به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، آمن‌هوتپ سامبرانو سفیر ونزوئلا در کشورمان در مراسم دوازدهمین سالگرد پیروزی ملت و انقلاب در برابر کودتای راستگرا‌ها در آوریل ۲۰۰۲ که در سفارت این کشور برگزار شد، گفت: باید یاد و خاطره کسانی که در نبردهای خیابانی علیه کودتاچیان مبارزه کردند را گرامی بداریم.  
 
وی تصریح کرد: کودتاچیان با استخدام تروریست‌ها و تک تیراندازان به دنبال کشتن مردم و همچنین ساقط کردن دولت قانونی ونزوئلا بودند و امضای آمریکا در این اقدام کاملا مشهود است.  
 
سامبرانو اظهار داشت: آمریکا در پشت پروسه کودتا بود و قصد کنار زدن رئیس جمهور قانونی ونزوئلا را داشت.  
 
وی ادامه داد: در آن زمان چاوز فقط سه سال بود که به قدرت رسیده بود اما قدرت‌های اقتصادی و رسانه‌ای آن زمان علیه چاوز بودند.  
 
سفیر ونزوئلا تصریح کرد: در این واقعه تاریخی سه عنصر مهم وجود داشت که یکی از آن‌ها کشتن چاوز بود که در ‌‌نهایت انجام نشد و دیگری در روز ۱۱ آوریل بود که فیدل کاسترو رهبر کوبا تماس تلفنی با هوگو چاوز داشت و چند سوال مهم از وی پرسید.  
 
سامبرانو اضافه کرد: کاسترو در گفتگو با چاوز گفت که خیلی وقت است با یکدیگر صحبت نکرده‌ایم و هم اکنون شما چقدر سلاح و نیرو دارید؟ به همین خاطر اگر اعمال نفوذ و تلاش‌های فیدل کاسترو نبود، کودتاچیان چاوز را به قتل می‌رساندند، اما مردم و نیروهای مسلح وفادار به قانون وفاداری خود را به چاوز نشان دادند و امروز هم این وفاداری را نشان می‌دهند.  
 
وی بیان داشت: تماس تلفنی دختر چاوز با یک رسانه پس از تماس کاسترو با چاوز انجام شد که در این مصاحبه دختر چاوز گفت؛ پدرش از ریاست جمهوری استعفا نداده است و کاسترو با پرستیژ بین المللی خود، اعلام کرد  
چاوز از ریاست جمهوری استعفا نداده است و کودتا علیه وی رخ داده و سپس چاوز نامه‌ای می‌نویسد و در سطل زباله می‌اندازد و یک نظامی آن را بر می‌دارد و منتشر می‌کند و مردم می‌فه‌مند که چاوز استعفا نداده است.  
 
سفیر ونزوئلا اظهار داشت: کشته نشدن چاوز در آن روز سرنوشت ساز که وی توسط نیروهای مسلح وفادار خود نجات یافت و پشتیبانی نیروهای مسلح از چاوز و وفاداری به قانون و همچنین اعمال نفوذ و تلاش‌های کاسترو و تماس تلفنی دختر چاوز با یک رسانه از عواملی بود که باعث پیروزی نهایی و آزادی چاوز شد و این امر مدیون حرکت قهرمانانه مردم و ارتش ونزوئلا است.  
 
سامبرانو تصریح کرد: در آن زمان رافائل کوریا، کریستیانا فرناندز و ایوو مورالس هنوز به قدرت نرسیده بودند و فقط کوبا و ونزوئلا انقلابی بودند.  
 
وی تاکید کرد: تاثیر این واقعه تاریخی را باید سال‌ها مطالعه کنیم، هرچند که در ۱۲ سال اخیر مطالعاتی بر روی آن صورت گرفته است.  
 
سفیر ونزوئلا درباره اقدامات چاوز گفت: هوگو چاوز قوانینی برای بازیابی اختیار ثروت نفتی، قوانینی برای درآمد بانکی، قوانینی برای استقرار نیروی مردمی در قدرت، قوانینی برای سوخت‌های مایع در کشور وضع کرد و چاوز کاری کرد که مردم برای نخستین بار دیده شوند و نیاز‌هایشان مطرح شود.  
 
سامبرانو اظهار داشت: با همکاری کوبا برنامه‌های بسیاری برای کاهش فقر در ونزوئلا انجام شد و ما پنجمین کشور در آمریکای لاتین در زمینه جذب دانشجو هستیم و هم اکنون فائو اعلام کرده؛ ونزوئلا توانسته فقر را از بین ببرد.  
 
