به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران ؛ حسین ضرابی معاون مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران  در میزگرد تخصصی واردات بنزین با بیان اینکه به هیچ وجه موافق واردات بنزین نیستم، گفت: نه تنها من، بلکه هیچ کدام از مسئولان کشور با واردات بنزین موافق نیستند اما شرایط و میزان مصرف کشور ایجاب کرده تا ما مایحتاج را تامین کنیم.
 
وی افزود: هیچ کس موافق واردات گندم نیست؛ اما روزی جشن خودکفایی در تولید گندم گرفتیم و امروز بر اساس نیاز کشور واردات گندم داریم.
 
ضرابی با بیان اینکه میزان واردات را اعلام نیاز پالایش و پخش مشخص می کند، گفت: ما با اعلام نیازی که پالایش و پخش می کرد؛ واردات را انجام می دادیم و این واردات بنزین بر اساس استانداردهای اعلام شده از سوی پالایش و پخش مورد بررسی و کنترل قرار می گرفت.
 
وی ادامه داد: اگر کیفیت بنزین وارداتی مطابق استانداردهای اعلام شده نبود ما محموله بنزین را برگشت می زدیم.

ضرابی از مشکلات صنایع خودروسازی، حمل و نقل عمومی و ترافیک به عنوان دیگر عوامل موثر در ایجاد آلودگی هوا یاد کرد و گفت: صاحبان صنایع و شهرداری ها نیز باید در این زمینه پاسخگو باشند.
 
ضرابی با بیان اینکه تجربه واردات بنزین طی سال های گذشته حتی تا سقف 35 میلیون لیتر در کشور وجود دارد، گفت: خوشبختانه تولید سی.ان.جی کمک زیادی به کاهش واردات بنزین داشته است.
 
به گفته وی، مصرف سی.ان.جی نزدیک به 20 میلیون لیتر در روز از واردات بنزین جلوگیری می کند که تاثیر زیادی در بهبود کیفیت هوا داشته است.
 
معاون مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت در عین حال از دانشگاه ها و مراکز پژوهشی کشور انتقاد کرد و گفت: از دانشگاه ها انتظار داریم بر روی طرح هایی مانند ساخت خودروهایی با مصرف استاندارد بنزین کار کنند.
 
ضرابی به دیدار اخیر خود از یکی از کارخانه های خودروسازی کره جنوبی اشاره کرد و گفت: این کارخانه در هر 10 ثانیه یک خودرو می سازد و میزان تولیدات آن در داخل کره جنوبی یک میلیون و 900 هزار دستگاه و در سراسر دنیا پنج میلیون واحد خودرو است که بیشترین آنها به کشور آمریکا صادر می شود.
 
وی ادامه داد: این در حالی است که ما تا دو سه سال قبل تولید خودروی پیکان در کشور داشتیم که هر 100 کیلومتر حدود 15 تا 16 لیتر بنزین مصرف می کرد و فاصله زیادی با مصرف استاندارد جهانی داشت.

** نباید میزان نیاز کشور اعلام شود

معاون مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران با بیان اینکه نباید میزان نیاز کشور به واردات بنزین اعلام شود، گفت: بنزین تبدیل به کالایی استراتژیک و سیاسی شده است و ما نباید میزان نیاز خود به واردات آن را اعلام کنیم.
 
جلیل سالاری - قائم مقام سابق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران - با اشاره به این که نفتا، ریفرمیت، الکیلیت، ایزومر و بنزین‌های واحد کت‌کراکر از مولفه‌های تولید بنزین است، گفت: این مولفه‌ها براساس یک ترکیب مشخص با یکدیگر ترکیب می‌شوند.

* محصول دریافتی از واحدهای پتروشیمی بنزین نیست؛ برای اکتان افزایی است
 
وی با تاکید بر این که محصول دریافتی از واحدهای پتروشیمی بنزین نیست بلکه یکی از مولفه‌های بنزین برای ارتقای اکتان است گفت: قبل از سال‌ 84 هر توسعه‌ای در صنعت پالایش مربوط به افزایش کمیت بود نه کیفیت. به همین دلیل علاوه بر این که 40 هزار بشکه تولید نفت کوره که توجیه اقتصادی ندارد افزایش یافت، حجم تولید نفتا هم در پالایشگاه‌های کشور افزایش یافت و به علت این که امکان ارتقای کیفیت نفتا وجود نداشت خوراک دریافتی پالایشگاه‌ها کاهش یافت. حل این مشکل نیازمند اکتان افزا بود.

وی ادامه داد: تا سال 79 از سرب برای ارتقای اکتان بنزین استفاده می‌شد اما بعد از آن ام.تی.بی.ای و بنزین وارداتی جایگزین آن شد؛ به طوری که حجم بنزین وارداتی به 27.5 میلیون لیتر در روز رسید و هزینه پنج میلیارد دلاری را به کشور تحمیل کرد. با شروع تحریم‌ بنزین در سال 89، اکتان افزا مورد نیاز از پتروپالایشگاه‌ها تامین شد. همین هماهنگی میان پالایشگاه‌ها و پتروپالایشگاه‌ها موجب شد افزایش تولید نفتا در داخل کشور جبران شود.
 
** پژوهشگاه صنعت نفت ترکیب ریفرمیت پتروپالایشگاهها را آنالیز کرد
 
وی تاکید کرد: تولید بنزین به کمک ریفرمیت پتروپالایشگاه‌ها در چارچوب استانداری مشخص بود که پژوهشگاه صنعت نفت ترکیب آن را آنالیز کرد و مطابق با استاندارد تحویل مردم داده شد.
وی حجم ریفرمیت را در تولید بنزین داخلی 50 درصد اعلام کرد و افزود: هم اکنون در پالایشگاه اصفهان سه واحد، پالایشگاه تبریز دو واحد، پالایشگاه تهران دو واحد و پالایشگاه بندرعباس یک واحد تولید کننده ریفرمیت دارند که این واحدها مشابه واحدهای تولید کننده ریفرمیت در واحدهای پتروشیمی است.

** پالایشگاه اراک و بندرعباس دقیقاً کپی‌برداری از پالایشگاه اصفهان بود

سالاری گفت: پالایشگاه اراک و بندرعباس دقیقاً کپی‌برداری از پالایشگاه اصفهان بود و در هیچ‌کدام از آنها پارامترهای زیست‌محیطی دیده نشد. از سال 1379 تلاش شد طرح‌های جامع با هدف کیفی و کمی‌سازی پالایشگاه‌های موجود اجرا شود اما با وجود مطالعات انجام شده به‌دلیل این‌که وزارت نفت در آن زمان اعتقادی به ساخت پالایشگاه نداشت و هرگونه افزایش کمی و کیفی بنزین و گازوییل را در پالایشگاه‌های داخلی غیراقتصادی می‌دانستند این طرح متوقف شد.
 
وی ادامه داد: در آن زمان طرح توسعه پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند پیشنهاد شد که امکان اجرای طرح با فاینانس خودگردان وجود داشت. در صورت اجرای این طرح کیفیت فرآوره‌های نفتی پالایشگاه امام خمینی(ره) در سال 1384 به یورو 5 می‌رسید اما این کار به دلیل سیاست‌های آن وقت وزرات نفت متوقف شد.

انتهای پیام/