به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  بازیکنی که در دوره گذشته لیگ جهانی یک فوق ستاره بود و در پایان بهترین مدافع لیگ جهانی شد. در این دوره هم خیلی‌ها انتظار دارند تا او باز هم در هر بازی امتیازات زیادی را از دفاع روی تور بگیرد. نکته‌ای که خودش هم به آن واقف است و دوست دارد بتواند انتظارات والیبال دوستان را در ادامه رقابت‌ها برآورده کند.

 او همچنین معتقد است اگر تماشاگران فوتبال هم مانند والیبال، به تیمشان انرژی مثبت دهند، قطعا نتایج خوبی را در برزیل خواهیم دید. گفت گویمان با «سید»، از ده گیمی آغاز شد که تیم ایران برابر برزیل بازی کرده.
 
در دو بازی پشت سر هم در تهران با برزیل بازی کردیم و هر دو دیدار هم به ست پنجم کشیده شد. از کار تیم و نتیجه راضی هستی؟

 این دو بازی خیلی سخت و پر فشار بود. ما برابر تماشاگران خودی بازی می‌کردیم و همین عامل یک مقدار استرس تیم را بیشتر می‌کرد. در مقابلمان هم تیمی قرار داشت که بهترین تیم دنیاست. به نظر من با تمام این فاکتور‌ها نتایج خوبی گرفتیم. هیچ کسی فکرش را نمی‌کرد که ما در مجموع از برزیل هفت امتیاز بگیریم.

در بازی آخر هم کسی فکرش را نمی‌کرد بعد از دو گیمی که دادید بتوانید بازی را به گیم پنجم بکشانید!

 بعد از این بازی واقعا امیدوار شدم و به آینده تیممان بسیار خوشبینم. خوشبینم که بتوانیم با شکست ایتالیا و لهستان به دور نهایی صعود کنیم.

برویم سر اصل مطلب. خیلی‌ها می‌گویند در فرم ایده‌آل نیستی و با روزهای اوجت فاصله داری. واقعا اینطور است؟

 من از لحاظ بدنی که کاملا آماده‌ام و مشکلی ندارم. شاید یک مقدار بازی کردن در تهران و ترس اینکه نتوانم توقعات مردم را برآورده کنم، روی بازی‌ام تاثیر داشته باشد اما به هیچ وجه این معنی را نمی‌دهد که من آماده نیستم. خیلی به حرف‌هایی که می‌شنوم اهمیت نمی‌دهم و تنها مردم و هواداران برایم اهمیت دارند. اینکه بتوانم انتظارات آنها را برآورده کنم تنها موضوعی است که به آن فکر می‌کنم.

توقعات هم از تو خیلی بالاست. همه منتظرند در هر بازی چندین و چند بار بهترین اسپکر‌های دنیا را دفاع کنی و نگذاری توپ از روی تور عبور کند!

 بله و همین عامل هم کارم را خیلی سخت کرده. با این حال من همیشه تمام تلاشم را می‌کنم تا مردم از بازی‌ام راضی باشند.

برویم سراغ برزیل. برزیلی که در ژاپن با آنها بازی کرده بودی چقدر با این تیم تفاوت داشت؟

 آن تیم هم تقریبا همین بازیکنان را داشت. آنها یک بازیکن را در اختیار ندارند که اتفاقا مصدوم شدنش به ضرر تیم ما شد. بازیکن جایگزین او «موریلیو»یی است که خیلی به رزنده کمک کرده است. اگر او نبود می‌توانستیم بیش از اینها برزیل را در دریافت آزار دهیم. با تمام اینها فکر می‌کنم برزیل هم در خانه خودش بیشتر تحت فشار بود و در ایران خیلی بهتر بازی کرد و با این سه امتیاز به صعود امیدوار شد.

