شاخص‌های مداخله‌جویی در لبنان؛
دو نفری که آمریکا نمی‌خواهد رئیس‌جمهور لبنان شوند
آمریکا که ادعای عدم دخالت در انتخابات ریاست جمهوری لبنان را دارد، دو نام را تعیین کرده که نباید به ریاست جمهوری این کشور برسند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران کندی تحرک بین‌المللی برای تعیین تکلیف پرنده ریاست جمهوری لبنان به گونه‌ای است که گویا جامعه جهانی منتظر ایجاد خلأ قدرت در این کشور است تا با شور و حماسه وارد عرصه شود. سفرای خارجی، گروه‌های سیاسی را تشویق به انتخاب رئیس جمهور می کنند و بدون نام بردن از فردی خاص برای ریاست جمهوری لبنان نگرانی خود را از خلا قدرت در این کشور ابراز می‌کنند.
دیدار کنندگان با مقام‌های آمریکایی در روزهای بعد از تماس با مقامات مختلف این کشور و کارمندان ارشد وزارت خارجه به این نتیجه رسیده اند که این کشور نیز به دنبال همگرایی با پرونده انتخاب رئیس جمهور در لبنان است. آنها در ارزیابی مواضع آمریکا نسبت به تحولات داخلی لبنان به چند نکته رسیده‌اند که عبارتست از:
اول: آمریکا نمی‌خواهد به صورت مستقیم در روند انتخاب رئیس جمهور دخالت کند. این کشور هیچ نامزدی در انتخابات ندارد، اما کسانی هستند که کاخ سفید نمی‌خواهد آنها رئیس جمهور شوند، البته این موضوع نیز به صورت علنی اعلام نمی‌شود. تعدادی از این افراد آنهایی هستند که ارتباطات مستحکمی با دولت بشار اسد داشته‌اند. مقامات و کارمندان ارشد وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده‌اند که دو نفر این شرایط را دارند، اما به نام این افراد اشاره‌ای نکرده اند. آمریکایی ها نمی‌خواهند بار دیگر رئیس جمهور در لبنان روی کار آید که با دولت سوریه ارتباط قوی داشته باشد و براندازی وی سه سال طول بکشد.
دوم: واشنگتن گروه‌های سیاسی را به اصلاح قانون اساسی چه در بعد تمدید ریاست جمهوری یا انتخاب دیگر افرادی که به شرط تعدیل می‌توانند در انتخابات شرکت کنند، فرا نمی‌خواند. آمریکایی‌ها می‌گویند که خواستار حمایت از موسسات قانونگذاری و ملی در لبنان از ریاست جمهوری گرفته تا سایر بخش‌های رسمی در این کشور هستند.
سوم: آمریکا تصمیم جدی دارد که هیچ یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری لبنان را به حضور نپذیرد و با هیچ یک از آنها ارتباط مستقیم برقرار نکرده و به صورت علنی از وی حمایت نکند. این موضع تا روزهای پایانی قبل از خلا قدرت در لبنان نیز به قوت خود باقی است. آمریکا می‌خواهد اینگونه وانمود کند که در انتخابات لبنان دخالتی ندارد یا از کاندیدایی حمایت نمی کند و هیچ پیامی برای گروهی برای دشمنی با گروهی دیگر ندارد.
چهارم: واشنگتن همچنان بر موضع خود بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در موعد مقرر باقی است، این موضوع بارها از سوی دیوید هیل سفیر این کشور در بیروت اعلام شده و وی از نگرانی خود نسبت به شکست پارلمان در تعیین رئیس جمهور تا قبل از پایان مهلت قانونی ریاست جمهوری سلیمان خبر داده است. هیل ابراز نگرانی کرده که شکست پارلمان در این روند می تواند به چالش بین گروه‌های لبنانی منجر شده و به مرور زمان به خیابان‌های این کشور کشیده شود.
