"امیر صادقی" نقال و شاهنامهخوان در گفتگو با
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران بیان کرد: پس از گذشت 50 سال از فوت فردوسی، شاهنامهخوانی آغاز شد و با شکلگیری در ادوار مختلف با اقوام گوناگون به دست ما رسید.
وی ادامه داد: میتواند قصه را از هزار و یک شب یا داستانهای نظامی و یا مداحی نقل کند، اما بطور کلی نقالی به منظور نقل شاهنامهی فردوسی و کارهای حماسی، برای جاری شدن در رگ و ریشهی مردم شکل گرفت تا با ایجاد انگیزه آنها را برای دفاع از مرز و بومشان آماده کند.
وی در خصوص اجرای شاهنامهخوانی اظهار داشت: بسیاری از نقالها در صحنهی اجرا به خاطر شور و حرارت فراوان سکته و یا به حد مرگ میرسند. یعنی اجرا، بازی و حتی خواندن را با هم انجام میدادند. من خودم وقتی که شاهنامه میخوانم تا دو روز احساس کوفتگی دارم. چون باتمام وجود شاهنامه را اجرا میکنم.
"صادقی" با گله از دولتمردان در خصوص فرهنگسازی خاطر نشان کرد: خردمندان طی چند سال اخیر چه کاری برای جلوگیری از فیلمهایی با موضوعات ضد فرهنگی انجام دادهاند؟! این فیلمها صدمات زیادی به فرهنگ ما وارد میکند و کسی هم توجه نمیکند. ای کاش کمی هم فرهنگ ایرانی توجه میشد.
وی در خصوص فراز و نشیبهای این هنر در ایران تصریح کرد: از 50 سال بعد از فوت فردوسی تا قبل از انقلاب این هنر جدی گرفته نمیشد و فقط در قهوهخانهها خوانده میشد. بعد از انقلاب هم تا مدتی نمیشد از فروسی سخن گفت، اما هنگامی که در مکانهای مختلف شاهنامهی اجرا شد. فهمیدند که فرد ایرانی وطنپرست است و ما به او احتیاج داریم. در چند سال اخیر خیلی کمرنگ از فردوسی صحبت شده و فرقی با گذشته نکردهاست.
"امیر صادقی" عنوان کرد: که متأسفانه یا خوسبختانه 98 درصد از دانش آموختگان ما خانمها هستند، ولی من میگویم خوشبختانه چون که مسئولیت تربیت فرزندان به دوش آنهاست و آنها بهتر میتوانند شاهنامه را در بنیاد جامعه جاری کنند.
قابل اشاره است: "امیر صادقی" خانهای به یاد فردوسی در سال 70 بنا نهاده که در آن کلاسهای شاهنامهخوانی به صورت رایگان برگزار میشود تا فرهنگ ایرانی و شاهنامهخوانی را به همگان معرفی کند.
او در خصوص رایگان برگزار شدن کلاسهایش، عنوان کرد: فردوسی برای پول کار نکرد من هم برای پول کار نمیکنم.
انتهای پیام/ اس