این دستاورد علمی نشان می‌دهد سیارات صخره‌ای دارای پتانسیل حیات می‌توانند بسیار بیش از آنچه تصور می‌شد، وجود داشته باشند و تعدادی از آن‌ها می‌توانند بی‌نهایت باستانی باشند. تصور می‌شود سیستم ستاره‌ای این سیاره 11 میلیارد سال قدمت داشته باشد و این بدین معناست که سیستم مزبور کمتر از سه میلیارد سال پس از زایش جهان شکل گرفته است. در مقایسه، زمین فقط 4.5 میلیارد سال قدمت دارد.

این سیاره هر 45 روز یک بار، حول ستاره والد خورشیدمانندش مدارگردی می‌کند که در صورت فلکی «اژدها» واقع شده است. همسایه غیرعادی این سیاره به نام Kepler-10b نوعی جهان ماده مذاب داغ است که سه برابر سنگین‌تر از زمین بوده و هر 20 ساعت یک بار حول ستاره والدش می‌چرخد. فضاپیمای کپلر ناسا این سیاره را کشف کرد. کپلر از شیوه ترانزیت و جستجوی ستاره‌ای که هنگام عبور سیاره‌ای از مقابلش تاریک می‌شود، برای یافتن سیارات استفاده می‌کند.

قطر Kepler-10c بیش از دو برابر قطر زمین است و پیش‌تر تصور می‌شد در گروه سیارات مینی-نپتون‌ها قرار می‌گیرد که دارای هسته‌ای یخی بوده و توسط بسته گازی ضخیم احاطه شده‌اند. اما مشاهدات تلسکوپ ملی ایتالیایی «گالیله» در جزایر قناری تایید کرد این سیاره 17 برابر زمین جرم دارد و این میزان سنگین‌تر از حدانتظار است. چنین موضوعی نشان می‌دهد که سیاره‌ای از این دست، مانند زمین از صخره‌های متراکم تشکیل شده است.