پنجم: آمریکا بعد از ارزیابی تجربه رسیدن فرمانده ارتش به ریاست جمهوری لبنان به این نتیجه رسیده که این انتخاب نمی‌تواند ارتش را نیز به قدرت نزدیک کند و آنها را به نقش تاثیرگذار در روند سیاسی کشور نزدیک کند، این موضوع را انتخاب امیل لحود و میشل سلیمان که فرمانده ارتش بوده‌اند، به اثبات رسانده است.
یکی از انگیزه های اعلام شده برای تمدید هر کدام از دو رئیس جمهور این است که آنها می توانند ارتش را تحت فرمان خود داشته باشند و با تحریک این برگه مانع از بروز ناآرامی های داخلی در کشور شوند. اما در سه سال اخیر حوادث امنیتی بعضا نگران کننده ای به وجود آمده که نشان داده ارتش اسیر دست اختلافات و شکاف سیاسی شده است و از دخالت در این حوادث و اعمال امنیت در کشور غیر از حالت های فوق العاده ناتوان است. این موضوع باعث شد تا فرماندهی ارتش اولویت های خود را بار دیگر ارزیابی کند و نقش خود را برای ساختن آینده مشخص نماید. ارتش همچنین نقش خود در دوره خلأ احتمالی رئیس جمهوری را نیز بررسی کرده است.
ششم: وزارت خارجه آمریکا به علت کثرت پرونده‌های منطقه ای داغ در اداره خاورمیانه که مهم‌تر از پرونده لبنان هستند، موضوع انتخاب رئیس جمهور لبنان را به عهده سفیر خود در بیروت گذاشته است. پرونده هایی که از ایران آغاز شده و تا عراق و سوریه و خلیج فارس و یمن و مصر امتداد پیدا می کند. این باعث می شود تا مقامات وزارت خارجه آمریکا نتوانند به موضوع لبنان برسند. آنها نیاز به زمان بیشتری دارند تا سیاست‌های خود را درباره پرونده‌هایی که با منافع آمریکا در ارتباط است، ارزیابی کرده و گزینه‌های خود را مشخص کنند. از این رو پرونده لبنان از منظر آمریکا در بیروت اداره می شود و در واشنگتن اوضاع پیگیری می‌شود، این بر خلاف روند سنتی است که کاخ سفید در دیگر کشورها دنبال می کنند.
نکته دیگری که توجه بازدید کنندگان لبنانی از محافل رسمی آمریکا را باعث شده، این است که تقریبا تمام طرف‌های آمریکایی از مسئولان و کارمندان وزارت خارجه گرفته تا اعضای مجلس نمایندگان و سنا یک سوال مشترک در مورد لبنان دارند و آن وضعیت آوارگان سوری در اراضی این کشور است. آنها از ابعاد سیاسی نیز اوضاع را پیگیری کرده و به اطلاع از پیامدهای سیاسی و امنیتی اوضاع در سایه افزایش رو به رشد تعداد این افراد تمایل دارند.
هفتم: در اداره خاورمیانه وزارت خارجه یک نکته در مورد لبنان وجود دارد و آن محافظت از ثبات این کشور است، این مأموریت به عهده هیل گذاشته شده است، کسی که از زمان ورود به بیروت در سال گذشته روش متفاوتی را نسبت به مورا کونیلی همتای سابقش در پیش گرفته است و نسبت به تمامی گروه‌های لبنان با روی باز رفتار کرده و همواره با آنها دیدار کرده و به حرف آنها گوش می‌کند. وی همچنین دو بار به صورت متوالی در فوریه گذشته به کمک لبنان آمده است، یکی از این دفعات در مورد تشکیل دولت تمام سلام در لبنان است و بار دوم نیز در تصویب بیانیه وزارتی دولت سلام بود.
هیل نیمه شب 14 مارس از واشنگتن با مقامات لبنانی تماس‌های متوالی برقرار کرد تا بیانیه وزارتی دولت تمام سلام تصویب شود. وی همچنین در روزهای اخیر در پی شکست مجلس نمایندگان در انتخاب رئیس جمهور به ریاض سفر کرده است.
