به گزارش خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران ، کم شدن تمایل جوانان به ازدواج و بالارفتن سن تشکیل خانواده باعث شده تا شیوه های ساده و کم هزینه تری برای تبلیغ و افزایش ازدواج پیشنهاد و اجرایی شود که ازدواج دانشجویی یکی از این موارد است؛ امری که تا حدی هم موفق بوده و همزمان مزیتهایی نیز داشته است. این روز‌ها که در آستانه اعیاد هستیم، سنت ازدواج در این روزها بیشتر انجام می‌شود.



در ابتدای این گزارش بخشی از توصیه‌های رهبر انقلاب درباره تشکیل و حفظ خانواده و زندگی زناشویی را مرور می‌کنیم.

اسلام مرد را قوام و زن را ریحان می‌داند این نه جسارت به زن است نه جسارت به مرد. نه نادیده گرفتن حق زن است و نه نادیده گرفتن حق مرد، بلکه درست دیدن طبیعت آنهاست. ترازوی آن‌ها هم اتفاقاً برابر است. یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش معنی محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم و این جنس مدیریت و کارکرد و محل اعتماد و اتکا بودن و تکیه‌گاه بودن برای زن را هم در کفه دیگر ترازو می‌گذاریم. این دو کفه با هم برابر می‌شود نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن. (۲۲/۱۲/۱۳۷۸)

 
 مراسم ازدواج، پلهٔ اول ساده زیستی

در همه امور زندگیتان سادگی را رعایت کنید. اولش هم از همین مراسم ازدواج است. از اینجا شروع می‌شود. اگر ساده برگزار کردید قدم بعدی‌اش هم می‌شود ساده و الا شما که رفتید آن مجلس کذایی مثل اعیان و اشراف‌های زمان طاغوت را درست کردید. بعد دیگر نمی‌توانید بروید تو خانه کوچکی مثلاً با وسایل مختصری زندگی کنید. این جور نمی‌شود دیگر چون خراب شده و از دست رفته است. از اول زندگی را پایه‌اش را براساس سادگی و ساده زیستی بگذارید تا زندگی بر خودتان، بر کسانتان و بر مردم جامعه ان شاءالله آسان شود. (۱۳/۰۶/۱۳۷۴)

  فرق مهریه و داد و ستد مادی

اینکه می‌بینید ما گفتیم ۱۴ سکه بیشتر را عقد نمی‌کنیم، نه برای این است که چهارده سکه بیشتر اشکالی در ازدواج ایجاد می‌کند. خیر چهارده هزار سکه هم باشد ازدواج اشکالی ندارد. فرقی ندارد، این برای این است که آن جنبه معنوی ازدواج، غلبه پیدا کند بر جنبه مادی مثل یک تجارت و معامله نباشد داد و ستد مادی نباشد. اگر تشریفات را کم کردیم، جنبه معنوی تقویت خواهد شد. (۰۶/۱۰/۱۳۷۴)

  مهریه سنگین، سنت جاهلان است

من از مردم سراسر کشور خواهش می‌کنم که آن قدر مهریه‌ها را زیاد نکنند این سنت جاهلی است این کاری است که خدا و رسول (ص) در این زمان بخصوص از آن راضی نیستند. نمی‌گوییم حرام است. نمی‌گوییم ازدواج باطل است اما خلاف سند پیامبر (ص) و اولاد ایشان و ائمه هدی (ع) و بزرگان اسلام است. خلاف روش اینهاست و به خصوص در زمان ما که کشور احتیاج دارد به این همه کارهای صحیح آسان شود هیچ مصلحت نیست که بعضی ازدواج‌ها را این طور مشکل کنند. (۰۲/۰۹/۱۳۷۳)

