او افتخار خاندان وحی است و چون درباره معرفـی نمونه ای کـامل از انسان در جهان هستـی، سخـن به میـان مـی آید، اقتدا به او معنای قدم نهادن در مسیر انسانی کامل بودن، پیدا می کند


به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز یزد 

 

او افتخار خاندان وحی است و چون درباره معرفـی نمونه ای کـامل از انسان در جهان هستـی، سخـن به میـان مـی آید، اقتدا به او معنای قدم نهادن در مسیر انسانی کامل بودن، پیدا می کند.

از دیدگاه آموزه های اسلامی، انسان نسبت به سرنوشت فردی و اجتماعی خویش مسئول است و نمی تواند در رابطه با حوادث، جریانات و واقعیت‏های پیرامون خویش بی‏تفاوت باشد.

یکی از مهمترین موضوعاتی که تاثیری عمده برسرنوشت بشریت دارد، رهبری و مدیریت سیاسی جامعه است که برخورد مسئولانه تمامی افراد جامعه را در قبال خود طلب می کند و در این رابطه جنسیت مطرح نیست و از این زاویه است که فاطمه (س) دختر پیامبرگرامی اسلام (ص)، سزاوارترین افراد برای مشارکت سیاسی و حضور در صحنه سیاست است و با وجود مشغله های اجتماعی متعدد و خستگی های ناشی از کار روزانه و رسیدگی به امور خانه و سرپرستی چند کودک خردسال، خود را از سیاست دور نمی‏دارد و هم چون سیاستمداری قهرمان در صحنه اجتماع حاضر می‏شود و در دفاع از حق و عدالت جان مبارک خویش را نثار می کند.

او زندگی سیاسی و آشنایی با الفبای آن را از همان دوران خردسالی آغاز کرد و با فعالیت های سیاسی و اجتماعی پدر بزرگوار خویش و مشکلات و مصائب بیشمار از نزدیک مانوس بود، حتی جبهه جنگ می رفت و در غزوه های متعددی همراه با پیامبر(ص) شرکت می کرد و بعد از ازدواج و زندگی مشترک باز هم در جریان زندگی اجتماعی همگام با علی (ع) به پیش می‏رود اما پس از وفات پیامبر فصلی جدید از زندگی را آغاز کرد که برای تحکیم پایه ‏های انقلاب نوپای پیامبر اکرم (ص) و حفظ و تداوم حکومت اسلامی، دست به احقاق حق و مبارزه گشود و در جریان سیاسی عظیمی حضوری آشکار یافت.

رسول گرامی اسلام در حالی چشم از جهان فرو بست که تشنگان قدرت، در کمین نشسته بودند و هنوز پیکر مبارک آن حضرت دفـن نـشـده بـود که منتظران فرصت در سقیفه جمع شدند و بـرخـلاف دستـور خداونـد و فرموده پیامبر(ص) خلافت را از علی (ع) گرفته و به دیگری سـپـردنـد و بـا تمام قـدرت و تـوان به صحنه سیاسی آمدند، گروهی را با تهدید و فشار مـرعـوب سـاختند، با دسته ای از راه معامله و تقسیم قدرت کنار آمدند، عده ای را با حاتم بخشی با خود هماهنگ کردند و این چنین قدرت را به دست گرفتند و در آن شرایط بود که زهرا مرضیه (س) به دفاع از ولایـت پرداخت.

مسلمانان در آن آزمایش سخت با سکوت خود راه خـطـا را در پـیـش گرفـتند، روح حماسـی و شـهادت طلبی میدانهای جنگ را از دست دادند و شمشیرهـا را غلاف کردند، به انزوا گرویدند و تنها نظاره گر حوادث تلخ شدند و هیچکس دیگر نمی توانست در آن شرایط در برابر تهاجمات سازمان یافته و فتنه های کـور، بـا بـصـیـرت و آگاهی لازم همچون فاطمه زهرا(س) یک مبارزه پیروز را آغاز و به خوبی تـداوم بخشد.

هرکس غیر از دختر پیامبر(ص) می شد او را شکست می دادند، هر شخصیت دیگری اگر می بود با انواع تهمتهای ناروا او را به انزوا می کشاندند. هر مقاومتی اگر می شد آن را در هم می شکستند. هر دسته، گروه و لشکری را با نام اسلام و در قالب جهاد اسلامی تار و مار می کردند.