نزدیک چهل روز از آمدن کواچ می‌گذرد. فکر می‌کنی توانسته آنطور که باید با بازیکنان رابطه بگیرد و با تیم هماهنگ شود؟

 از لحاظ روحی روانی به نظرم راهی را که ولاسکو یک سال و نیم طول کشید تا آن را طی کند، کواچ در این مدت کوتاه رفته و خیلی خوب با بازیکنان ارتباط برقرار کرده است و به نوعی با آنها رفیق شده است. از لحاظ تاکتیکی اما اصلا نمی‌شود کواچ را قضاوت کرد. ما هنوز یک تمرین کامل تاکتیکی نداشته‌ایم و او زمانی به تیم اضافه شد که بازی‌های تدارکاتی تیم آغاز شده بود. به نظرم برای قضاوت درباره تفکرات کواچ باید بیشتر از اینها صبر کنیم و به او زمان دهیم.

یک بحث دیگری هم که در این دوره وجود دارد، نوسان زیادی است که در خط سرویس داریم. یک روز خیلی خوب سرویس می‌زنیم و حتی بازی را هم با اتکا به همان می‌بریم و دقیقا بازی بعد، از همان جا ضربه می‌خوریم. این نوسان از کجا می‌آید؟

 در ورزش یک اصطلاحی داریم و ورزشکاران هم زیاد از آن استفاده می‌کنند که می‌گویند «روزمان نبود». به نظر من سرویس به اینکه روزت باشد یا نباشد خیلی وابسته است. سرویس یک بحث شخصی و روحی روانی است و کسی هم نمی‌تواند در آن کمکت کند. مثلا برزیلی‌ها در دو بازی خیلی بد سرویس زدند یا خود ما در بازی دوم در برزیل و گیم پنجم بازی در تهران، با همین سرویس‌ها پیروز میدان شدیم. به نظر من سرویس یکی از سخت‌ترین فاکتورهای والیبال است که هم تمرکز بالا می‌خواهد و هم آمادگی بدنی مناسب. متاسفانه بعضی روزها واقعا نمی‌توانی آنطور که باید و شاید سرویس بزنی و ممکن است این عامل به تیم ضربه بزند.

فکر می‌کنی با توجه به تقسیم امتیازها با برزیل در تهران، تیم شانس صعود دارد؟

 اگر ایتالیا با تیم دومش بیاید که به احتمال زیاد همینطور است، می‌توانیم با گرفتن شش امتیاز این دو بازی در یکقدمی صعود قرار بگیریم. اگر این دو بازی را ببریم، فکر می‌کنم 80 یا 90 درصد از گروه صعود می‌کنیم.

این روزها تیم ملی فوتبال هم در جام جهانی است. تفاوت‌های این دو رشته و هوادارانش را چطور می‌بینی؟

 من برای ملی‌پوشان فوتبال هم آرزوی موفقیت می‌کنم اما یک انتقاد جدی نسبت به هواداران فوتبال دارم. در این مدت واقعا موج و انرژی منفی زیادی به سمت تیم فرستادند و دایم می‌شنوم که از باخت حرف می‌زنند. باور کنید خیلی از نتایجی را که والیبال ایران در این مدت گرفته به لطف همین انرژی مثبتی است که هواداران برای ما می‌فرستند و دایم از برد و موفقیت حرف می‌زنند. پس بهتر است هواداران فوتبال مثل هواداران والیبال رفتار کنند.

خیلی وقت‌ها هم دیدارهایی که نباید ببرید را می‌برید!

 دقیقا! برزیل اگر برزیل باشد طبیعتا نباید به تیم ایران ببازد. با این حال ما این کار را انجام می‌دهیم چون علاوه بر تلاش بسیار زیاد بازیکنان و کمک‌های فدراسیون، انرژی مثبت و دعای مردم را پشت سر خود داریم. برای بازیکنان فوتبال هم آرزوی همین برد‌ها را دارم. مانند کاستاریکا که هیچ کس فکرش را نمی‌کرد و قاعدتا نباید اروگوئه را می‌برد اما این کار را کرد و نشان داد در جام جهانی هیچ نتیجه‌ای غیر ممکن نیست.