به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  این روستا در 16 کیلومتری جنوب شرقی شهر ورامین و پنج کیلومتری جنوب شهر پیشوا واقع شده و از جمله مناطقی است که در سال 42 برای حمایت از امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی قیام کرده و در این راه، شهدا و مجروحانی را تقدیم اسلام و انقلاب کرده است.

 15 خرداد سال 1342 یادآور قیام انقلابی ملت حماسه آفرین ایران در برابر نظام ستمشاهی و طرفداران ستم پیشه آن، به ویژه آمریکای جهانخوار، اسرائیل غاصب و انگلیس استعمارگر و استثمار کننده است.


حرکت مردم انقلابی و با ایمان شهرهای قم، تهران، ورامین، شیراز، اصفهان و دیگر شهرهای ایران، به جانبداری از رهبر فرزانه و خردمند خود، به گونه ای منسجم و یکپارچه بود که پایه های تخت سلطنت را به لرزه درآورد.

دریغا که قیام کفن پوشان ورامین در نزدیکی پل باقرآباد، به وسیله نیروهای نظام ستمشاهی به خاک و خون کشیده شد اما یاد این روز تاریخی و حماسه ساز از حافظه تاریخی مردم ایران زدوده نشد.

با آنکه نزدیک 50 سال است که از آن قیام تاریخی می گذرد، این حماسه همچنان در اذهان مردم باقی مانده است.

حماسه آفرینان این روز در شهرستان ورامین از شهرهای پیشوا، ورامین و روستای محمدآباد عربها برای حمایت از امام خویش به پا خواستند که جا دارد یادشان برای همیشه گرامی داشته شود.

نگاهی مختصر به چگونگی قیام توسط مردم روستای محمدآباد عربها

وقتی خبر دستگیری امام خمینی(ره) به پیشوا رسید، مردم آن منطقه قصد کردند برای دفاع از مرجع تقلید خودشان به تهران بروند.

مردم روستای محمدآباد عربها نیز با شنیدن این خبر تصمیم گرفتند به مردم پیشوا ملحق شوند؛ از طرفی نیز مردم ورامین برای دفاع از رهبر خود قصد عزیمت به تهران را داشتند.

شهید "سیدمرتضی طباطبایی" برای با خبر شدن مردم روستای محمدآباد از این خبر، از مؤذن مسجد صاحب الزمان(عج) می خواهد که برای دومین بار اذان بگوید.

با شنیدن این اذان با اینکه بیش از نیم ساعت از ظهر گذشته بود و اذان دوم بود، عده زیادی از مردم و زنان روستا در مسجد جمع شدند تا ببینند چه خبر شده است.

با تجمع مردم در مسجد صاحب الزمان(عج)، شهید "طباطبایی" اصرار داشت هر چه سریعتر به طرف تهران حرکت کنند و خود را به مردم پیشوا برسانند.


جمعیت با راهنمایی شهید "طباطبایی" و با دادن شعار از مسجد خارج شدند؛ در این میان شهید "جعفر عرب مقصودی" از دیگر شهدای قیام 15 خرداد 42 از روستای "محمدآباد" نیز به این جمعیت پیوست؛ روستاییان "محمدآباد" برای اینکه بتوانند هر چه سریعتر به مردم پیشوا ملحق شوند، راه میانبری را انتخاب کردند.

با پیمودن مسیر چند روستا و ملحق شدن عده ای کشاورز به آنها سرانجام به ورامین رسیدند؛ شهید "طباطبایی" از راننده کامیونی که مقصدش پیشوا بود، خواست که روستاییان را به مردم ورامین و پیشوا برساند؛ این افراد که حدود 100 نفر بودند به هر زحمتی که بود، سوار کامیون شده و به طرف تهران حرکت کردند.

پاسگاه ژاندارمری بین راه نیز با دیدن این جمعیت، عکس العمل نشان نداد، چراکه ظاهراً برای برخورد شدید با این قیام، برنامه داشتند.

این کامیون با عبور از خیرآباد، روستاییان را به مردم ورامین و پیشوا رساند که نرسیده به پل باقرآباد قرچک(مقتل شهدای 15 خرداد) نظامیان جلوی جمعیت را گرفته و شروع به تیراندازی کردند و در این قیام خونین،عده ای از مردم به شهادت رسیده و عده ای نیز مجروح شدند.

شهید "سیدمرتضی طباطبایی" همانجا به شهادت رسید و شهید "جعفر عرب مقصودی" نیز که از روستای محمدآباد عربها در این قیام حاضر بود، زخمی و بر اثر جراحت در بیمارستان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.