به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، روزنامه کریستین ساینس مانیتور در اینترنت امروز در گزارشی به قلم "هووارد لافرانچی" نوشت: مرحله شاق مذاکرات بین المللی هسته ای ایران فرارسیده است. طرفهای شرکت کننده در مذاکرات - ایران در یک طرف و شش قدرت جهان شامل آمریکا در طرف دیگر- روز چهارشنبه به میز مذاکره باز گشتند و احتمالا طی دو هفته آینده تا ضرب الاجل بیست ژوئیه مذاکراتی طولانی پیش روی خواهند داشت.
این روزنامه در ادامه نوشت: بین دو طرف همچنان اختلاف نظر وسیعی درباره مسائل مهم وجود دارد و هر طرف خواهان اتخاذ گامهای بزرگ ضروری در طرف مقابل برای ممکن ساختن حصول یک توافقنامه جامع است. نکات مهم باقی مانده بسیار پیچیده است. در ذیل سه عنصر مهم که طرفین باید جهت حصول توافق در بیست ژوئیه آنها را حل و فصل کنند، تشریح شده است:
- غنی سازی اورانیوم: پیشرفتی که ایران در توافقنامه موقت ماه نوامبر به آن دست یافت، به رسمیت شناخته شدن حق تهران در غنی سازی اورانیوم بود. اما به گفته "داریل کیمبال" مدیر اجرایی انجمن کنترل تسلیحات در واشنگتن، در یک توافقنامه جامع به نحو قابل اثباتی اندازه و دامنه برنامه غنی سازی ایران محدود خواهد شد. در اینجا بحث دو طرف بر سر تعداد است - اینکه به ایران اجازه کار با چه تعداد سانتریفیوژ ( برای غنی سازی اورانیوم) باید داده شود.
هم اکنون ایران بیش از نه هزار دستگاه سانتریفیوژ فعال دارد و ده هزار دستگاه دیگر مونتاژ شده اما راه اندازی نشده است. آمریکا می گوید، اگر اصرار مکرر ایران بر اینکه چیزی بیش از یک برنامه صلح آمیز انرژی غیرنظامی نمی خواهد، واقعی است پس به سانتریفیوژهای بیشتر نیاز ندارد.
بنظر نمیرسد اختلاف بر سر سانتریفیوژ به آسانی قابل رفع باشد.
- راکتور هسته ای اراک: برخی ها معتقدند، پرداختن به اختلاف نظرها بر سر اراک درواقع ممکن است آسانتر از مسئله غنی سازی باشد. یکی آنکه، مقامات ایران تلویحا گفته اند که ایران ممکن است انجام اصلاحات فنی در این پروژه را بپذیرد. به گفته برخی کارشناسان عدم اشاعه تسلیحات هسته ای، این اصلاحات ممکن است شامل کاهش قدرت راکتور، که طبق طراحی کنونی اش یک راکتور چهل مگاواتی است، و تغییر سوخت مورد نیاز برای عملیاتی شدن آن باشد.
- مدت زمان یک توافقنامه جامع: یکی از اختلاف نظرهای مهم بین دو طرف این است که یک توافقنامه جامع تا چه مدت قابل اجرا خواهد بود. درواقع به گفته "هنری سوکولسکی" مدیر اجرایی مرکز آموزش سیاست عدم اشاعه هسته ای در واشنگتن، این مسئله ممکن است حصول یک توافق نهایی را غیرممکن سازد.
آمریکا خواهان یک توافق بیست ساله است اما ایران از تمایلش برای انعقاد توافقی سخن گفته است که عمر مفید آن بیش از سه سال نباشد.
انتهای پیام/