مسابقات انتخابی کازانف به نوعی بازگشت کاوه موسوی را به روزهای خوب خود نوید داد. از رکوردی که زدید رضایت داشتید؟

بله راضی‌ام، رکوردم خوب بود. من توانستم رکورد 71.56 متر را بزنم. برای من که از مسابقات قبل تحت فشار بودم، خوب بود. فدراسیون به من اولتیماتوم داده بود که حتما باید بالای 71 متر پرتاب کنم تا روی من حساب باز کنند.

اما به نظر می‌رسد هنوز هم فرصت برای بهتر شدن هست.

من در تمرینات بدنسازی بودم. خودم فکر می‌کردم که بهتر بتوانم پرتاب کنم ولی راستش را بخواهید استرس اجازه نداد به چیزی که می‌خواستم دست پیدا کنم. باور کنید خیلی استرس داشتم و پرتاب‌هایم تحت شرایط معمولی نبود وگرنه بیشتر از 71 متر پرتاب می‌کردم.

شما نایب‌قهرمان بازی‌های آسیایی هستید و حالا فدراسیون برای این‌که نگاه مثبتی به شما داشته باشد اولتیماتوم می‌دهد؟

یک موضوع را بگویم. من اگر اینجا خوب پرتاب کنم ولی در مسابقات بین‌المللی نتوانم کاری از پیش ببرم آن وقت بهتر است؟ در این مدت انتقادها زیاد بوده ولی من از عملکرد خودم راضی‌ام.

اما با رکورد شخصی خودتان خیلی فاصله دارید و این انتقادها را به دنبال داشته است.

بله، در ورزش رکوردی همیشه افت و خیز وجود داشته است. همین حالا آقای حدادی را ببینید که روی فرم نیست و در افت قرار دارد. اگر الان خوب پرتاب کنید ممکن است در بازی‌های آسیایی به مشکل بر بخورید.

احسان حدادی شاید در این مقطع روی فرم نباشد ولی انتقادها از شما در این یکی دو سال وجود داشته است. واقعا از عملکردتان در این سال‌ها رضایت دارید؟

اجازه بدهید در حالت کلی توضیح بدهم. من در گوانگجو با 68.90 متر توانستم نقره را کسب کنم. اما در نظر بگیرید من دو سال بعد به المپیک رفتم و بهترین رکوردم را با 72.70 متر ثبت کردم؛ آن هم در مسابقات المپیک که استرس بالایی دارد، نه در یک تورنمنت بین‌المللی کوچک. من در جایی که باید خوب کار کنم خوب بوده‌ام.

اما سال گذشته در مسابقات آسیایی انتظارات را برآورده نکردید.

من در مسابقات آسیایی توانستم 71.70 متر را پرتاب کنم در حالی که همان زمان در ایران 65 تا 67 متر پرتاب می‌کردم. این را کارشناسان هم تائید می‌کنند که در میدان مسابقه خوب کار کرده‌ام.

قبول دارید در اینچئون با این رکوردها نمی‌توان زیاد به کسب مدال امیدوار بود؟ شما رقبای خیلی سرسختی دارید که چند متر بالاتر از شما پرتاب کرده‌اند.

حریفان من کاملا مشخص هستند و همه آنها را می‌شناسم. در بازی‌های آسیایی اگر بین 74 تا 75 متر پرتاب کنید، می‌توانید مدال کسب کنید. برای رسیدن به مدال باید بالای 74 متر پرتاب کرد. من البته سخت‌ترین شرایط را گفتم ولی اتفاقات دیگری هم ممکن است رخ بدهد. اگر سه دوره اخیر بازی‌های آسیایی را ببینید متوجه خواهید شد، با رکورد 70 متر همیشه مدال کسب شد است.

با این وضع چقدر امیدوار هستید که روی سکو قرار بگیرید؟

چرا نتوانم، من رکورد 75.26 متر را دارم پس چرا نتوانم به این عنوان فکر کنم؟ رکورد خیلی دور از دسترسی برای من نیست. با یک تمرین منظم و مربی خوب می‌توان به این رکورد رسید.

ولی موضوع این است که رقبای شما در این فصل پرتاب‌های فوق‌العاده‌ای داشته‌اند؟

اصلی‌ترین حریفانم در آمادگی بالایی به سر می‌برند. آقای دلشاد که همه او را می‌شناسند و اصلا نیازی نیست درباره او صحبت کرد. او 79 متر پرتاب کرده است. زنکاوی از کویت و رقیب چینی هم خوب بودند و بالای 78 متر پرتاب کردند.

با این اوصاف باید خود را برای یک رقابت بسیار سخت آماده کنید.

مدال گرفتن در بازی‌های آسیایی خیلی سخت است، ولی مثل یک جنگ می‌ماند. من می‌روم که با حریفانم بجنگم. این نفرات را که گفتم اگر رکوردهایشان را بتوانند ثبت کنند صد در صد شانس مدال دارند، ولی باید دید و در روز مسابقه چه اتفاقی رخ می‌دهد. ممکن است هر اتفاقی رخ بدهد و یک ورزشکار با رکورد بالا هم در روز مسابقه شرایط خوبی نداشته باشد.

شما در دوره قبل این بازی‌ها توانستید مدال نقره کسب کنید. قبول کنید که انتظارات از کاوه موسوی زیاد است.

انتظارات همیشه هست.

ولی خیلی‌ها می‌گویند کاوه موسوی آن طور که انتظار می‌رفت، پیشرفت نکرده است.

من رکوردهایم نسبت به چهار سال پیش خیلی بهتر شده است. من خارج از کشور 72 یا 73 متر پرتاب کرده‌ام. در مسابقاتی که پرتاب کرده‌ام سطح بالا بوده است، نه رقابت‌های معمولی. حرف من این است که پیشرفت کرده‌ام ولی واقعیت این است که آنها بیشتر پیشرفت داشته‌اند.

فکر می‌کنید تیم ملی بتواند نتایج گوانگجو را در اینچئون تکرار کند؟

به نظرم تیم خوبی داریم. بچه‌ها باتجربه‌تر شده‌اند و رکوردها کاملا پیشرفت کرده است، ولی باید اعتراف کنم که حریفان در این چهار سال خیلی پیشرفت کرده‌اند.

به نظر شما چند مدال می‌توانیم کسب کنیم؟

پیش‌بینی تعداد مدال خیلی سخت است، من کارشناس نیستم. درخیلی رشته‌ها اگر این طور پیش برود کار سختی خواهیم داشت. دلیلش این نیست که فدراسیون کم‌کاری کرده باشد. وقتی به فدراسیون پولی نمی‌دهند چه کاری باید کرد؟ فدراسیون از کمیته ملی المپیک پول می‌گیرد. چهار سال پیش پول دادند و نتیجه‌اش را دیدند. حالا هم پول نمی‌دهند و کار سخت است. این وسط به نظر من خود ورزشکار خراب می‌شود چون که اعتبارش زیر سوال می‌رود. به عنوان مثال من خودم آن زمان یک سال و نیم در اردو بودم حالا رفتم فدراسیون که به من گفتند اصلا پولی نداریم برای اردوهای شما خرج کنیم.

خودتان واقعا به کسب مدال امید دارید؟

من تمام تلاش خودم را می‌کنم تا روی سکو بروم. هیچ قولی نمی‌دهم، چون فشار زیادی را به ورزشکار وارد می‌کند. وقتی ورزشکار قول می‌دهد به نظرم کارایی‌اش پایین می‌آید، چون تحت فشار قرار دارد.