پژوهشگران ایرانی در صدر دانش جهان

به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ نام هجده نفر از دانشمندان ایرانی در فهرست جدید پژوهشگران برتر جهانی که به تازگی بوسیله موسسه تامسون رویترز منتشر شده است به چشم می‌خورد.

 
در فهرست سه هزار و دویست پژوهشگر برتر جهانی نام هجده ایرانی به چشم می‌خورد، این فهرست شامل نام بیش از سه هزار و دویست پژوهشگر است که در مراکز پژوهشی و دانشگاه‌های مختلف جهان مشغول به کارند و نتایج پژوهش‌هایشان از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. اهمیت کارهای پژوهشی با بررسی مقاله‌هایی که با استناد به این کارها منتشر شده و بیشترین ارجاع بوسیله محققان دیگر را داشته‌اند تعیین شده است و ارجاع زیاد به یک مقاله پژوهشی نیز نشان دهنده اهمیت و ارزش کار محققان در سطح جهانی و در بین جامعه علمی است.

فهرست پژوهشگران با بیشترین ارجاع جهانی، که می‌توان به زبان ساده آن را فهرست "پژوهشگران برتر جهانی" نامید، اولین بار در سال ۲۰۰۱ منتشر شد و شامل نام بیش از هفت هزار نفر محقق از سرتا سر جهان در رشته‌های علوم و علوم انسانی بود.


موسسه تامسون رویترز در آن سال با بررسی مقاله‌های منتشر شده در بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۹، مقاله‌هایی که بیشترین ارجاع را در حوزه خود داشتند در طی فرآیند و روشی خاصی انتخاب و پژوهشگران صاحب آن مقاله‌ها را به عنوان پژوهشگر برتر معرفی کرد. این موسسه در سال ۲۰۰۴ یک بار دیگر با بازبینی فهرست قبل آن را بروز رسانی کرد.

فهرست جدید منتشر شده در سال ۲۰۱۴ با دو نسخه پیشین متفاوت است. در فهرست جدید علاوه بر بهینه سازی روش‌های انتخاب مقاله‌های پر ارجاع، مقاله‌های منتشر شده در یک بازه یازده ساله (۲۰۰۲-۲۰۱۲) مورد مطالعه قرار گرفته است و شامل نام سه هزار و دویست و پانزده نفر محقق از سراسر دنیا است که مقاله‌های خود را در نشریات معتبری منتشر کرده‌اند که در پژوهشکده اطلاعات علمی (ISI) نمایه شده‌اند.

برخی از رسانه‌های ایران با ارجاع به فهرست نخست، خبر موفقیت سیزده نفر از ایرانیان خارج از کشور را اعلام کرده‌اند در حالی که در فهرست دوم است که ایرانی‌ها خوش درخشیده‌اند.

هجده نام ایرانی این فهرست، ده نفر در دانشگاه‌های ایران مشغول به تحقیق و تدریس هستند و باقی در موسسات پژوهشی و دانشگاه‌های معتبر خارجی. دانشگاه تهران با سه و دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، امیر کبیر، بین المللی امام خمینی، یاسوج، سمنان، بابل، و آزاد اسلامی هر کدام با یک پژوهشگر در این فهرست حضور دارند.

اگر چه با نگاهی به فهرست اولیه پژوهشگران برتر، می‌توان از روی اسامی چند ایرانی را نیز که در پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌های معتبر غربی مشغول به کارند را نیز شناسایی کرد؛ ولی در فهرست جدید علاوه بر افزایش نسبت ایرانیان حاضر در فهرست به کل پژوهشگران از دو دهم درصد به شش دهم درصد (رشد سه برابری)، می‌توان نام دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های داخل کشور را نیز دید که بسیار با اهمیت است.

در فهرست اولیه نام هیچ موسسه ایرانی دیده نمی‌شد

اما در فهرست دوم از هیجده نام ایرانی این فهرست، ده نفر در دانشگاه‌های ایران مشغول به تحقیق و تدریس هستند و باقی در موسسات پژوهشی و دانشگاه‌های معتبر خارجی. دانشگاه تهران با سه، و دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، امیر کبیر، بین المللی امام خمینی، یاسوج، سمنان، بابل، و آزاد اسلامی هر کدام با یک پژوهشگر در این فهرست حضور دارند.

پژوهشگران ایرانی در دانشگاههای خارجی

وجود نام دانشگاه‌های کوچک ایرانی در کنار نام‌های دانشگاه معروفی مانند هاروارد از نکات جالب و غیبت دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی مهم و معروف کشور مانند صنعتی شریف و پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، از نکات تعجب برانگیز این فهرست است.

مقاله‌های منتشر شده در دانشگاه‌های ایران در دو حوزه ریاضی و مهندسی بوده‌اند و محققان ایرانی خارج از کشور علاوه بر ریاضی و مهندسی در حوزه‌های علوم زمین، پزشکی، علوم کامپیوتر، علوم مواد، فیزیک، و کشاورزی نیز فعالیت کرده‌اند.

و نکته آخر هم اینکه چهار نفر از پژوهشگران حاضر در این فهرست، زن هستند که یک نفر از آنها در ایران و باقی در دیگر کشورها به کار مشغولند.

انتهای پیام/