر در هر جایی که اتفاق می‌افتد، معمول گردد. این در حالی است که گزارشگر ویژه صرفاً بر حمایت از متخلفان و مجرمان متمرکز شده است و متأسفانه از توجه به قربانیان واقعی نقض حقوق بشر در نتیجه تحریم‌ها، کاربرد سلاح‌های شیمیایی، اعمال تروریستی و همچنین نقض حقوق ایرانیان در خارج از کشور عامدانه غفلت کرده است.
ضمن تأکید بر راهبرد تعامل جمهوری اسلامی ایران در موضوعات مختلف و گفتگوی منطقی و سازنده، خاطر نشان می‌سازد مسیری که توسط گزارشگر ویژه در پیش گرفته شده است کاملاً با مسئولیت وی به عنوان یک گزارشگر بی‌طرف، حرفه‌ای و مستقل در تناقض است. انتظار می‌رود سرکار عالی به عنوان عالیترین مقام حقوق بشری سازمان ملل متحد، اقدامات لازم را در خصوص اصلاح و بازنگری در این فرآیند مخرب و غیر سازنده به عمل آورید.
فرصت را مغتنم شمرده، احترامات فائقه را تجدید می‌نماید.
محمد جواد لاریجانی
دبیر ستاد حقوق بشر
انتهای پیام/
