به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل ازروزنامه "ایندیپندنت"؛ یک نویسنده انگلیسی روز گذشته مدعی شد ولی‌عهد این کشور مخالف کتاب "سلمان رشدی" بوده و آن کتاب را توهین به مسلمانان دانسته است.
 
در صورت صحت این ادعا، این توجیه عذر بدتر از گناه است زیرا اعتراف به این است که ولی‌عهد انگلیس و دیگر مقامات انگلیس با علم کامل به اینکه کتاب آیات شیطانی توهین صریح به مسلمانان بوده است، اجازه انتشار آن را داده‌اند.
 
با این وجود، "مارتین آمیس" در مصاحبه‌ای که با نشریه "ونیتی فیر" داشته، می‌گوید زمانی که حکم ارتداد رشدی اعلام شد، شاهزاده چارلز در یک مراسم شام، به وی گفته است که نمی‌تواند وقتی «کسی به عمیق‌ترین اعتقادات فردی دیگر توهین کند»، نمی‌تواند از او حمایت کند.
 
این نقل قول صراحتا نشان می‌دهد که دولت انگلیس بخوبی می‌دانسته است که کتاب آیات شیطانی چه «توهین عمیقی» به همه مسلمانان است.
 
آمیس می‌گوید تلاش کرده تا نظر وی را تغییر دهد، اما در دیداری که شب بعد با او داشته، احساس کرده که نظرش تغییر نکرده است. ولیعهد انگلیس هنوز نسبت به این خبر واکنشی نشان نداده است.
 
این ادعا در حالی مطرح می‌شود که "سلمان رشدی" بعد از آنکه از سوی امام خمینی (ره) مرتد اعلام شد، به مدت 10 سال تحت حفاظت دولت انگلیس بوده و ملکه این کشور به وی لقب «سر» اعطا کرد.
 
چهارم مهر ماه 1367 برابر با 26 سپتامبر 1988 انتشارات "وایکینگ" در لندن که جزو گروه انتشاراتى "پنگوئن" مى‏باشد، اقدام به انتشار کتابى (به قلم سلمان رشدی) نمود که نام «Satanic verses» بر روى جلد آن خودنمایى مى‏کرد. معادل فارسى نام این کتاب «آیات شیطانى» بود.
 
چهل روز بعد ابتدا کشور هند و سپس پاکستان فروش این کتاب را ممنوع اعلام کردند. متعاقبا چندین کشور اسلامى دیگر نیز اقدام به تحریم فروش این کتاب نمودند.
 
سرانجام در تاریخ 25 بهمن ماه 1367 برابر با 14 فوریه 1988 امام خمینى در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «مولف کتاب آیات شیطانى که علیه اسلام و پیامبر و قرآن تنظیم و چاپ و منتشر شده است، همچنین ناشرین مطلع از محتواى آن، محکوم به اعدام هستند».
 
کتاب «آیات شیطانى» در 9 فصل تنظیم شده است و نویسنده کتاب، افسانه غرانیق را مکرر و به شکل‏هاى گوناگون در کتاب خود آورده و آن را به عنوان یکى از مضامین اصلى کتاب خود مشخص و برجسته نموده است.
 
موارد اهانت و جسارت نویسنده کتاب آیات شیطانى را مى‏توان در موارد زیر خلاصه کرد:
 
1- تشکیک در امر وحى و طرح این موضوع که جبرئیل در واقع موجودى در درون پیامبر بوده و پیامبر(صلی الله علیه و آله) متناسب با منافع خود و حتى مسایل شخصى‏اش آیات را تنظیم مى‏کرده است.
 
2- معرفى پیامبر اسلام به عنوان فردى خود خواه و تاثیرپذیر و کم‏دقت و... .
 
3- معرفى یاران پیامبر به عنوان افرادى که دچار انحراف‏هاى اخلاقى گوناگون بوده‏اند.
 
4- نسبت انحراف اخلاقى به همسران پیامبر.
 
5- تحقیر و اهانت نسبت به فرشته وحى «جبرئیل».
 
6- تحقیر و اهانت نسبت به احکام اسلام.


انتهای پیام/