زرق و برق صنعتی شدن و افزایش بی خانمانی در شهرهای مالزی
قلب شهر کوالالامپور که روزانه هزاران گردشگر از آن بازدید می کنند روز به روز شاهد افزایش افراد بی خانمانی است که باید شب ها را در خیابان ها به صبح برسانند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،زرق و برق صنعتی شدن و آسمان خراش های فراوان با چراغ های رنگی از اوایل
نیمه شب دیگر چشم گردشگرانی که تا پاسی از نیمه شب را در خیابان های
کوالالامپور می گذرانند، خیره نمی کند.
زیر نورهای رنگی این آسمان خراش ها مردان و زنانی هستند که با پهن کردن کارتنی در گوشه ای از خیابان کوالالامپور قصد فراموشی ایام نامهربان مالزی را در سر دارند.
مردان و زنانی که هر یک برای یافتن کاری از کشورها و یا شهرهای دیگر به کوالالامپور سفر کرده اند و اکنون میهمان هوای شرجی و گرم پایتخت مالزی هستند تا با یک وعده غذایی که توسط تشکل های غیردولتی فراهم می شود از آنها پذیرایی شود.
این افراد نه تنها از حمایت اجتماعی خاصی برخوردار نیستند، بلکه نگاه گردشگران و عابرانی که از کنار آنها می گذرند نیز ذره ذره مشکلات روانی برای آنها به ارمغان خواهد آورد.
شاید به خاطر پرهیز از عواقب ناگوار بی خانمان بودن است که تشکل های غیردولتی تلاش می کنند با تهیه یک مکان پاک و ارائه غذای گرم برای این افراد امید به همراه آورند که فردای بهتری ممکن است در راه باشد.
هر چند که ارائه آمار درست از بی خانمان ها در کوالالامپور و مالزی به دلیل ماهیت این افراد امکان پذیر نیست، اما نتیجه تحقیقات سال 2010 میلادی نشان می دهد دستکم یکهزار و 500 بی خانمان در این سال در شهر کوالالامپور زندگی می کردند.
آن طور که رسانه های مالزی نوشته اند این تخمین نتیجه مطالعه دو ماهه است و نمی توان با قطعیت در مورد آمار این افراد اظهارنظر کرد، اما آنچه حتمی به نظر می رسد افزایش روز افزون این افراد در شهر کوالالامپور است.
مشکل بی خانمانی یک نگرانی در جوامع پیشرفته صنعتی است که روز به روز در حال افزایش است و مالزی که در مسیر صنعتی شدن قرار دارد از این مساله مستثنی نیست.
فردی مدعی است 10 است در خیابان های کوالالامپور بسر می برد. وی که اکنون حدود 60 سال دارد برای کار به پایتخت مالزی قدم گذاشت اما سکته مغزی کار را از او گرفت و بی خانمانش کرد و اکنون در گوشه خیابان و در زیر آسمان گرم و مرطوب این شهر شب را به صبح می آورد.
داستان افراد بی خانمان در کوالالامپور متفاوت است. اعتیاد، ورشکستگی اقتصادی، بیکاری، طرد خانواده و ... این افراد را وادار به پناه آوردن در زیر آسمان کرده است.
کارشناسان مسایل اجتماعی معتقدند مشکلاتی که این افراد با آن روبر هستند فراتر از نیاز به سرپناه، ایمنی و مواد غذایی است.
این کارشناسان معتقدند تفاوت زیاد جوامع روستایی یا فقیر با جوامع شهری در مالزی، مشکل دسترسی به آموزش و اشتغال از مهمترین مسایل در آوارگی و بی خانمانی افراد در این کشور است.
به گفته این افراد، برخی از جوانان از مالزی و یا کشورهای دیگر برای حمایت اقتصادی از خانواده و کار به کوالالامپور سفر می کنند اما در این شهر با مشکلات زیادی روبرو می شوند و بی خانمانی را تجربه می کنند.
همچنین اعتیاد، اختلالات روانی و افزایش معلولیت های ناشی از حرکت مالزی به سمت صنعتی شدن میزان بی خانمان ها را افزایش داده است.
