به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، پیش‌داوری کردن درباره دیگران اکثر اوقات به سرزنش کردن آن‌ها منجر می‌شود. اگر سرزنش نوعی بازی است که همه ما گرفتار آن هستیم و به آن آلوده‌ایم، زیرا به وسیله آن از پذیرش مسئولیت کار‌هایمان طفره می‌رویم و با فرافکنی نتیجه اعمال و کار‌هایمان سعی می‌کنیم دیگران را مقصر جلوه دهیم و کس دیگری را مقصر جلوه دهیم و او را سرزنش کنیم.
این موضوع مهم است که ما سرزنش را از کجا یاد می‌گیریم. مسلما باید بدانیم که هر فرد سرزنش کردن را از بچگی و در میان خانواده و دوستان و همسالان و جامعه خود فرا می‌گیریم و در طول زندگی این رفتار را یاد می‌گیریم و آن را تمرین می‌کنیم و کم کم با خود و دیگران بیگانه می‌شویم.
اما باید در نظر داشته باشیم هر فرد مسئول اعمال زندگی خود است و هر انسانی می‌تواند اشتباه کند و از اشتباهات خود درس بگیرد، فقط باید راهنما باشیم نه سرزنش کننده دیگران، زیرا با سرزنش کردن دیگران افراد را از خود دور می‌کنیم.
ما باید با رها کردن قضاوت و با ابراز همدلی و یادگرفتن بخشش و همدلی با قضاوت و پیش داوری مقابله کنیم و ما باید خود و دیگران را به عنوان قطعه‌ای از پازل آفرینش قبول کنیم و دوست داشته باشیم، باید پیش داوری‌ها را از روح و روان خود دور کنیم و با احترام به اصل تفاوت‌های فردی و پذیرش نقص‌ها و نقاط قوت خود و دیگران به بلوغ فکری و معنوی دست پیدا کنیم.
گزارش از: محمدرضا نظری انتهای پیام/
