به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، تیم ملی فوتسال کشورمان که با سودای قهرمانی و برای باز پس گیری جامی که 2 سال قبل یک ایرانی از دست داده بود عازم ویتنام شد.

ادعاهای خسوس و کارنامه‌ کاری معروفش دل کسانی را که از بطن فوتسال خبر نداشتند گرم می‌کرد اما می‌دانستیم که این شروع عاقبت خوشی ندارد و حتی شاید مطمئن بودیم عنوان قهرمانی را در مرحله نیم نهایی یا فینال از دست می‌دهیم که این چنین نیز شد.

البته نباید بی‌انصافی کرد و تمام کاستی‌ها را از جانب سرمربی اسپانیایی و کارنامه‌دار تیم ملی دانست اما در مرحله اول به علل فنی و روحی – روانی تیم ملی که باعث از دست دادن قهرمانی شد می‌پردازیم.

تمرکز بالای خسوس در کارهای دفاعی و ادعای وی در مورد تغییر تاکتیک تیم ملی فوتسال ایران شاید یکی از دلایل شکست ما بود، فوتسال ایران کم سابقه و ناشناخته نبود که یک مربی اسپانیایی با تزریق کار دفاعی، چیدمان آن را به هم بزند که تغییر در تفکر فنی بازیکنان باعث درهم ریختگی مشهود تاکتیکی در تیم شود بازیکنان ما در حالی باید خود را با ایده‌های دفاعی خسوس وفق می‌دادند که میل به هجوم داشتند و کنترل آن باعث از دست رفتن توانایی و پتانسیل واقعی آنها می‌شد از زمان حضور خسوس در کادر فنی 2 قهرمانی برای کشورمان به ارمغان آمد که این مورد سرپوشی بود بر ایرادات تیم ملی کشورمان که زیر نظر وی هدایت می‌شد.

از این مورد می‌گذریم چون هر مربی آزاد است که تیمش را با تفکرات خود هدایت کند اما خسوس باید مدیریتی نیز بر جو روحی و روانی تیم می‌داشت.

خط زدن مصطفی نظری از ترکیب تیم ملی در حالی که این بازیکن در اوج آمادگی به سر می‌برد اولین ضربه محکم به جو به اصطلاح آرام تیم ملی بود اما جریان به همین جا ختم نشد زیرا آگاهی بازیکنان داخلی، به عدم حاکمیت خسوس این باور را در ذهنشان ایجاد کرده بود که حضور لژیونرها ناخودآگاه زنگ هشداری برای کمرنگ‌تر شدن حضور آنها خواهد بود و ترس و دلخوری آنها حتی در رقابت‌های تدارکاتی نیز مشهود بود اما خسوس همچنان این موضوع را نادیده گرفت تا مهره‌هایی مثل احمد اسماعیل پور، محمد طاهری، سپهر محمدی نتوانند فرصت این را پیدا کنند تا در حد و اندازه نام و کارنامه خود ظاهر شوند.