1- امام صادق عليه السلام :

اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّيامِ لِيَستَوِىَ بِهِ الغَنىُّ و َالفَقيرُ و ذلِكَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم يَكُن لِيَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَيَرحَمَ الفَقيرَ لاَنَّ الغَنىُّ كُلَّما اَرادَ شَيئا قَدَرَ عَلَيهِ... ؛

علت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن ثروتمند و فقير برابر شوند زيرا ثروتمند گرسنگى را احساس نكرده تا به فقير رحم كند چرا كه ثروتمند هرگاه چيزى بخواهد مى تواند فراهم كند...

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 93 ، ص371، ح53

2- امام صادق عليه السلام :

اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنيا وَ حِجابٌ مِن عَذابِ الآخِرَةِ؛

روزه سپرى است از آفت هاى دنيا و پرده اى است از عذاب آخرت.

مصباح الشریعه ص 135 - مستدرك الوسائل و مستنبط المسایل ج 7 ، ص369، ح8441

3- امام صادق عليه السلام :

اَلصَّومُ فَوهٌ لا يَتَكَلَّمُ اِلاّ بِالخَيرِ؛

روزه دارى (در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.

تفسیر عیاشی ج 1 ، ص 81 ، ح 188 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 93 ، ص 325، ح 15

4- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

اِعلَموا اَنَّ اللّه تعالى قَد فَرَضَ عَلَيكُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَكَها فى حَياتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه شَملَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى يَتوبَ؛

بدانيد كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و يا انكار، آن را ترك كنند، با وجود اين كه پيشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشيد نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذيرفته است. بدانيد كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

عوالى اللالى ج 2، ص 54، ح 146

انتهای پیام/