با ورزش استرس را مدیریت کنیم
ورزش سادهترین ابزاری است که می‌تواند استرس را کاهش داده و به حفظ و تأمین آرامش فرد کمک کند.
دکتر مجید چهارده چریک، رئیس کمیته روان‌شناس ورزش هیئت پزشکی ورزشی استان فارس به خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران گفت: عوامل متعددی از ساختار روانی و شخصیت افراد گرفته تا مشکلات نسبتاً رایج اجتماعی، شغلی، اقتصادی، زندگی مشترک، روابط بین افراد، نابسامانی‌های ترافیک، کارهای ناتمام، امتحانات و آزمون‌ها باعث بروز استرس در زندگی ما می‌شوند، متخصصان در حوزه‌های متنوع دانش روان‌شناسی و سلامت روش‌های مختلف و متعددی را برای پایش، مدیریت و کاهش اثرات استرس‌های روزانه پیشنهاد می‌کنند که امروزه برخی از این روش‌ها در قالب مهارت‌های زندگی به افراد آموزش داده می‌شوند.
وی افزود: از آنجایی که موقعیت‌های استرس‌زا و اضطراب‌آور بخش جدا نشدنی زندگی متراکم و به اصطلاح مدرن شهری و امروزی به شمار می‌روند معمولاً نمی‌توان آنها را به طور کامل از زندگی خود حذف کرد، بنابر این پذیرش آنها را بعنوان واقعیت‌هایی تأثیرگذار، باید نخستین گام در کاهش و مدیریت استرس در نظر گرفت.
** ورزش و کاهش استرس
دکتر چهارده چریک، اظهار داشت: ورزش در کنار امکان ایجاد ظرفیت‌ها و قابلیت‌های جسمی، ظاهری و حرکت‌پذیری همواره به عنوان یک عامل مهم و مؤثر در تنظیم فعالیت‌های درون ارگانیسم ومتابولیسم بدن شناخته می‌شود.
روان‌شناسان معتقدند که انجام فعالیت‌های بدنی و آنچه که از دیدگاه عمومی و اصطلاحی ورزش نامیده می‌شود یک رفتار مفرح و لذت‌بخش بوده و نشاط، شادابی و بهبود روحیه فرد را به همراه دارد.
رفتارهای مفرح و به ویژه بازی‌ها و تفریحات توأم با درگیری عضلانی، بدن را در انجام وظایف خود از جمله ایمنی ومقابله با بیماری ها تقویت کرده و به تأمین و حفظ سلامتی کمک می‌کند.
وی ادامه داد: توجه و گرایش به انجام فعالیت بدنی و ورزش از جمله سادهترین ابزاری است که می‌تواند استرس را کاهش و به حفظ و تأمین آرامش فرد کمک کند، البته ورزش به خودی خود مشکلات ما (عوامل استرس‌زا) را حل نمی‌کند، اما به دلیل فعل و انفعالاتی که در بدن ایجاد می‌کند، می‌تواند تحمل شرایط سخت و فشارهای روحی را آسان‌تر کرده و آستانه روانی فرد را افزایش داده و کمک کند تا تصمیمات منطقی‌تری بگیریم.
وی گفت: تحقیقات نشان می‌دهند که ورزشکاران در بسیاری از موارد مشکلات روانی کمتری نسبت به سایر افراد داشته و می‌توانند رفتارهای مناسب‌تری در مقابله با استرس به نمایش بگذارند.
همچنین افسردگی، ناامیدی و بی‌انگیزگی کمتری در این افراد مشاهده می‌شود.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند، افرادی که به طور منظم و مداوم ورزش می‌کنند معمولاً در شرایط سخت تصمیمات بهتری می‌گیرند و قادرند فشارهای روحی خود را آسان‌تر کنترل کرده و بر اوضاع مسلط شوند.
وی در خصوص تأثیر ورزش در درازمدت اظهار کرد: برخی یافته‌ها حاکی از آن است که انجام طولانی مدت فعالیت‌های بدنی و ورزش، می‌تواند در کاهش سطح هورمون کورتیزول و بهبود علائم استرس تأثیر بسزایی داشته باشد هورمون کورتیزول در پاسخ به استرس و از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود همچنین انجام فعالیت‌های استقامتی با شدت نسبتا بالا تأثیر بیشتری در کنترل استرس داشته است.
