با این وجود دولت تدبیر و امید جمهوری اسلامی ایران در حالی اقدام به اخذ اطلاعات حدود ۷۷،۱۸۹،۶۶۹ ایرانی، طی 12 روز کاری از تاریخ 20 تا 31 فروردین ماه 1392 هجری شمسی، در فضای سایبر (Cyberspace) می نماید، که این عرصه تا کنون به شدت شاهد تاخت و تاز عوامل ناشناس و بعضا شناس سازمان های مخوف تبهکاری و نهادهای بزرگ اطلاعاتی در سراسر جهان بوده است.

در این میان از جمله بحث برانگیز ترین اتفاقات در ماه های اخیر، آغاز افشاگری های ادوارد اسنودن پیمانکار آژانس امنیت ملی آمریکا ان.اس.ای (NSA) از ژوئن ۲۰۱۳ میلادی و نحوه ی کنترل اینترنت و اشراف سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده بالاخص سازمان ان.اس.ای بر فضای سایبر (Cyberspace) می باشد، افشا گری های گسترده و مستندس که نقل علمی آن توسط دلسوزان بشریت، تا پیش از این در قاعده ی افراط گری و با تطابق در اصول علمی نظریه توطئه (conspiracy theory) ارزیابی و با انگ و برچسب توهم توطئه خاموش می گردید.

به این جهت است که موضوعاتی مانند عملیات ویژه ی آژانس امنیت ملی آمریکا ان.اس.ای (NSA) در سال ۲۰۰۹ میلادی و نفوذ این سازمان به سرورهای شرکت هواوی (Huwawei) موجب شد تا آمریکایی ها به راحتی بتوانند به شنود اطلاعات تبادلی تمام مشتریان این شرکت در جهان پردازند و از طریق سیتم های فروخته شده ی این شرکت به کشورهایی نظیر جمهوری اسلامی ایران، اقدام به انجام رصد و مانیتوریگ اطلاعات این کشورها نمایند.

همچنین بزرگترین نشت اطلاعاتی دولت آلمان، که طی آن اطلاعات مربوط به ۱۸ میلیون آلمانی توسط سازمان های ناشناس، به سرقت رفته است نیز نمونه دیگری از این موضوع در جهان کنونی می باشد.

مورد دیگر که می توان به آن اشاره نمود، حمله گروه سایبری Anonymousبه پایگاه اطلاعاتی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران است که در سال ۲۰۱۱ میلادی اتفاق افتاد و طی آن بیش از ۱۰۰۰۰ ایمیل و مدرک ارسال شده توسط مراجعین این وزارت خانه که برخی آن حتی محرمانه نیز بود،‌ مورد دستبرد قرار گرفت.

با این همه حال باید منتظر بود و به نظاره نشست که آیا دولت جمهوری اسلامی ایران بدون توجه به اصول حفاظت سایبری (Cyber Protection) مرزهای مجازی کشور و جامعه خود را برای عبور دشمنان باز نموده و در فراخوانی عمومی اقدام به تقدیم اطلاعات هویتی ایرانیان به بیگانگان نموده؟!

و آیا دولت جمهوری اسلامی ایران بدون توجه به اصول حفاظت سایبری (Cyber Protection) ،بستری برای تکمیل داده های تعیین هویت بیومتریک (Biometric) ایرانیان در سازمان های اطلاعاتی شاخصی همچون، آژانس امنیت ملی آمریکا ان.اس.ای (NSA) فراهم آورده است؟!