به گزارش
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران؛
از روزی که سینما توگراف وارد ایران شد و هنر سینما در این مملکت پا گرفت
تاکنون هیچ وقت هنر هفتم ما در مدار ایجاد امید و اعتماد به نفس قرار
نگرفته است.
"امید" با شانس باوری فرق دارد ما سال هاست که در این
سینما با قهرمان هایی خوش شانس طرفیم، یعنی کسانی که خودشان در پدید آمدن
موفقیت شان نقشی ندارند.
البته امروزه روز از همین هم عقب تر رفتیم و
شخصیت های داستانی سینمای ایران نه تنها با نیروی اراده و اعتماد به نفس
خود به جایی نمی رسند بلکه تمام دنیا هم علیه آن هاست.
سینمای سیاه
سال های اخیر می تواند حتی انسان امیدوار را هم دچار یاس و افسردگی کند چه
رسد به مابقی افراد؛ ناظر به همین مسئله ما پرونده ای را با نام امید در
سینمای ایران باز کردیم و با اهالی سینما در این باب به گفتگو نشستیم که
یکی از این مصاحبه ها را در ادامه می‌خوانید:
"محمدعلی سجادی" کارگردان در خصوص بحث" امید" در
سینما در گفتگو با خبرنگار ما گفت: چرا باید از امید حرف زد؟ نا امیدی واقعا
بازخورد جامعه نیست؟ بنده شش سال است که فیلم نساخته‌ام، شش سال مدیرانی چون
شمقدری و دیگر مدیران به من اجازه ساخت فیلم ندادند و من درباره بحث "امید" حرف‌هایم
را زده و فکر می‌کنم که تکراری باشد.
وی با اشاره به علل فیلم نساختن خود
عنوان کرد: فکر می‌کنم مسائل اقتصادی بحث بسیار مهمی در ساخت یک اثر سینمایی است
که نداشتن پول برای ساخت فیلم، "امید" را از من سینماگر گرفته است.
انتهای پیام/
