به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، بزرگترين آرزوهاي هر پدر و مادري ازدواج و خوشبختي جوانانشان است.آرزويي كه در اين جوامع تبديل به يك رويا شده و آنچنان براي رسيدن به اين مهم سنگ هايي بر سر ما جوانان قرار گرفته كه نمي دانيم با چه منطقي از اين سنگها عبور كنيم.

اين روزها جوانان ديگر به ازدواج فكر نمي كنند شايد دليلش نه فقط گراني ها بلكه توقعات و چشم و هم چشمي هايي است كه براي شروع يك زندگي مشترك راه را بر ما جوانان بسته است.
شروع زندگي هر چند ساده نيازمند امكاناتي است كه با اين گراني ها ، راه را در ادامه دشوار كرده است.

چه بسا براي شروع زندگي مشترك به يك خانه هر چند با متراژ كم نياز مند است و براي رسيدن به آن مي بايست ماهانه در صورت نداشتن پول پيش، حداقل يك ميليوني را پرداخت كرد بله يك ميليون ! شايد براي عده اي اين پول ها چيزي نباشه اما براي آن دسته از كساني كه با حقوق تاسف بار وزارت كار زندگي مي كنند حتي توان پرداخت اجاره ميسر نيست چه برسد به خرج هاي ديگر كه در يك زندگي مشترك لازم و ضروري است.

اما سوال ما از مسئولان ذيربط اين است كه مي شود با اين گراني براي يك لحظه به ازدواج فكر كرد؟!

همين مي شود حكايت جواناني كه در اين تلاطم زندگي مسير اشتباه را پيموده و روابط غير رسمي را جايگرين ازدواج مي كنند و پايه هاي بنيان خانواده از هم متلاشي مي شود. و زماني كه جوانان با مشكلات پيش رو در آزاده راه شيطاني قرار مي گيرند راه حل چيست؟

گفتني است : آيا قانون در موضوع ازدواج ضعيف عمل نكرده و يا ما جوانان با توقعات بيش از حد ازدواج را دشوار نكرده ايم؟