به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز، در بند الوانق که از سرآغاز دره بزرگ شروع می شود به تدریج با شیب تند و دره های کوچک متعدد پرپیچ و خم به طرف بالای کوه راه خود را ادامه می دهد.

به مرور زمان فرسایش صخره ها باعث شده منطقه بالا دست دربند به صورت پلکانی شکل درآمده و سنگ های بزرگ زیر پای آدم هر لحظه امکان دارد که از جای خود تکان خورده و به ته دره سقوط کند.

این تفرجگاه بکر که یکی از چشم اندازهای طبیعی آذرشهر است، به رغم خشکسالی های اخیر زیبایی های خدادادی و طبیعت جذاب خود را حفظ کرده و همه ساله گردشگران زیاد طبیعت را برای گذراندن ساعاتی در دامن سر سبز این دره زیبا به خود جذب می کند.

دربند الوانق دربندی است که دو طرف آن با دیوارهایی که ارتفاع آن در بعضی نقاط به صد متر می رسد احاطه شده و در زمان بارندگی از داخل آن نهرها و سیلاب ها جاری می شود.

طول این دربند بسیار دیدنی سه کیلومتر بوده و در ابتدای آن چشمه ای جوشان با آب زلال و گوارا دوستداران طبیعت را سیراب و در اطرافش رویش گیاهان و گل های رنگارنگ در سینه سخت صخره ها چشمان هر بیننده ای را جلا می دهد.