دیدگاه پایگاه خبری آمریکایی درباره نقش استعمار پیر در حوادث امروز عراق
امپریالیسم فرانسه و انگلیس، عامل خشونت‌های خونبار امروز خاورمیانه
این روزها عراق در مهلکه‌ای گرفتار شده است که به نظر می‌رسد علت اصلی آن اقدامات امپریالیستی فرانسه و انگلیس در قبال این کشور بوده است.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری "فیوچر فریدم فاوندیشن" در گزارشی به قلم "شلدون ریچمن" در این زمینه آورده است: خشونت دردناک در عراق (اگر نخواهیم به جنگ داخلی در سوریه، تنش‌های مزمن میان اسرائیل و فلسطین و دیگر مشکلات موجود در خاورمیانه اشاره کنیم)، نتیجه مستقیم اقدامات سلطه‌جویانه دولت‌های انگلیس و فرانسه در دوران جنگ جهانی اول است. زمانی که فاجعه تاریخی در 100 سال پیش به وقوع پیوست.
بر اساس این گزارش، بریتانیا در آن دوران می‌خواست نیرو و توان امپراطوری عثمانی را برای کک به آلمان و امپراتوری اتریش در هم بشکند. بنابراین نیروهای انگلیسی برای جلب نظر رهبران کشورهای عربی به منظور شورش علیه ترک‌ها، به آنان پیشنهاد استقلال از قیمومیت بریتانیا را ارائه کردند، پیشنهادی که بر اساس آن بین‌النهرین(عراق امروزی)، سرزمین خاور( شامل اسرائیل، فلسطین، سوریه و اردن) و شبه جزیره عربستان تشکیل شد. رهبران عرب با این مسئله موافقت و علیه ترک‌ها اقدام کردند.
در دیدار کمیساریای عالی انگلیس، سر هنری مک‌ماهون با حسین بن علی، رهبر اعراب در سال 1915 مک‌ماهون درخواست بن علی برای استقلال بیشتر مناطق عرب را تصدیق کرد. البته وی تضمین قطعی و واضحی در این‌باره نداد، و در واقع تنها نیروهای خارجی دیگر کشورها را به گونه‌ای که منافع انگلیس و فرانسه در این مناطق تامین شود، از منطقه خارج کرد.
با این وجود انگلیسی‌ها هرگز قرارداد منعقد شده در این‌باره را اجرایی نکردند و به اعراب اجازه ندادند که شیوه خود را در پایان دادن به جنگ به کار گیرند. در حقیقت انگلیس و فرانسه از اعراب برای پیش‌برد اهداف خود در خاورمیانه‌ای که در تسلط آنان بود، بهره بردند.
سال‌ها بعد انگلیس کشورهای عراق و اردن را تشکیل داد و این کشورها بعدها حکومت خود را تشکیل دادند. تنها فلسطین برای انگلیس باقی مانده بود. فرانسه نیز سوریه را در اختیار خود گرفت. در درگیری‌های قومی مذهبی و قبیله‌ای که در این کشورها رخ داد، مرزهای میان هر کشور مشخص شد و در نهایت نیز انگلیس تحت اعلامیه بالفور، توافق خود با تشکیل دولت یهود در فلسطین را اعلام کرد و البته مدعی شد که هیچ مشکلی برای غیریهودیان سرزمین فلسطین به وجو نخواهد آمد و حق آنان به رسمیت شناخته خواهد شد.
با این وجود انگلیس وعده حضور یهودیان در کشوری را داده بود که هنوز کنترل آن را در دست نگرفته و آن را اشغال نکرده بود. مسئله‌ای که نقض توافق میان انگلیس و اعراب را در آن دوران باعث شد. در واقع اعلامیه بالفور باعث نگرانی اعراب شد و در عین حال روند تشکیل دولت اسرائیل را در 30 سال بعد هموار کرد.
مهم است که بدانیم در این مدت درباره سرنوشت این منطقه هیچ مشورتی از سوی امپریالیست‌ها و سلطه جویان با اعراب، کردها و دیگر مردم منطقه نشد و همه این مسائل به آنان تحمیل شد. جای شگفتی نیست که خواسته آنان برای استقلال از قدرت‌های خارجی ناقض اهداف انگلیس و بریتانیا در منطقه بود. بنابراین سوال اینجاست که با چه صلاحیتی انگلیس و فرانسه برای آینده مردم منطقه تصمیم‌گیری می‌کردند؟
یکی دیگر از ابعاد ناراحت‌کننده این مسئله زمانی رخ داد که در کنفرانس صلح پاریس رهبران اعراب به آمریکا روی آوردند. اما امید آنان به زودی رنگ باخت، زمانی که اعراب به آمریکا به عنوان عامل استقلال و آزادی خود نگاه کردند، در واقع به سقوط خود و انداختن خود به درد و رنج بسیار از آن زمان تاکنون کمک کردند.
این رویه‌ای است که امپریالیست غربی در خاورمیانه پیاده کرد و باعث شد اعراب و کردهای منطقه نتوانند سرنوشت خود را به دستان خود تعیین کنند. عقیده غرب این بود که مردم خاورمیانه باید ابتدا اصول و شرایط حکومت را یاد بگیرند و آنگاه حق آزادی خواهند داشت و تا آن زمان باید تحت سلطه غرب باشند. در عین حال پس از ناتوانی انگلیس و فرانسه در اداره خاورمیانه پس از جنگ جهانی دوم، این امپریالیست جدید دنیا یعنی آمریکا بود که زمام امور را در منطقه در دست گرفت.
آن چیزی که امروزه در خاورمیانه در حال رخ دادن است، تاثیر اقدامات انگلیس و فرانسه در قرن گذشته است. برای مثال گروه موسوم به "داعش" از منطقه مرزی میان عراق و سوریه که توسط انگلیس و فرانسه تعیین شد، سر برآورده است و هر نوع دخالت بیشتر غرب درباره این مسئله باعث افزایش و گسترش ابعاد فاجعه خواهد شد.
همانطور که ما امروزه شاهد بروز خشونت درعراق، سوریه، فلسطین،اسرائیل، مصر و دیگر کشورهای منطقه هستیم باید این نکته را به یاد آوریم که امکان جلوگیری از تمامی این خشونت‌ها و فجایع وجود داشت اگر قدرت‌هایاروپایی جنگ جهانی اول را به راه نمی‌انداختند و اجازه می‌دادند که اعراب شیوه خود را در این زمینه خود ترسیم کنند.
همانطور که "ادوارد وودوارد" در کتاب خود به نقل از هری مورانت انگلیسی پیش از اعدام توسط ارتش انگلیس در طول جنگ جهانی دوم می‌نویسد: این وضعیت همان چیزی است که بر اثر تلاش برای ایجاد امپراتوری توسط کشورهای قدرتمند ایجاد می‌شود.
انتهای پیام/
