ناصر
فریاد شیران در خصوص نقاط ضعف و قوت لیگ سیزدهم فوتبال کشورمان به
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران گفت: لیگ
سیزدهم به خوبی نشان داد که به جوانان کم تجربه اما با استعداد بها داده
نمیشود و تمام مربیان و مدیران باشگاهها بدلیل نتیجهگرا بودنشان بدنبال
بازیکنان اسمی هستند و ترجیح میدهند به جای سرمایه گذاری روی بچههای کم
سن و سال و بینام و نشان به سمت بازیکنان اسم و رسم دار بروند و با استفاده
از نام آنها توجه هواداران را به تیم جلب نمایند.
وی افزود:
تیمهای موفق مثل تیم فولاد و نفت روی تیمهای پایهای خود بسیار کار
میکنند و میتوانند از بازیکنان تربیت شده توسط خود در بازیهای لیگ برتر
استفاده کنند.
فریاد شیران تصریح کرد: تیمهای پرسپولیس و استقلال
که دو تیم مطرح و محبوب در بین ایرانیان هستند نیز باید چنین کاری کنند و
از پایه بازیکنان خود را پرورش دهند تا شاید کمی از مشکلاتشان کاسته شود.
وی همچنین بیان داشت: فوتبال ورزشی است که در دراز مدت نتیجه
میدهد و اگر بر روی تیمهای پایه سرمایه گذاری شود، سال به سال میتوان
تغییر کیفیت بازیها را دید.
وی خاطرنشان کرد: اگر بخواهم نقاط
ضعف لیگ سیزدهم را بگویم، بها ندادن به بازیکنان جوان و کم تجربه اصلیترین
ضعف لیگ بود و تیمها نتوانستند از نظر فنی رضایت هواداران را جلب کنند،
همین امر باعث شد تا تماشاگران اندکی به ورزشگاهها بروند.
وی در
ادامه گفت: گلها بیشتر از روی ضربات ایستگاهی بود و به طور کلی تیمها
تدافعی بازی میکردند و تعداد گلهای زده نسبت به سالهای گذشته خیلی کمتر
بود.
کارشناس فوتبال گفت: مهمترین تیم لیگ سیزدهم، تیم فولاد بود که توانست در نهایت به قهرمانی برسد و بهترین سرمربی، حسین فرکی بود.
وی افزود: بهترین بازیکنان لیگ رضا نوروزی و کریم انصاریفرد بودند و علیرضا بیرانوند پدیدهی این لیگ بود.
وی
در خصوص داوریها نیز گفت: با توجه به حواشی که برای داوران درست شد آنها
شرایط سختی را برای قضاوت پیش رو داشتند و همین امر حساسیت داوری را به شدت
تحت تأثیر قرار میداد. اعتراضات شدیدی بر نحوه عملکرد آنان وارد میشد
اما در نهایت آنها به خوبی ازعهده مسئولیت خود برآمدند.
وی همچنین
بیان داشت: باید به داوران فضای بیشتری داد تا آنان بتوانند به طور
حرفهای کار خود را انجام دهند. اما در نهایت داوران نمره قبولی را گرفتند.
**تجربه دیگران را تجربه کردن غلط است فریاد
شیران درباره خصوصیسازی تیم های فوتبال گفت: بهتر است که تجربه دیگران را
برای بار دوم تجربه نکنیم. کافی است نگاهی به تیم تیمهای ترکیه بیاندازیم.
چند سالی است که این کشور تیمهای فوتبالش را به دست خصوصیسازی داده و به
جایی رسیده که اگر ما 20 سال دیگر به آنها برسیم جای افتخار است.
وی
بیان داشت: باشگاهداری امری دشوار است و هزینههای بسیار و غیرقابل
پیشبینی فراوانی را میطلبد، هرچند که مدیران باشگاههای ایران خودشان
هزینهها را بدون علت بالا بردهاند.
وی افزود: دولت و مدیران
ورزشی باید ترس را کنار بگذارند و هر دو با تعامل یکدیگر برای بهبود اوضاع
ورزشی کشورمان گام بردارند. مدیران با رسیدگی کردن به جا و غافل نشدن از
تیمهای پایه و دولت با دادن وام و تسهیلات کم بهره، میتوانند هریک به نحوی
در روند خصوصیسازی موثر واقع شوند.
وی درباره خصوصیسازی
تیمهای پرسپولیس و استقلال گفت: تاکنون تیمهای زیادی در ایران خصوصی
شدهاند اما به دلیل عدم حمایت و همکاری با آنان به مشکلات بسیاری برخورده و
به نحوی از دنیای فوتبال فراری شدهاند.
خصوصیسازی این دو
باشگاه موضوعی پیچیده و بسیار حساس است. این دو تیم هواداران بسیاری دارند و
میتوان گفت 2 تیم ملی ایران هستند و نمیتوان آنها را به شخص خاصی داد
چراکه پرسپولیس واستقلال متعلق به کل ایران هستند.
وی گفت: دو تیم
پرسپولیس و استقلال خودشان هزینههایشان را بالا بردند و مدیریت نادرست
باعث شد تا گرفتار حواشی متعددی شوند و به جای تعلیم و تربیت بازیکنان
فوتبال، سرشان به مسائل مالی گرم شود.
کارشناس فوتبال در ادامه
افزود: به طور کلی خصوصیسازی امری است که در کشورهای دیگر خوب نتیجه داده و
اگر در ایران هم بتوان به درستی از آن استفاده کرد، میتواند نیروی محرکی
درجهت بهبود اوضاع ورزشی کشور شود.
انتهای پیام/