این بی خانمانی ها میزان جرم و جنایت ، قتل و سرقت را نیز در مالزی به ویژه شهر کوالالامپور افزایش داده است و هر روز در صفحات روزنامه ها از آدم ربایی، سرقت های مدام و قتل خبر منتشر می شود.
ایرنا
زیر نورهای رنگی این آسمان خراش ها مردان و زنانی هستند که با پهن کردن کارتنی در گوشه ای از خیابان کوالالامپور قصد فراموشی ایام نامهربان مالزی را در سر دارند.
مردان و زنانی که هر یک برای یافتن کاری از کشورها و یا شهرهای دیگر به کوالالامپور سفر کرده اند و اکنون میهمان هوای شرجی و گرم پایتخت مالزی هستند تا با یک وعده غذایی که توسط تشکل های غیردولتی فراهم می شود از آنها پذیرایی شود.
این افراد نه تنها از حمایت اجتماعی خاصی برخوردار نیستند، بلکه نگاه گردشگران و عابرانی که از کنار آنها می گذرند نیز ذره ذره مشکلات روانی برای آنها به ارمغان خواهد آورد.
شاید به خاطر پرهیز از عواقب ناگوار بی خانمان بودن است که تشکل های غیردولتی تلاش می کنند با تهیه یک مکان پاک و ارائه غذای گرم برای این افراد امید به همراه آورند که فردای بهتری ممکن است در راه باشد.
هر چند که ارائه آمار درست از بی خانمان ها در کوالالامپور و مالزی به دلیل ماهیت این افراد امکان پذیر نیست، اما نتیجه تحقیقات سال 2010 میلادی نشان می دهد دستکم یکهزار و 500 بی خانمان در این سال در شهر کوالالامپور زندگی می کردند.
آن طور که رسانه های مالزی نوشته اند این تخمین نتیجه مطالعه دو ماهه است و نمی توان با قطعیت در مورد آمار این افراد اظهارنظر کرد، اما آنچه حتمی به نظر می رسد افزایش روز افزون این افراد در شهر کوالالامپور است.
مشکل بی خانمانی یک نگرانی در جوامع پیشرفته صنعتی است که روز به روز در حال افزایش است و مالزی که در مسیر صنعتی شدن قرار دارد از این مساله مستثنی نیست.
فردی مدعی است 10 است در خیابان های کوالالامپور بسر می برد. وی که اکنون حدود 60 سال دارد برای کار به پایتخت مالزی قدم گذاشت اما سکته مغزی کار را از او گرفت و بی خانمانش کرد و اکنون در گوشه خیابان و در زیر آسمان گرم و مرطوب این شهر شب را به صبح می آورد.
داستان افراد بی خانمان در کوالالامپور متفاوت است. اعتیاد، ورشکستگی اقتصادی، بیکاری، طرد خانواده و ... این افراد را وادار به پناه آوردن در زیر آسمان کرده است.
کارشناسان مسایل اجتماعی معتقدند مشکلاتی که این افراد با آن روبر هستند فراتر از نیاز به سرپناه، ایمنی و مواد غذایی است.
این کارشناسان معتقدند تفاوت زیاد جوامع روستایی یا فقیر با جوامع شهری در مالزی، مشکل دسترسی به آموزش و اشتغال از مهمترین مسایل در آوارگی و بی خانمانی افراد در این کشور است.
به گفته این افراد، برخی از جوانان از مالزی و یا کشورهای دیگر برای حمایت اقتصادی از خانواده و کار به کوالالامپور سفر می کنند اما در این شهر با مشکلات زیادی روبرو می شوند و بی خانمانی را تجربه می کنند.
همچنین اعتیاد، اختلالات روانی و افزایش معلولیت های ناشی از حرکت مالزی به سمت صنعتی شدن میزان بی خانمان ها را افزایش داده است.
این بی خانمانی ها میزان جرم و جنایت ، قتل و سرقت را نیز در مالزی به ویژه شهر کوالالامپور افزایش داده است و هر روز در صفحات روزنامه ها از آدم ربایی، سرقت های مدام و قتل خبر منتشر می شود.
ایرنا
