هر شب با قرآن/ یکی از قوانین کلی جهان را اینجا بخوانید!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
آیه 36 سوره زخرف
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ هر كس از ياد خدا غافل و روگردان شود، اهريمني را مأمور او مي‌سازيم ، و چنين اهريمني همواره همدم وي مي‌گردد ( و گمراه و سرگشته‌اش مي‌سازد) .
اینجا خداوند باز یکی از قوانین کلی جهان را اعلام فرموده و آن این است که هر کس یاد خدا را در دل بیاورد و رحمت و لطف بی پایان او را مشاهده کند و با آن همه لطف و زیبایی پاسخی ندهد بلکه چشم از آن جمال فرو بندد، شک نیست که با طرد خویش از صحبت رحمان بی گمان مصاحب و قرین شیطان خواهد شد که در همۀ اوصاف درست مقابل رحمان است.
به زبان دیگر توان گفت هر کس از نواهای خوش و هماهنگی ها و ضرب ها و نظم ها لذت نمی برد مصاحب او با صداهای ناهنجار و اصوات ناموزون خواهد شد و به تعبیر شکسپیر:
انسانی که در دلش نغمه و آهنگی نیست،
یا از نغمه و آهنگ به وجد نمی آید،
شایسته ترین فرد برای هرگونه خدعه و جنایت و تجاوز و غارت است؛
روحش چون شب، سیاه و ملال انگیز
و دلش چون شیطان، تیره وظلمانی است.
چنین انسانی را هرگز اعتماد نشاید کرد.
(تاجر ونیزی، پرده پنجم، صحنه اول)
کلمه یعشُ در اینجا لطیفه ای خاص با خود دارد که صرفاًبه معنی غفلت و بی خبری و دور شدن از چیزی نیست بلکه بدین معنی است که شخص عالماً و عامداً چشمش را فرو می بندد و به تعبیری چشمش را کور و تاریک می گرداند که آن رحمت را نبیند و بدیهی است که شیطان از درون همان تاریکی که بر خود ساخته است بر او خواهد تاخت و مصاحب او خواهد بود.
و چه سخت است روزگاری که آدمی دوست و ندیمی داشته باشد اهرمن خوی و زشت روی و حتی جرأت نداشته باشد او را آشکارا با خود جایی برد بلکه دائماً نگران باشد که مبادا ناگاه از جایی سر بر کند و چهره زشت خود را نشان دهد.
چنین کسی به سبب مصاحبت با زشتی دیگر حتی از زیبایی لذت نمی برد زیرا زیبایی، زشتی او را ملامت می کند از آنکه زیبایی چون آیینه است و اگر زشت رویی در آن بنگرد زشتی خود را خواهد دید و زشت رویان، به خلافِ خوب رویان، آینه را خوش ندارند.
شاهد آیینه ست آن کس را که روی خوب نیست گو نظر بسیار در آیینۀ روشن مکن
سعدی
سعدی
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