  راه را برای زوج‌های بعدی باز کنید

متأسفانه این پرداختن به تشریفات، ازدواج‌ها و مهریه‌های گران و جهیزیه‌های سنگین و مجالس آن چنانی خیلی اخلاق‌ها را فاسد کرده است! شما دختر و پسر‌ها که عروس و داماد می‌شوید، پیشقدم شوید بگویید ما این جوری نمی‌خواهیم. به این زیادی نمی‌خواهیم. وقتی جامعه مشکل دارد وقتی در جامعه فقیر هست باید انسان ملاحظه کند. (۱۴/۰۹/۱۳۷۲)

  ازدواج مانع کارتان نشود

جوانانی که مشغول کاری در راه خدا هستند، با گرفتن همسر، با ازدواج، نباید کارشان را متوقف کنند. (۱۹/۰۹/۱۳۷۶)

  معنی همکاری زن و مرد چیست؟

مراد از همکاری، همکاری روحی است اینکه زن ضرورت‌های مرد را درک کند، فشار اخلاقی روی او وارد نیاورد. کاری نکند که او در امر زندگی مستأصل شود و خدای نکرده به راه‌های نادرست متوسل بشود. او را به ایستادگی و مقاومت در میدان‌های زندگی تشویق کند و تحریص نماید اگر چنانچه کار او مستلزم این است که یک مقداری به وضع خانوادگی مثلا رسیدگی کافی نداشته باشد، این را به رخ او نکشد. از طرف مرد هم وظیفه است که ضرورتهای زن را درک کند، احساسات او را بفهمد و نسبت به حال او غافل نباشد. (۱۰/۰۲/۱۳۷۵)

  دوران مجردی تمام شد!

این طور نباشد که مرد در دوران مجری، ساعت ده شب می‌آمده خانه پدر و مادرش، حالا هم که زن گرفته این طور ادامه بدهد. نه حالا باید ملاحظه همسرش را بکند. (۰۲/۰۹/۱۳۷۳)

  پدر و مادر عروس و داماد وظیفه دارند که.....

پدر و مادر‌ها باید سعی کنند محبت زن و شوهر‌ها را ـ این بچه‌هایشان را‌ ـ جوان‌هایی را که ازدواج می‌کنند ـ تأمین کنند. گاهی ممکن است یک دلخوری‌هایی پیش بیاید پدر و مادر‌ها که تجربه‌دار‌تر هستند، بزرگ‌تر هستند، عاقل‌تر هستند نگذارند که این دلخوری‌ها به دلسردی زن و شوهر جوان از هم منتهی شود. ۹/۱۲/۸۰ (۰۹/۱۲/۱۳۸۰)

  بروید باهم بسازید

از هر چیزی که محیط خانواده را متشنج و دچار افسردگی و هیجان‌های بی‌مورد نماید، اجتناب کنید. هم زن و هم مرد بنا را بر سازش و همزیستی و همراهی بگذارند. آنچه در خانواده خیرات وجود دارد مال زن و شوهر است و در ‌‌نهایت مال فرزندان است. مال یک طرف نیست اگر خدای ناکرده در محیط خانواده بی‌محبتی و عدم اطمینان و صمیمیت باشد، رنج مال هر دو طرف است. (۰۶/۰۹/۱۳۷۶)

                                                 

زن مسلمان باید در محیط خانه، دل آرام شوهر و فرزندانش باشد، مایه آرامش زندگی و آسایش محیط خانواده باشد، در دامن پر مهر و پرعطوفت و با سخنان پر نکته و مهرآمیزش فرزندان سالمی را از لحاظ روانی تربیت کند. انسان‌های بی‌عقده، انسان‌های خوش روحیه، انسان‌های سالم از لحاظ روحی و اعصاب، در دامان او پرورش پیدا کنند و مردان و زنان و شخصیت‌های جامعه را به وجود آورد. (۲۵/۰۹/۱۳۷۱)

