من با عملکردهایم، سرنوشتم را می‌سازم
جرم و گناه از جمله مقولات مهم و ارزشمندی است که همه ادیان و جوامع به آن پرداخته و انسانها را با آن آشنا کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران؛ اینکه گناه چیست و چرا برای انسانها تعریف شده است و چه تأثیری بر ما و بر روابط ما با خودمان و دیگران و حتی برخدا و هستی می‌گذارد، از مسائل مهم و ارزشمندی است که باید به آن پرداخته شود.
حجت‌الاسلام محمد رحیم‌لو گفت: گناه نافرمانی از دستورات خداوند و شرع است؛ رابطه بد با خود و با جامعه که تأثیراتی را درپی خواهد داشت که می‌تواند کل هستی را نیز دربر بگیرد.
وی تصریح کرد: در دیدگاه رایج و سنتی که در بین مردم و حتی ادیان چون یهودیت و مسیحیت وقتی انسان از خواسته خدا و شرع نافرمانی کند، گناه کرده است. این دیدگاه سنتی می‌گوید اگر کار نادرستی بکنید، خداوند است که شما را مجازت می‌کند. در حالی که تعبیر قرآنی این است که؛ گناه و آتش سوزاننده است و اگر به آن نزدیک شوید و به طرف آن بروید، می‌سوزید.
این کارشناس دینی گفت: خداوند حکیم در این هستی قوانین و سنتهایی را قرار داده است که تخطی از آنها برای انسان رنج و عذاب را به دنبال خواهد آورد. اینطور نیست که اگر ما گناهی را مرتکب شدیم خداوند ما را می‌سوزاند بلکه او به ما می‌گوید گناه آتش است و آتش سوزاننده؛ پس اگر به آن نزدیک شوید می‌سوزید. به تعبیر دیگر خداوند به ما می‌گوید اگر به آتش نزدیک شوید می‌سوزید نه اینکه من شما را می‌سوزانم. طبع آتش سوزاندن است.
رحیم‌لو افزود: همه تعبیرهای قرآنی که حکایت از عذاب الهی می‌کنند در واقع سنتهای الهی را بیان می‌کنند؛ همانطور که اسید و آتش سوزانندگی دارند و اجرام جاذبه و... و این سوخته شدن و یا در امان ماندن رابطه مستقیمی با عمل ما دارد که در تعبیر قرآنی آن آمده است: "انما تجزون ما کنتم تعملون" جزای شما عمل شما است.
وی تصریح کرد: قرآن و سنت تبیین کننده این قوانین و سنتها هستند. خداوندی که قوانین طبیعی چون قانون جاذبه و تبادل انرژی و... را قرارداده همان قانونها و سنتهای شرعی را بیان نموده است. البته بین این دو قانون تفاوتهایی وجود دارد که یکی از آنها این است که برای ما امکان کشف قوانین طبیعی وجود دارد ولی امکان کشف قوانین و سنتهایی که توسط دین بیان می‌شود برای ما نیست. ممکن است قانون جاذبه را از افتادن سیبی کشف کنیم ولی اینکه دامنه و تأثیر عمل و ظلم ما تا کجاست را نمی‌توانیم کشف کنیم چنانکه اصل اینکه ظلم چیست و چه چیزی ظلم شمرده می‌شود برای ما غیر ممکن است، به همین جهت نیازمند بیان خداوند و انبیا و رسولان هستیم و این همان تعبیر قرآنی است که: "کما ارسلنا فیکم رسولا منکم یتلوا علیکم آیاتنا و یزکیکم و یعلمکم الکتاب و الحکمه و یعلمکم ما لم تکونوا تعلمون (بقره:151).
حجت‌الاسلام رحیم‌لو گفت: گناهان به اعتبارات مختلفی تقسیم می‌شوند و یکی از این اعتبارات تقسیم گناه براساس تأثیر آن است، به همین اعتبار است که گناهان متفاوت، تأثیر متفاوتی پیدا می‌کنند. اگر فرد از سمی برای خوردن استفاده کند با اینکه همان سم را در آبی بریزد و عده‌ای را به کشتن دهد یک اثر ندارد، به همین جهت یک مجازات را به دنبال نخواهد داشت.
این کارشناس دینی در پایان به واژه "ذنب" اشاره و تشریح کرد: ذنب به معنای دنباله عمل و پیامدهایی که اعمال خوب و بد ما به دنبال دارد، است. اینها متفاوت و آثار متفاوتی از خود به جا می‌گذارند تا جایی که ممکن است بهشت و جهنمی دائمی را برای ما فراهم کنند. ولی به هر حال هرچه باشند اعمالی هستند که ما خواسته‌ایم و با مسئولیت خود انجام داده‌ایم و تأثیرات کوتاه و بلند آن هم به دامنه و اندازه عمل بستگی دارد. پس این خدا نیست که ما را مجازت می‌کند بلکه این نتیجه مستقیم عمل خود ماست.