دکتر چهارده چریک، در پایان برای کاهش و مدیریت استرس تأکید کرد: برای کاهش استرس و فشارهای روانی ناشی از روش‌ها و شرایط جدید زندگی، ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانیم و به موارد زیر دقت کنیم:
- ورزش انجام دهیم که برایمان لذت‌بخش باشد، اگر از انجام یک ورزش لذت نمی‌بریم خود را مجبور به انجام آن نکنیم، انجام اجباری ورزش که دوست نداریم، سبب کاهش خلق و خوی مثبت و بی‌حوصلگی شده و ممکن است خود منبع جدیدی از استرس در ما بوجود آورد.
- گروهی ورزش کنیم: کوه رفتن و یا پیاده روی در تپه‌ها و مسیرهای ایمن و بدون نیاز به تجهیزات با دوستان و یا شرکت در ورزش صبحگاهی به همراه دیگران نمونه‌های مناسبی از فرصت‌های کاهش استرس هستند در ورزش گروهی می‌توان از حمایت اجتماعی و عاطفی سایرین برخوردار شده و لحظ‌هایی شاد و دلپذیرتری را تجربه کنیم.
- در حد توانایی بدن خود ورزش کنیم: باید دقت کنیم که محدودیت‌های بدن خود را بشناسیم، واقع‌گرا باشیم و فعالیت‌ها، محدوده، شدت و زمان تداوم آنها در هر جلسه تمرین را در حد توان جسمی خود انتخاب کنیم و هرگز سعی نکنیم بیش از حد به بدنمان فشار بیاوریم زیرا این کار نه تنها استرس را کاهش نمی‌دهد بلکه ممکن است موجب آسیب دیدگی شود.
- از انتخاب ورزش‌های ساده شروع کنیم: اگر خود را فرد تازه‌کاری می‌پنداریم ورزش‌هایی را انجام دهیم که نیاز به تجهیزات، مراحل، تمرکز و مهارت زیادی ندارند.
ورزش‌های غیر رقابتی انجام دهیم: پرداختن به ورزش‌های غیر رقابتی اثرات مفیدتری در کاهش علائم استرس دارد، اضطراب برنده شدن (یا نگرانی از بازنده شدن و تبعات آن) را به استرس‌های خود اضافه نکنیم.
- توجه به تغذیه: برای ورزش مستمر و مؤثر می‌بایست از یک الگوی تغذیه صحیح پیروی کرد و در این راه از کارشناسان و متخصصان تغذیه می‌توان کمک گرفت.
- فعالیت بدنی و یا ورزش را به مرور افزایش دهیم: سعی کنیم در جلسات نخستین فعالیت‌های سبک و ملایم داشته باشیم و در جلسات بعدی به تدریج بر مدت و شدت تمرین اضافه کنیم و در واقع رعایت تدریجی اصل اضافه بار را داشته باشیم.
انتهای پیام/
وی افزود: از آنجایی که موقعیت‌های استرس‌زا و اضطراب‌آور بخش جدا نشدنی زندگی متراکم و به اصطلاح مدرن شهری و امروزی به شمار می‌روند معمولاً نمی‌توان آنها را به طور کامل از زندگی خود حذف کرد، بنابر این پذیرش آنها را بعنوان واقعیت‌هایی تأثیرگذار، باید نخستین گام در کاهش و مدیریت استرس در نظر گرفت.
** ورزش و کاهش استرس
دکتر چهارده چریک، اظهار داشت: ورزش در کنار امکان ایجاد ظرفیت‌ها و قابلیت‌های جسمی، ظاهری و حرکت‌پذیری همواره به عنوان یک عامل مهم و مؤثر در تنظیم فعالیت‌های درون ارگانیسم ومتابولیسم بدن شناخته می‌شود.
روان‌شناسان معتقدند که انجام فعالیت‌های بدنی و آنچه که از دیدگاه عمومی و اصطلاحی ورزش نامیده می‌شود یک رفتار مفرح و لذت‌بخش بوده و نشاط، شادابی و بهبود روحیه فرد را به همراه دارد.
رفتارهای مفرح و به ویژه بازی‌ها و تفریحات توأم با درگیری عضلانی، بدن را در انجام وظایف خود از جمله ایمنی ومقابله با بیماری ها تقویت کرده و به تأمین و حفظ سلامتی کمک می‌کند.