  آبروداری‌های خیالی

در مصارف گوناگون شخصی و خانوادگی، اسراف فردی صورت می‌گیرد. تجمل گرائی‌ها چشم و هم‌چشمی‌ها، هوسرانی افراد خانواده، مرد خانواده، زن خانواده، جوان خانواده، چیزهای غیر لازم خریدن، این‌ها از موارد اسرف است. وسائل تجملات، وسائل آرایش، مبلمان خانه، تزئینات داخل خانه این‌ها چیزهایی است که ما برای آن‌ها پول صرف می‌کنیم. پولی که می‌تواند در تولید مصرف شود، سرمایه‌گذاری شود، کشور را پیش ببرد، به فقرا کمک کند، ثروت عمومی کشور را زیاد کند. (۰۱/۰۱/۱۳۸۸)

  همسران بد

مردی که می‌تواند آزادانه در جامعه اطفای شهوت کند و زنی که می‌تواند بدون هیچ ایراد و اشکالی در جامعه با مردان گوناگون تماس داشته باشد هرگز در خانواده، همسران خوب و شایسته‌ای نخواهند بود. (۳۰/۰۷/۱۳۷۶)

  معیشت خانه با مرد است

قرآن می‌فرماید: «الرجال قوامون علی النساء» یعنی سرپرستی امور خانواده به عهده مرد است. مرد باید برود کار کند. معیشت خانواده به عهده اوست. زن هرچه ثروت دارد مال خودش است، اما معیشت خانواده بر دوش او نیست. (۲۸/۰۶/۱۳۸۹)

 خیال خام

مرد نباید خیال کند چون می‌رود توی کوچه و بازار و با این و آن سر و کله می‌زند و یک شاهی ـ صنار پول می‌آورد خانه، همه چیز دیگر مال اوست، نه! آنچه او می‌آورد نصف موجودی همه این خانواده است. نصف دیگر این خانم است. اختیارات خانم کدبانویی خانم، رأی و نظر و نیازهای روحی خانم، این‌ها را باید رعایت کند. (۰۲/۰۹/۱۳۷۳)

  ما با بیکاری خانم‌ها مخالفیم

بعضی‌ها از ما می‌پرسند شما موافقید زن‌ها بروند کار کنند؟ ما می‌گوییم: البته ما با بیکاری خانم‌ها مخالفیم. زن اصلاً باید کار کند. البته کار دو جور است: یکی کار داخل خانه و یکی کار بیرون خانه. هر دو کار است؛ اگر کسی استعداد دارد در کارهای مربوط به بیرون منزل باید انجام بدهد. خیلی هم خوب است. منتها یک شرط دارد. باید جوری باشد که این اشتغال ـ حتی در داخل خانه ـ به پیوند زن و شوهر لطمه‌ای نزند. بعضی از خانم‌ها هستند که خودشان را از صبح تا شب می‌کشند بعد که مرد به خانه می‌آید حوصله یک لبخند زدن به او را هم ندارند. این هم بد است. کار خانه را باید کرد اما نه آن قدری که این کار خانه به انهدام خانواده منتهی بشود. (۱۲/۱۱/۱۳۷۲)

 خداوند اسراف را نمی‌پسندد

زندگیتان را بر پایه اسراف قرار ندهید زندگی را ساده قرار دهید زندگی را آن طوری که خدای متعال می‌پسندد قرار دهید و از طیبات الهی بهره‌مند شوید بر حسب اعتدال و عدالت هم اعتدال و میانه‌روی و هم عدالت. یعنی ملاحظه انصاف را بکنید. ببینید دیگران چه طوری‌اند خیلی بین خودتان و دیگران فاصله درست نکنید. ()