انتهای پیام/
حجت‌الاسلام محمد رحیم‌لو گفت: گناه نافرمانی از دستورات خداوند و شرع است؛ رابطه بد با خود و با جامعه که تأثیراتی را درپی خواهد داشت که می‌تواند کل هستی را نیز دربر بگیرد.
وی تصریح کرد: در دیدگاه رایج و سنتی که در بین مردم و حتی ادیان چون یهودیت و مسیحیت وقتی انسان از خواسته خدا و شرع نافرمانی کند، گناه کرده است. این دیدگاه سنتی می‌گوید اگر کار نادرستی بکنید، خداوند است که شما را مجازت می‌کند. در حالی که تعبیر قرآنی این است که؛ گناه و آتش سوزاننده است و اگر به آن نزدیک شوید و به طرف آن بروید، می‌سوزید.
این کارشناس دینی گفت: خداوند حکیم در این هستی قوانین و سنتهایی را قرار داده است که تخطی از آنها برای انسان رنج و عذاب را به دنبال خواهد آورد. اینطور نیست که اگر ما گناهی را مرتکب شدیم خداوند ما را می‌سوزاند بلکه او به ما می‌گوید گناه آتش است و آتش سوزاننده؛ پس اگر به آن نزدیک شوید می‌سوزید. به تعبیر دیگر خداوند به ما می‌گوید اگر به آتش نزدیک شوید می‌سوزید نه اینکه من شما را می‌سوزانم. طبع آتش سوزاندن است.
رحیم‌لو افزود: همه تعبیرهای قرآنی که حکایت از عذاب الهی می‌کنند در واقع سنتهای الهی را بیان می‌کنند؛ همانطور که اسید و آتش سوزانندگی دارند و اجرام جاذبه و... و این سوخته شدن و یا در امان ماندن رابطه مستقیمی با عمل ما دارد که در تعبیر قرآنی آن آمده است: "انما تجزون ما کنتم تعملون" جزای شما عمل شما است.
وی تصریح کرد: قرآن و سنت تبیین کننده این قوانین و سنتها هستند. خداوندی که قوانین طبیعی چون قانون جاذبه و تبادل انرژی و... را قرارداده همان قانونها و سنتهای شرعی را بیان نموده است. البته بین این دو قانون تفاوتهایی وجود دارد که یکی از آنها این است که برای ما امکان کشف قوانین طبیعی وجود دارد ولی امکان کشف قوانین و سنتهایی که توسط دین بیان می‌شود برای ما نیست. ممکن است قانون جاذبه را از افتادن سیبی کشف کنیم ولی اینکه دامنه و تأثیر عمل و ظلم ما تا کجاست را نمی‌توانیم کشف کنیم چنانکه اصل اینکه ظلم چیست و چه چیزی ظلم شمرده می‌شود برای ما غیر ممکن است، به همین جهت نیازمند بیان خداوند و انبیا و رسولان هستیم و این همان تعبیر قرآنی است که: "کما ارسلنا فیکم رسولا منکم یتلوا علیکم آیاتنا و یزکیکم و یعلمکم الکتاب و الحکمه و یعلمکم ما لم تکونوا تعلمون (بقره:151).
حجت‌الاسلام رحیم‌لو گفت: گناهان به اعتبارات مختلفی تقسیم می‌شوند و یکی از این اعتبارات تقسیم گناه براساس تأثیر آن است، به همین اعتبار است که گناهان متفاوت، تأثیر متفاوتی پیدا می‌کنند. اگر فرد از سمی برای خوردن استفاده کند با اینکه همان سم را در آبی بریزد و عده‌ای را به کشتن دهد یک اثر ندارد، به همین جهت یک مجازات را به دنبال نخواهد داشت.
این کارشناس دینی در پایان به واژه "ذنب" اشاره و تشریح کرد: ذنب به معنای دنباله عمل و پیامدهایی که اعمال خوب و بد ما به دنبال دارد، است. اینها متفاوت و آثار متفاوتی از خود به جا می‌گذارند تا جایی که ممکن است بهشت و جهنمی دائمی را برای ما فراهم کنند. ولی به هر حال هرچه باشند اعمالی هستند که ما خواسته‌ایم و با مسئولیت خود انجام داده‌ایم و تأثیرات کوتاه و بلند آن هم به دامنه و اندازه عمل بستگی دارد. پس این خدا نیست که ما را مجازت می‌کند بلکه این نتیجه مستقیم عمل خود ماست.
انتهای پیام/