وی افزود: در زمینه سیاسی گسترش روابط ونزوئلا با دیگر کشور‌ها را شاهد هستیم و از دیگر اقدامات مهم چاوز، بنیانگذاری سازمان اوناسور بود تا دست آمریکا از آمریکای لاتین کوتاه شود.  
 
سفیر ونزوئلا تصریح کرد: دو سال پس از کودتای ناکام ۲۰۰۲ چاوز و کاسترو اتحاد بولیواری آلبا را راه اندازی کردند و پس از آن سازمان پتروکاریبه راه اندازی شد تا مکانیزمی برای کنترل قیمت در زندگی مردم به وجود آید و مردم فقیر آمریکای لاتین از تغییرات و نوسانات قیمت نفت مصون بمانند.  
 
سامبرانو بیان داشت: ۹ سال پس از کودتا سازمان کشورهای آمریکای لاتین ایجاد شد که این امر از رویاهای سیمون بولیوار و هوگو چاوز بود.  
 
وی تاکید کرد: ما نباید واقعه کودتای ۲۰۰۲ علیه هوگو چاوز را کوچک بشماریم، چون امروزه در دنیا ونزوئلا را با چاوز می‌شناسند.  
 
سفیر ونزوئلا درباره دیگر اقدامات هوگو چاوز در ونزوئلا گفت: چاوز امنیت غذایی، آموزشی، دسترسی به بهداشت و دارو، دسترسی به مسکن، دسترسی به الکتریسیته، دسترسی به اولین نیازهای انسانی و استفاده از منابع هر کشور برای مردم‌‌ همان کشور را فراهم آورد، اما مهم‌تر از این‌ها دوستی و برادری بود که چاوز آن را فرا‌تر از مرز‌ها برد تا همه کشورهای آمریکای لاتین با هم برادر باشند.  
 
سامبرانو تصریح کرد: چاوز پس از بازگشت به قدرت نیروی خود را صرف ساخت دنیای چندقطبی کرد و از دنیای تک قطبی دور شد و هم اکنون آمریکای لاتین دیگر حیاط خلوت ایالات متحده نیست، چرا که چاوز به دنبال برقراری روابط با کلیه کشور‌ها بود که از جمله آن می‌توان به پیوند دوستی و برادری با جمهوری اسلامی ایران، روسیه، چین، روسیه سفید، کشورهای آفریقایی، کشورهای آمریکای لاتین و برخی از کشورهای آمریکای شمالی اشاره کرد.  
 
وی اضافه کرد: چاوز انتظار داشت کشورهای دیگر به ونزوئلا احترام بگذارند، البته وی خاطره سیمون بولیوار را بار دیگر در اذهان مردم زنده کرد و به همین سبب مردم استقلال خود را بدست آوردند.  
 
سفیر ونزوئلا بیان داشت: چاوز همیشه به حقوق مردم احترام می‌گذاشت و با اینکه همواره از پشتیبانی نیروهای مسلح برخوردار بود، هرگز علیه مردم اقدامی انجام نداد و سیاستمداری بود که دموکراسی را به عنوان بزرگ‌ترین میراث ونزوئلا پاسداری کرد.  
 
سامبرانو درباره ناآرامی‌های اخیر کشورش اظهار داشت: امروز دو ماه از ناآرامی‌ها در ونزوئلا می‌گذرد و نیروهایی که علیه انقلاب بودند، مشغول فعالیت علیه دولت ونزوئلا هستند، اما چیزی را که بدست می‌آورند‌‌ همان چیزی است که چاوز بذرش را کاشته بود و آن میراث نیروهای مسلح وفادار به مردم بود که اجازه نمی‌دهد قدرت مشروع مورد هجوم قرار بگیرد و هم اکنون با حضور نیکلاس مادورو از ثبات برخورداریم و همان‌طور که چاوز می‌گفت، ما می‌توانیم  یک چاوز در این زمان باشیم.
 
سفیر ونزوئلا در پایان خاطرنشان کرد: سال ۲۰۰۲ نشان دهنده زندگی فرد شجاعی مثل هوگو چاوز است، چرا که شجاعت وی به مردم ونزوئلا منتقل شد و هیچ کشوری در دنیا نبوده که مردم پس از کودتا علیه رهبرشان بار دیگر‌‌ همان رهبر را به قدرت برگردانند.  
 
انتهای پیام/