  هنر بزرگ بچه‌داری

بعضی از کارهای خانه خیلی سخت است بچه‌داری از آن کارهای سخت است. شما هر کاری را درنظر بگیرید که خیلی دشوار باشد، در مقابل بچه‌داری در واقع آسان است. بچه‌داری هنر خیلی بزرگی است. مرد‌ها یک روز هم نمی‌توانند این کار را انجام دهند. زن‌ها با دقت، با حوصله و با ظرافت این کاربزرگ را انجام می‌دهند. خدای متعال در غریزه آن‌ها این توان را قرار داده است. ولی همین بچه‌داری کار سختی است که انسان را فرسوده می‌کند، واقعاً از پا می‌اندازد. (۲۲/۰۸/۱۳۷۴)

  در طول روز به خانه سر بزنید

ما به مرد‌ها همیشه سفارش می‌کنیم وقتی کار دارند، اشتغال دارند، از خانه و زندگی قهر نکنند. بعضی‌ها صبح اول وقت می‌روند بیرون تا ساعت ۱۰ شب نه! ما معمولاً به کسانی که برایشان ممکن است سفارش می‌کنیم حتی ظهر‌ها را بروند با زن و بچه‌شان باشند. در محیط خانوادگی غذایشان را بخورند، یک ساعتی با هم باشند، بعد بیایند دنبال کارشان، باز حتماً‌ در زمان مناسب اول شب بروند بچه‌ها را ببینند، ملاقات خانوادگی حقیقی داشته باشند. (۱۸/۰۶/۱۳۷۶)

  ساده باشید و تنگ نظر نباشید

اول زندگی را ساده بردارید، هرچه می‌توانید در این جهت سعی کنید. البته اعتقاد نداریم که افراد بایستی بر عیال خودشان، بر نزدیکان خودشان سخت‌گیری‌های تنگ نظرانه بکنند. این عقیده را نداریم، اما عقیده داریم که همه از روی عقیده و ایمان و عشق و دل خودشان به یک حدی قانع باشند. (۱۲/۰۹/۱۳۷۷)

  نکته‌ای که فقط زنان می‌دانند...

برای یک مرد بزرگ، این همسر کاری را می‌کند که مادر برای یک بچهٔ کوچک آن کار را می‌کند؛ و زنان دقیق و ظریف به این نکته آشنا هستند. اگر این احساسات و این عواطف محتاج وجود یک محور اصلی در خانه ـ که آن خانم و کدبانوی خانه است ‌ـ نباشد، خانواده یک شکل بدون معنا خواهد بود. (۰۴/۱۰/۱۳۷۰)

  اولویت پول خرج کردن برای خانه

باید خرید کتاب یکی از مخارج اصلی خانواده محسوب شود. مردم باید پیش از خریدن بعضی از وسایل تزئیناتی و تجملاتی ـ مثل این لوستر‌ها، می‌زهای گوناگون، مبلهای مختلف و پرده و... به کتاب اهمیت بدهند. اول کتاب را مثل نان و خوراکی و وسایل معیشتی لازم بخرند، بعد که این تأمین شد به زواید بپردازند. (۲۶/۰۴/۱۳۷۴)

  حق زورگویی ندارید

در اسلام به مرد اجازه داده نشده است که به زن زور بگوید و امری را بر او تحمیل کند. برای مرد در خانواده حقوق محدودی قرار داده شده است که از روی کمال مصلحت و حکمت است. این حقوق، برای هر کس گفته و تشریح شود مورد تصدیق قرار خواهد گرفت. همچنین برای زن نیز در خانواده حقوقی معین شده است که آن هم از روی مصلحت است. (۲۸/۰۶/۱۳۷۵)

 در خلقیات و غرایز زیاده‌روی نباید کرد

مرد و زن هرکدام طبیعت، اخلاق، روحیات و غرایزی دارند که ویژهٔ خودشان است. آن‌ها اگر از خلقیات ویژهٔ خود به طور صحیح استفاده کنند، در خانواده زوجی کامل و هماهنگ و مساعد تشکیل می‌دهند. اگر مرد زیاده‌روی کرد تعادل به هم می‌خورد اگر زن هم زیاده‌روی کرد تعادل به هم می‌خورد. (۲۸/۰۶/۱۳۷۵)

  چنین چیزی در اسلام وجود ندارد...

