به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،فرزانه عبدلی - طراح این اثر حجمی-  درباره‌ی این اثر اظهار کرد: سال گذشته سازمان زیبا سازی شهرداری تهران برای تهیه‌ی طرحی از مدل‌های مختلف آب‌نما، برای نصب در سطح شهر تهران فراخوانی داد که من در آن شرکت کردم و طرحی که ارایه کرده بودم انتخاب شد. به دنبال آن؛ قرارداد تهیه‌ی این اثر در اسفند ماه سال گذشته با من بسته شد و تهیه‌ی آن هم از عید تا امروز طول کشیده‌است.

او افزود: این اثر تصویر پسر بچه‌ای‌ست که ابری را با طناب در دستانش نگه داشته‌است و از آن ابر بر شاخه گلی که زیر آن قرار دارد باران می‌بارد. ابتدا تصمیم داشتم که این اثر را بدون حضور پسرک ترسیم کنم. به این صورت که ابر به جای وصل شدن به طنابی در دستان آن کودک، متصل به چوبی بر زمین باشد ولی بعد احساس کردم که تصویر این اثر با پسر بچه، شازده کوچولو را به خاطر می‌آورد و جالب‌تر است در نتیجه پسرک را به این کار اضافه کردم.

این هنرمند درباره‌ی مفهوم اثرش توضیح داد: در ابتدا مفهومی که درباره‌ی این اثر در ذهن داشتم، محافظت و تلاش برای حفظ لطافت‌های زندگی بود ولی هنگام اجرای طرح مفهومی دیگر به ذهنم رسید. روزی عابری هنگام گذر از کنار این اثر به من گفت که دیدن این کار این مفهوم را به او منتقل می‌کند که افراد خودشان باید خوشبختی را به زندگیشان بیاورند و بعد من هم احساس کردم که درست است خوشبختی را باید خودمان به زندگی بیاوریم وگرنه خودش نمی‌آید و تصویر این اثر با پسر بچه‌ای که ابری را بالای سر گلی نگه داشته است، نشان می‌دهد چنین مفهومی را به مخاطب منتقل می‌کند.

این مجسمه‌ساز در بخشی از سخنانش درباره‌ی سابقه‌ی هنری خود بیان کرد: بارها در نمایشگاه‌های گروهی و بی‌نیال‌ها برای تهیه‌ی مجسمه‌های شهری شرکت کرده‌ام. چند طرح هم برای سازمان زیباسازی شهرداری ارایه کرده‌ام.‌ از جمله آن‌ها می‌توان به اثری شبیه به یک موج ماهی اشاره کرد که در خیابان شهید دستاری نصب شده است و متاسفانه همه‌ی قسمت‌های آن را کنده‌اند. همچنین طرحی دیگر را به بی‌نیال شهری ارایه کردم که به عنوان طرح دوم انتخاب شده بود و در میدانی در شهر مشهد اجرا شد. طرح دیگری با نام گل قالی نیز ارایه کردم که در پارک چیتگر اجرا و به نمایش در آمده است.