به گزارش گروه علمی باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر :خانم هانيه مراديان، پژوهشگر طرح، با اشاره به آزمايش و کاربرد سلول هاي بنيادي در ترميم بافت هاي آسيب ديده به ويژه در سيستم عصبي مرکزي گفت: يکي از اشکالات اين روش درماني از دست رفتن سلول هاي تزريق شده به علت نبود داربست مناسب براي اتصال، رشد و تکثير سلول ها بود.
وي افزود: در اين طرح داربستي طراحي شد که علاوه بر پشتيباني مکانيکي بتواند با رهايش کنترل شده عوامل رشد زمينه رشد بهتر و بيشتر سلول هاي بنيادي را فراهم کند.
مراديان جنس اين ميکروحاملها را از نوعي پليمر زيست سازگار به نام AَPLG ذکر کرد و گفت: اين ميکروحاملها به گونه اي طراحي شده است که در سطح هر کره از آن، 4 تا 5 سلول متصل شده و زمينه رشد و تکثير آنها در محل فراهم مي شود.
وي افزود: ويژگي اين حامل ها با توجه به اندازه 100 ميكرومتري آنها قابليت تزريق در محل هاي غيرقابل دسترس مانند سيستم عصبي مرکزي و همچنين انجام نقش داربستي به منظور حمايت مكانيكي سلولها است.
پژوهشگر طرح يکي از بيماريهاي مورد نظر در اين روش درماني را پارکينسون ذکر کرد و گفت: به دليل عدم امکان دسترسي به بافت آسيب ديده مغزي، سلول درماني مي تواند راه حل موثري براي ترميم بافت هاي تخريب شده به شمار بيايد.
وي افزود: براي اين نوع درمان، سلول هاي بنيادي از مغز استخوان بيمار جدا شده و پس از کشت و آماده سازي روي داربست قرار گرفته و در محل مورد نظر تزريق مي شوند.
مراديان پژوهش کنوني را در مرحله اوليه آزمايشگاهي ذکر کرد و گفت: پاسخ هاي گرفته شده تا کنون موفقيت آميز بوده است و ما درصدد هستيم که اين داربست هاي سلولي را در نمونه هاي حيواني مثل موش و خرگوش امتحان کنيم.
وي تصريح کرد: اين طرح در برخي مراکز تحقيقاتي ديگر کشورها نيز در مرحله پژوهش قرار دارد و در صورت موفقيت مي تواند براي ترميم بافت هاي تخريب شده ديگر نسوج بدن از جمله قلب،غضروف و نخاع هم استفاده شود.
پژوهشگر طرح افزود: در مراحل بعدي علاوه بر آزمونهاي حيواني در صدد هستيم تا سلول هاي بنيادي را پيش از تزريق به بدن و با استفاده از محرک ها به سلول هاي عصبي تمايز دهيم يا جهت تمايز آنها را مشخص کنيم تا از تبديل کامل آنها به سلول هاي عصبي مطمئن باشيم.
انتهای پیام/
