بانو رحیمیان در گفتگو با  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: مدرسه جایی است که در سلامت روانی و عاطفی فرزندان نقش بسزایی دارد در دوره دبستان کودک خود را بهتر می‌شناسد و از طریق مشاهده و تفکر شناخت او از دنیای واقعی زیاد می‌شود و کودک می‌خواهد هر چه را آموخته به عمل درآورد اگرچه تکامل فکری و عقلی او در تکامل عاطفی‌اش موثر است اما رسیدن به بلوغ کار راحتی نیست بلکه نیازمند تحمل و استقامت در غلبه بر ناکامی‌ها و فشارهای روانی زیادی است که کودک یا نوجوان با آنها روبه‌رو می‌شود.
 
وی در ادامه افزود: در موردهایی که فرزندان دارای والدین سخت‌گیر و مستبد و یا بر اثر تنبیهات قادر به ابراز وجود نیست و خودش را در برابر دیگران ناتوان و حقیر می‌شمارد و یا بر اثر مراقبت‌های بیش از والدین خود محور مستبد شده است و توقع دارد همه به میل او رفتار کنند نمونه‌هایی از حل و فصل مشکلات خانواده‌ها است.
 
این استاد دانشگاه در ادامه بیان کرد: جایی که می‌توان نارسایی‌های حاصل از تربیت خانواده را بهبود بخشید مدرسه و دوران تحصیل است باید قبول کنیم وظیفه اولیای مدرسه و معلمان به تدریس و شیوه درس و آشنا ساختن دانش‌آموزان به ارزشهای اخلاق و اجتماعی محدود نمی‌شود بلکه اینها مسئول تغییر و اصلاح رفتارهای ناسازگار و فراهم کردن بلوغ عاطفی و سلامت روان و روح کودکان و نوجوانان نیز هستند.
 
وی با اشاره به این نوجوانان به منظور ارضای نیازهای خود و براساس تجاربشان رفتارهای متفاوتی در مدرسه از خود نشان می دهند، افزود: براساس عقیده بسیاری از روانشناسان نظام آموزشی و تربیتی مدرسه باید چنان باشد که هر دانش‌آموزی بتواند دوست داشتن و دوست داشته نشدن را تجربه کند و این مدرسه است که رشد اجتماعی کودک را سرعت می‌دهد.
 
وی در پایان تصریح کرد: معلمی که خالصانه سعی می‌کند آنچه را که می‌داند به دانش‌آموزان یاد دهد نه تنها نیازهای روانی آنها را برآورده می‌کند بلکه برقراری روابط صحیح عاطفی، سازگاری با دیگران و مسئولیت پذیری را هم به آنها یاد می‌دهد.

انتهای پیام/