وی ادامه داد: توجه و گرایش به انجام فعالیت بدنی و ورزش از جمله سادهترین ابزاری است که می‌تواند استرس را کاهش و به حفظ و تأمین آرامش فرد کمک کند، البته ورزش به خودی خود مشکلات ما (عوامل استرس‌زا) را حل نمی‌کند، اما به دلیل فعل و انفعالاتی که در بدن ایجاد می‌کند، می‌تواند تحمل شرایط سخت و فشارهای روحی را آسان‌تر کرده و آستانه روانی فرد را افزایش داده و کمک کند تا تصمیمات منطقی‌تری بگیریم.
وی گفت: تحقیقات نشان می‌دهند که ورزشکاران در بسیاری از موارد مشکلات روانی کمتری نسبت به سایر افراد داشته و می‌توانند رفتارهای مناسب‌تری در مقابله با استرس به نمایش بگذارند.
همچنین افسردگی، ناامیدی و بی‌انگیزگی کمتری در این افراد مشاهده می‌شود.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند، افرادی که به طور منظم و مداوم ورزش می‌کنند معمولاً در شرایط سخت تصمیمات بهتری می‌گیرند و قادرند فشارهای روحی خود را آسان‌تر کنترل کرده و بر اوضاع مسلط شوند.
وی در خصوص تأثیر ورزش در درازمدت اظهار کرد: برخی یافته‌ها حاکی از آن است که انجام طولانی مدت فعالیت‌های بدنی و ورزش، می‌تواند در کاهش سطح هورمون کورتیزول و بهبود علائم استرس تأثیر بسزایی داشته باشد هورمون کورتیزول در پاسخ به استرس و از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود همچنین انجام فعالیت‌های استقامتی با شدت نسبتا بالا تأثیر بیشتری در کنترل استرس داشته است.
دکتر چهارده چریک، در پایان برای کاهش و مدیریت استرس تأکید کرد: برای کاهش استرس و فشارهای روانی ناشی از روش‌ها و شرایط جدید زندگی، ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانیم و به موارد زیر دقت کنیم:
- ورزش انجام دهیم که برایمان لذت‌بخش باشد، اگر از انجام یک ورزش لذت نمی‌بریم خود را مجبور به انجام آن نکنیم، انجام اجباری ورزش که دوست نداریم، سبب کاهش خلق و خوی مثبت و بی‌حوصلگی شده و ممکن است خود منبع جدیدی از استرس در ما بوجود آورد.
- گروهی ورزش کنیم: کوه رفتن و یا پیاده روی در تپه‌ها و مسیرهای ایمن و بدون نیاز به تجهیزات با دوستان و یا شرکت در ورزش صبحگاهی به همراه دیگران نمونه‌های مناسبی از فرصت‌های کاهش استرس هستند در ورزش گروهی می‌توان از حمایت اجتماعی و عاطفی سایرین برخوردار شده و لحظ‌هایی شاد و دلپذیرتری را تجربه کنیم.
- در حد توانایی بدن خود ورزش کنیم: باید دقت کنیم که محدودیت‌های بدن خود را بشناسیم، واقع‌گرا باشیم و فعالیت‌ها، محدوده، شدت و زمان تداوم آنها در هر جلسه تمرین را در حد توان جسمی خود انتخاب کنیم و هرگز سعی نکنیم بیش از حد به بدنمان فشار بیاوریم زیرا این کار نه تنها استرس را کاهش نمی‌دهد بلکه ممکن است موجب آسیب دیدگی شود.
- از انتخاب ورزش‌های ساده شروع کنیم: اگر خود را فرد تازه‌کاری می‌پنداریم ورزش‌هایی را انجام دهیم که نیاز به تجهیزات، مراحل، تمرکز و مهارت زیادی ندارند.
ورزش‌های غیر رقابتی انجام دهیم: پرداختن به ورزش‌های غیر رقابتی اثرات مفیدتری در کاهش علائم استرس دارد، اضطراب برنده شدن (یا نگرانی از بازنده شدن و تبعات آن) را به استرس‌های خود اضافه نکنیم.
- توجه به تغذیه: برای ورزش مستمر و مؤثر می‌بایست از یک الگوی تغذیه صحیح پیروی کرد و در این راه از کارشناسان و متخصصان تغذیه می‌توان کمک گرفت.
- فعالیت بدنی و یا ورزش را به مرور افزایش دهیم: سعی کنیم در جلسات نخستین فعالیت‌های سبک و ملایم داشته باشیم و در جلسات بعدی به تدریج بر مدت و شدت تمرین اضافه کنیم و در واقع رعایت تدریجی اصل اضافه بار را داشته باشیم.
انتهای پیام/
