باشگاه خبرنگاران گزارش می‌دهد
بودجه‌های عمرانی کفاف اجرا را نمی‌دهد/ آیا راه‌های کشور بستری ایمن برای مسافران هستند؟
وعده‌هاي زيادي براي آشكارسازي نقاط حادثه خيز، ايمن‌سازي تقاطع‌هاي همسطح، تعريض پيچ‌ها، ايجاد باند سبقت و احداث تقاطع‌هاي غيرهمسطح توسط مسولان ارائه شده اما فاصله حرف تا عمل هميشه بسيار بوده، به طوري كه بعد از تصميم‌گيري‌ها و برنامه‌ريزي‌ها، كمبود بودجه حرف اول را در راس كارها و عملياتي كردن آنها داشته است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ وقتي در جايي مي‌شنويم و يا مي‌خوانيم كه سانحه رانندگي اتفاق افتاده، اولين چيزي كه به آن فكر مي‌كنيم، علت حادثه است، حادثه‌اي كه گاه جان مسافران و گاه وسيله حمل و نقلي را نشانه مي‌رود !!!! باید گفت هميشه يك عامل موجب وقوع سانحه‌اي در جاده نشده بلكه پارامترهاي مختلفي در اين امر دخيل بوده‌اند.
اصلاح شيب شيرواني راه‌ها، نصب علائم و تابلوهاي هشدار دهنده، آسفالت، بهسازي و ... از جمله كارهاي اساسي و مهمي است كه مي‌تواند ايمني و كاهش صدمات در واژگوني‌هايي كه در اثر خواب آلودگي رانندگي به وقوع مي‌پيوندد را افزايش دهد؛ امري كه بارها و بارها مسولان امر پشت ميزگردهاي خود به آنها اشاره داشته‌اند.
حال سوال اساسي آن است كه متوليان اين امر تا چه اندازه توانسته‌اند راه‌هاي كشور را به بستري ايمن براي وسايل حمل و نقلي و مسافران تبديل كنند؟ بي‌انصافي است اگر بگوييم تاكنون كاري از پيش نرفته چرا كه وزارت راه و شهرسازي در جهت ترمیم و بهسازی راه‌ها نهایت تلاش و کوشش خود را داشته است، اما راه‌هاي كشور همچنان جاي خالي بيشتري را براي بهبود و اصلاح خود دارند.
حجم ترددها و همچنين تعداد تصادفات، ميزان پر خطر بودن محوري را به مسولان نشان مي‌دهد كه اگر به موقع اين محور ايمن‌سازي نشود ما باز هم شاهد حوادثي در اين محورها خواهيم بود.
وعده‌هاي زيادي براي آشكارسازي نقاط حادثه خيز، ايمن‌سازي تقاطع‌هاي همسطح، تعريض پيچ‌ها، ايجاد باند سبقت و احداث تقاطع‌هاي غيرهمسطح توسط مسولان ارائه شده اما فاصله حرف تا عمل هميشه بسيار بوده به طوري كه بعد از تصميم‌گيري‌ها و برنامه‌ريزي‌ها، كمبود بودجه حرف اول را در راس كارها و عملياتي كردن آنها داشته است.
كمبود بودجه امروزه دغدغه فكري مسولان شده، چرا كه ساخت راه از یک سو و نگهداري آن از سویی دیگر، نیازمند اعتبار ویژه ای است، كه با این وجود تخصيص اعتبار به آنها زير يك در صد بوده است.
حال جا دارد كه نگران اين بودجه و اعتبار ناچيز براي نگهداري راه‌ها باشيم يا نه؟
در محورهاي هراز، چالوس و فيروزكوه كه يكي از پرترددترين محورها هستند، به طور پيوسته اجراي طرح‌هاي ايمني بايد اجرا شود ليكن پس از شناسايي مقاطع پرحادثه نسبت به آشكارسازي و يا رفع آن نقاط اقدامات لازم انجام شود.
اين در حالي است كه در محورهاي كويري كه چشم‌انداز و جاذبه‌هاي طبيعي كمتري وجود دارد، خواب آلودگي به مراتب بيشتر از ساير جاده‌ها رانندگان را تهديد مي‌كند و عاملي در جهت افزايش تصافات جاده‌اي محسوب مي‌شود كه در اين راستا نيز محورهاي مورد نظر شناسايي شده و براي رفع اين امر راهكارهاي لازم از سوي متخصصان امر اتخاذ و اجرايي شود.
موضوع مهمي كه گزارش‌هاي زيادي هم رسانه‌ها راجع به آن داشته‌اند، موضوع قير و نرخ بالاي آن در ساخت راه بوده كه مسولان را بر آن داشته تا فكري به حال و روز قير و قيمت آن داشته باشند.
حال كه احداث زیربناهای حمل و نقل همانند راه‌های اصلی و بزرگراه‌ها بسیار پرهزینه است و با احتساب افزایش نرخ قیر، هزینه اجرای چنین پروژه‌هایی که اغلب تنها از محل بودجه عمرانی اجرا می‌شود، افزایش بسزایی یافته است و این افزایش هزینه ساخت موجب افزایش هزینه نهایی پروژه، بیمه و مالیات آن شده است، بودجه محدود عمرانی کفاف این پروژه‌‌ها را نمی‌دهد.
به هر حال اگر دولت و مجلس به فکر تکمیل زیرساخت‌های جاده‌ای کشور نباشد، ایمن‌سازی و بهسازی بزرگراه‌های کشور که سالانه چندین هزار میلیارد تومان اعتبار لازم دارد، از محل همین بودجه محدود عمرانی هم امکان‌پذیر نخواهد بود و قطعاً این امر ایمنی حمل و نقل جاده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
حسینی عضو کمیسیون عمران هم با بيان اينكه آسفالت جاده‌ها بسیار هزینه‌بر است، گفت: متاسفانه بودجه‌های عمرانی کفاف اجرا را نمی‌دهد.
بدون شك كاهش بودجه سالانه براي بهسازی راه‌ها، احداث راه اصلی، اضافه کردن یک راه به راه اصلی و ساخت بزرگراه‌ها به دنبال خود سوانح رانندگی، مصرف سوخت، تولید آلاینده زیست‌محیطی را روز به روز افزايش مي‌دهد.
بنابراين ايمني در جاده‌ها يكي از مسائل پيچيده‌اي است كه با شناسایی دقیق علت تصادفات بهتر می‌توان در جهت رفع موانع موجود گام‌هاي اساسي برداشت و به طور قطع تا زمانی که مسئولان ذیربط با مصادره موفقیت‌ها برای خود و متهم کردن دیگران گام عملی و اساسی در جهت رفع مشکلات موجود برندارند، مشکلات حل نخواهد شد. بلکه باید با شناخت علل کاهش تصادفات به تقویت آنها همت گماشت و کسانی که امروز داعیه کم شدن تلفات رانندگی را دارند باید بدانند که «شهر ایمن» با فعالیت گسترده‌تر آنها فراهم می‌شود.
انتهای پیام/
گزارش از: پروین خدادادی