بعضی از مردان خیال می‌کنند که زن وظیفه دارد همهٔ کار‌ها مربوط به آن‌ها را انجام دهد. البته در محیط خانواده، زن و مردی که به هم علاقه دارند با کمال میل و شوق، کار‌ها و خدمات یکدیگر را انجام می‌دهند اما انجام دادن از روی می‌ل، غیر از این است که کسی احساس کند یا این طور عمل کند که گویا وظیفهٔ زن است که باید مثل یک مستخدم خدمت مرد را به آن شکل انجام دهد چنین چیزی در اسلام وجود ندارد. (۲۰/۱۲/۱۳۷۵)

  بهترین جای تربیت فرزند، ‌آغوش مادر است

کسانی که فرزند و تربیت فرزند و شیر دادن به بچه و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را برای کارهایی که خیلی متوقف به وجود آن‌ها هم نیست‌‌ رها می‌کنند دچار اشتباه شده‌اند. بهترین روش تربیت فرزند انسان این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبت او پرورش پیدا کند. زنانی که فرزند خود را از چنین موهبت الهی محروم می‌کنند اشتباه می‌کنند، هم به ضرر فرزندشان، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده‌اند، اسلام این را اجازه نمی‌دهد. (۲۰/۱۲/۱۳۷۵)

 از سر و وضعتان غافل نشوید!

در کتاب «نکاح» بحث است که مرد و زن بایستی به خودشان برسند این نشان دهندهٔ آن است که سر و وضع مرتب، لباس خوب و گرایش به زیبایی، امر مطلوبی در شرع اسلام است. منتها آن چیزی که بد و مضر است آن است که این وسیله برای فتنه و فساد و تبرج شود.‌‌ همان طور که گفتم، ضرر‌هایش تا خانواده و نسل بعد هم می‌رسد. (۰۷/۰۲/۱۳۷۷)

  آتشی که هیزم آن مردم هستند

گاهی بعضی از مسئولین دیدیم آن چنان غرق در کار می‌شوند که یادشان می‌رود از وجود همسرانشان و فرزندانشان و این ضایعاتی را درست می‌کند یعنی این جور نیست که ما پای تعارف باشد بگوئیم: آقا! خواهش می‌کنم بیشتر شما به خودتان برسید، شما هم بگوئید نه، ‌اشکال ندارد. این جوری نیست این تکلیفی است که انسان بایستی همسرش، فرزندانش، خانواده‌اش و کانون خانوادگی را حفاظت بکند «یا ایها‌الذین آمنوا قوا انفسکم و اهلیکم ناراً وقود‌ها الناس و الحجاره» (ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ‌ها هستند نگه دارید)، خودتان و اهلتان را حفظ کنید. (۱۸/۰۶/۱۳۸۸)

  با هم، تا بهشت

قرآن می‌فرماید که: «قوا انفسکم و اهلیکم نارا وقود‌ها الناس والحجاره» هم خودتان را حفظ کنید، هم اهلتان را این خطاب به مرد‌ها و زن‌ها، هر دو، است. اهل هر انسانی عبارت است از خانواده و نزدیکان او. زن شما، اهل شما مرد‌ها و مرد شما، اهل شما زنهاست. هم خودتا ن را از غلتیدن در آتش حفظ کنید. هم اهلتان را حفظ کنید علاوه بر این حفظ عناصر اصلی داخل کانون خانواده به حفظ خود انسان هم کمک می‌کند. همسران، زن‌ها، مرد‌ها، زن‌ها را می‌توانند از لبهٔ پرتگاه دوزخ نجات دهند و به بهشت بکشانند. (۲۵/۰۵/۱۳۸۳)

با اجازه آقا امام رضا بعله!


ازدواج دانشجویی


انتهای پیام/