از سوی دیگر وزارت خارجه آمریکا در اداره خاورمیانه کارشناس خبره ای مانند هیل ندارد که پرونده را به او واگذار کند، دیگر کارشناسان نیز مشغول پرونده‌های دیگر شده‌اند. این در حالی است که هیل از زمان قبول مشاورت سیاسی سفارت بیروت در اوایل دهه نود تاکنون یعنی در دو و نیم دهه پیش در پیگیری حوادث لبنان خبره شده است. وی در سالهای 1999 تا 2001 معاون سفیر شد و بعد از آن نیز سفیر شد.
دیدار کنندگان با مقام‌های آمریکایی در روزهای بعد از تماس با مقامات مختلف این کشور و کارمندان ارشد وزارت خارجه به این نتیجه رسیده اند که این کشور نیز به دنبال همگرایی با پرونده انتخاب رئیس جمهور در لبنان است. آنها در ارزیابی مواضع آمریکا نسبت به تحولات داخلی لبنان به چند نکته رسیده‌اند که عبارتست از:
اول: آمریکا نمی‌خواهد به صورت مستقیم در روند انتخاب رئیس جمهور دخالت کند. این کشور هیچ نامزدی در انتخابات ندارد، اما کسانی هستند که کاخ سفید نمی‌خواهد آنها رئیس جمهور شوند، البته این موضوع نیز به صورت علنی اعلام نمی‌شود. تعدادی از این افراد آنهایی هستند که ارتباطات مستحکمی با دولت بشار اسد داشته‌اند. مقامات و کارمندان ارشد وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده‌اند که دو نفر این شرایط را دارند، اما به نام این افراد اشاره‌ای نکرده اند. آمریکایی ها نمی‌خواهند بار دیگر رئیس جمهور در لبنان روی کار آید که با دولت سوریه ارتباط قوی داشته باشد و براندازی وی سه سال طول بکشد.
دوم: واشنگتن گروه‌های سیاسی را به اصلاح قانون اساسی چه در بعد تمدید ریاست جمهوری یا انتخاب دیگر افرادی که به شرط تعدیل می‌توانند در انتخابات شرکت کنند، فرا نمی‌خواند. آمریکایی‌ها می‌گویند که خواستار حمایت از موسسات قانونگذاری و ملی در لبنان از ریاست جمهوری گرفته تا سایر بخش‌های رسمی در این کشور هستند.
سوم: آمریکا تصمیم جدی دارد که هیچ یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری لبنان را به حضور نپذیرد و با هیچ یک از آنها ارتباط مستقیم برقرار نکرده و به صورت علنی از وی حمایت نکند. این موضع تا روزهای پایانی قبل از خلا قدرت در لبنان نیز به قوت خود باقی است. آمریکا می‌خواهد اینگونه وانمود کند که در انتخابات لبنان دخالتی ندارد یا از کاندیدایی حمایت نمی کند و هیچ پیامی برای گروهی برای دشمنی با گروهی دیگر ندارد.
چهارم: واشنگتن همچنان بر موضع خود بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در موعد مقرر باقی است، این موضوع بارها از سوی دیوید هیل سفیر این کشور در بیروت اعلام شده و وی از نگرانی خود نسبت به شکست پارلمان در تعیین رئیس جمهور تا قبل از پایان مهلت قانونی ریاست جمهوری سلیمان خبر داده است. هیل ابراز نگرانی کرده که شکست پارلمان در این روند می تواند به چالش بین گروه‌های لبنانی منجر شده و به مرور زمان به خیابان‌های این کشور کشیده شود.
پنجم: آمریکا بعد از ارزیابی تجربه رسیدن فرمانده ارتش به ریاست جمهوری لبنان به این نتیجه رسیده که این انتخاب نمی‌تواند ارتش را نیز به قدرت نزدیک کند و آنها را به نقش تاثیرگذار در روند سیاسی کشور نزدیک کند، این موضوع را انتخاب امیل لحود و میشل سلیمان که فرمانده ارتش بوده‌اند، به اثبات رسانده است.