فاطمه (س) خود را زنی مسلمان می‏دانست که باید به وظایف خویش آشنا بوده و تکلیف و وظیفه شرعیش را شخصاً عمل کند به همین دلیل در روزهای آتش و خون و شکنجه پس از وفات پیامبر(ص) و در روزهایی که سیاست روز آتش زدن به در خانه و بیعت خواهی از روی زور و اعمال قدرت بود، قد علم کرد تا تکلیف دینی و سیاسی خود را نیکو به انجام رساند.

روشهای دفاع حضرت زهرا(س) از ولایت

مشی سیاسی فاطمه (س) مشیی آگاهانه، توأم با بینش و بصیرت، اندیشیده و حساب شده، انتخابی و گزینش شده و مبتنی بر ایمان و عقیده است، هدف آن سعادت انسانها و نجات از بردگی‏ها و ذلت‏ها و تضمین و فراهم آوردن مبادی ارزش‏های معقول در جامعه است.

مشی سیاسی فاطمه (س) مشی اعتراض، بی اعتنایی، عدم تایید دستگاه رهبری، مشی به محاکمه و استیضاح کشاندن رهبر و خلیفه موجود امت، مشی مظلومیت و سرانجام که فریاد به جایی نرسد گریستن است، آن هم نه برای عقده دل خالی کردن بلکه برای بیدار کردن و هشیار ساختن اذهان به سویی که در آنجا حقی را زنده دفن کرده ‏اند.

او در این سیاست که الهی است راست و با استقامت به پیش می‏رود و در آن باکی از کتک خوردن، بدن خود را به رنج افکندن ندارد.

او درس جرأت و شهامت را از پدر خود گرفته و در مکتب و خانه علی (ع) و در سایه همگامی با او آن را تقویت کرده است.

برای او هدف الهی مهم است و در دفاع از هدف باید ایستاد. ما در تاریخ اسلام و حتی بشریت زنی را سراغ نداریم که در راه هدف الهی و اندیشیده و آینده ‏نگر خود تا به این میزان به پیش رفته باشد و مصداق آیه شریفه "فاستقم کما امرت” که درباره پیامبر نازل شده است، باشد.

خطبه تاریخی‏ بانوی اسلام فاطمه زهرا(س) نمونه روشنی از روش و مشی مجاهداتی و مبارزاتی آن حضرت و بیانگر این واقعیت است که او سخنوری بلیغ و خطیبی نستوه، همتای همسرش امیر مؤمنان علی‏(ع) بود.

موشکافی های فاطمه‏(س) در این خطبه در زمینه فلسفه و اسرار احکام و تحلیل تاریخ سیاسی اسلام و مقایسه دوران جاهلیت عرب با زندگی آنها بعد از ظهور اسلام، درسهای بزرگی به رهروان راه حق می‏دهد و آنها را در مبارزاتشان تعلیم و آموزش می‏بخشد و مهمتر از همه اینکه فاطمه ‏(س) با این خطبه موضع خاندان پیامبر(ص) را در برابر رژیم حاکم روشن ساخت و مبرا بودن ساحت مقدس اسلام از مظالمی که به نام اسلام انجام می‏گرفت، آشکار کرد.

فاطمه اولین مظلومه تاریخ ..

فاطمه (س) آن زن سیاستمداری است که حتی از جنازه و مرگ خود ابزاری سیاسی ساخت. دستگاه خلافت حتی از مرگ فاطمه (س) وحشت داشت و این وحشت او بی مورد هم نبود. می‏ترسید فاطمه (س) موضعی اتخاذ کند که بر رسوایی آنها بیفزاید و پیش بینی آنها درست آمد.

فاطمه می‏خواست دشمنان دوست نما معرفی شوند، ابهام‏ها از بعضی اذهان دیر فهم زدوده شوند و دریابند که فاطمه (س) چگونه می‏ اندیشید، چگونه زیست، چگونه همسرداری کرد، چگونه با حفظ عفاف و حجاب خود در زمینه های سیاسی و اجتماعی حاضر بود، چگونه از ولایت دفاع کرد و چگونه در این راه مظلومانه به شهادت رسید.

آری؛ شهادت فاطمه، مقدمه ای برای عاشورا بود و فاطمیه امتداد عاشورای حسینی/س
برچسب ها: در ، سوگ ، ام ابیها
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.