یکی از انگیزه های اعلام شده برای تمدید هر کدام از دو رئیس جمهور این است که آنها می توانند ارتش را تحت فرمان خود داشته باشند و با تحریک این برگه مانع از بروز ناآرامی های داخلی در کشور شوند. اما در سه سال اخیر حوادث امنیتی بعضا نگران کننده ای به وجود آمده که نشان داده ارتش اسیر دست اختلافات و شکاف سیاسی شده است و از دخالت در این حوادث و اعمال امنیت در کشور غیر از حالت های فوق العاده ناتوان است. این موضوع باعث شد تا فرماندهی ارتش اولویت های خود را بار دیگر ارزیابی کند و نقش خود را برای ساختن آینده مشخص نماید. ارتش همچنین نقش خود در دوره خلأ احتمالی رئیس جمهوری را نیز بررسی کرده است.
ششم: وزارت خارجه آمریکا به علت کثرت پرونده‌های منطقه ای داغ در اداره خاورمیانه که مهم‌تر از پرونده لبنان هستند، موضوع انتخاب رئیس جمهور لبنان را به عهده سفیر خود در بیروت گذاشته است. پرونده هایی که از ایران آغاز شده و تا عراق و سوریه و خلیج فارس و یمن و مصر امتداد پیدا می کند. این باعث می شود تا مقامات وزارت خارجه آمریکا نتوانند به موضوع لبنان برسند. آنها نیاز به زمان بیشتری دارند تا سیاست‌های خود را درباره پرونده‌هایی که با منافع آمریکا در ارتباط است، ارزیابی کرده و گزینه‌های خود را مشخص کنند. از این رو پرونده لبنان از منظر آمریکا در بیروت اداره می شود و در واشنگتن اوضاع پیگیری می‌شود، این بر خلاف روند سنتی است که کاخ سفید در دیگر کشورها دنبال می کنند.
نکته دیگری که توجه بازدید کنندگان لبنانی از محافل رسمی آمریکا را باعث شده، این است که تقریبا تمام طرف‌های آمریکایی از مسئولان و کارمندان وزارت خارجه گرفته تا اعضای مجلس نمایندگان و سنا یک سوال مشترک در مورد لبنان دارند و آن وضعیت آوارگان سوری در اراضی این کشور است. آنها از ابعاد سیاسی نیز اوضاع را پیگیری کرده و به اطلاع از پیامدهای سیاسی و امنیتی اوضاع در سایه افزایش رو به رشد تعداد این افراد تمایل دارند.
هفتم: در اداره خاورمیانه وزارت خارجه یک نکته در مورد لبنان وجود دارد و آن محافظت از ثبات این کشور است، این مأموریت به عهده هیل گذاشته شده است، کسی که از زمان ورود به بیروت در سال گذشته روش متفاوتی را نسبت به مورا کونیلی همتای سابقش در پیش گرفته است و نسبت به تمامی گروه‌های لبنان با روی باز رفتار کرده و همواره با آنها دیدار کرده و به حرف آنها گوش می‌کند. وی همچنین دو بار به صورت متوالی در فوریه گذشته به کمک لبنان آمده است، یکی از این دفعات در مورد تشکیل دولت تمام سلام در لبنان است و بار دوم نیز در تصویب بیانیه وزارتی دولت سلام بود.
هیل نیمه شب 14 مارس از واشنگتن با مقامات لبنانی تماس‌های متوالی برقرار کرد تا بیانیه وزارتی دولت تمام سلام تصویب شود. وی همچنین در روزهای اخیر در پی شکست مجلس نمایندگان در انتخاب رئیس جمهور به ریاض سفر کرده است.
از سوی دیگر وزارت خارجه آمریکا در اداره خاورمیانه کارشناس خبره ای مانند هیل ندارد که پرونده را به او واگذار کند، دیگر کارشناسان نیز مشغول پرونده‌های دیگر شده‌اند. این در حالی است که هیل از زمان قبول مشاورت سیاسی سفارت بیروت در اوایل دهه نود تاکنون یعنی در دو و نیم دهه پیش در پیگیری حوادث لبنان خبره شده است. وی در سالهای 1999 تا 2001 معاون سفیر شد و بعد از آن نیز سفیر شد.
منبع: مشرق نیوز
