به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، فرزندانی که در خانواده‌ها تک سرپرست رشد می‌یابند الگویی برای زن بودن، یا سرد شدن در آینده ندارد.
دکتر فربد فدایی مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و بهزیستی،درباره تاثیرات عدم حضور همیشگی یکی از والدین در زندگی فرزندان گفت: در وجود پدر و مادر برای تربیت فرزندان امری مهم و ضروری است. مادر بی قید و شرط به فرزندان محبت دارد. اما پدر محبت مشروط نشان می‌دهد که وجود هر دو آنها برای رشد و پرورش کودک لازم است. اگر فقط محبت یکی از والدین باشد کودک هیچ انضباطی نمی‌پذیرد. اگر فقط نظم و انضباط و حساب و کتاب در ورابط در کار باشد کودک با دنیای عواطف بیگانه می‌شود. از سویی دیگر پسران پدر را نمونه قرار می‌دهند و از او مرد بودن و پدر بودن و همسر شدن را می‌آموزند. در مقابل دختران هم مادر را نمونه قرار می‌دهند بنابراین در خانواده‌های تک سرپرست امکان دارد که از نمونه‌برداری و همانندسازی مناسب با والدین محروم بماند.
برای مثال پسری که فقط با مادر خود زندگی می‌کند ممکن است ویژگی‌های زنانه کسب کند. علاوه بر این یکی دیگر از آسیب‌هایی که کودکان تک سرپرست در بزرگسالی با آن روبرو می‌شوند عدم آگاهی درباره نوع روابطشان با جنس مخالف است.
دکتر ندایی در همین باره افزود: والد غیر هم جنس معمولا نخستین مرد و زنی است که از طریق او دیدگاه خود را راجع به جنس مخالف شکل می‌دهد. بنابراین در صورت نبودن والد غیر هم جنس کودک از آگاهی و داشتن اطلاعات درباره فرد غیر هم جنس خود محروم می‌ماند. خانواده تک سرپرست به آن معنی است که مرد یا زن از داشتن همسر محرومند بنابراین احساس امنیت و آرامش در این مرد و زن کم است. طبیعی است که در روابط او در فرزند نیز منعکس می‌شود.
فدایی در ادامه درباره نبود هریک از والدین به خصوص پدرها و تاثیر آن بر معیشت خانواده گفت: اگر در خانواده‌ای پدر نباشد معمولا از نظر مالی با سختی مواجه می‌شوند و مادر مجبور می‌َود که وقت بیشتری را صرف رسیدگی به کار کند و از فرزند غافل شود. در مقابل اگر در خانواده‌ای که مادر نباشد پدر مجبور است وقتی را که می توانست صرف کار کند صرف مراقبت از فرزندان کند در نتیجه امکانات مالی کاهش می‌یابد. به طور کلی نبود شریک زندگی موجب از دست رفتن احساس امنیت و آرامش در فرد می‌شود. این چنین خانواده‌هایی با محرومیت‌های مادی و معنوی بیشتری روبرو هستند.
خانواده‌های تک سرپرست در دوران زندگی نمی‌توانند به راحتی این مراحل پشت سر بگذارند آنان گاه دچار مشکلات رفتاری و روانی می‌شوند که مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و بهزیستی در این باره این طور توضیح داد: به علت نبود یکی از والدین معمولا امکان وجود مشکلات و استرس‌های روحی برای خانواده زیاد است. و عوارضی مانند اضطراب، افسردگی، احساس بی ارزشی، روی آوردن به اعتیاد روابط نامناسب خارج از خانه و حتی خودکشی در در خانواده‌های تک والد بیشتر از خانواده‌های دو همسر است.
گاهی اوقات خانواده‌های تک سرپرست ناشی از طلاق فکر می‌کنند زمانی که بچه‌ها بزرگ تر شدند و از آب و گل درآمدند و دیگر خطری آنها را تهدید نمی‌کند اما گاه اثرات این جدایی دیدار وقتی ؟ زیان بر است.
فدایی در این زمینه گفت: معمولا فرزندان هم به مادر و هم به پدر به عنوان سرمشق رفتاری و فکری نیاز دارند و اگر پدر و مادر زمانی که در میانسالی هستند از یکدیگر جدا شوند باز هم تاثیرات منفی می‌گذارد و فرزندان ممکن است خود را در این میان مقصر بدانند و احساس بی‌ارزشی کنند.
والدین خانواده‌های تک سرپرست گاه برای پیشگیری از مشکلات ممکن است سخت‌گیری‌های بیش از حد روی آورند که باعث ایجاد تنش در روابط آنان شود فدایی برای چنین مواقعی پیشنهاد می‌کند تا از اعضای دیگر خانواده کمک گرفته شود. بهترین کار عبارت است از اینکه اگر پدر خانواده وجودندارد از بین بستگان نزدیک فری نقش پدر یا مادر به صورت جانشین ایفا کند. پدربزرگ به جای پدر و مادر بزرگ جای مادر را بگیرد. به این طریق بسیاری از سخت‌گیری‌ها یا آسان‌گیری‌هایی که به ناچار اتفاق می‌افتد برطرف خواهد شد. بعضی وقت‌ها عمو یا دایی و یا عمه و خاله می‌تواند جایگزین پدر و یا مادر شوند. اگر خانواده‌ای نخواهد از این روش استفاده کند وظیفه دشوار پدر و مادر تک سرپرست خیلی دشوارتر خواهد شد. او باید سعی کند از منابع در راهنمایی‌ها در کسب شادمانی کوشش کند و بهترین روش را برای تربیت در پیش بگیرد.
اما همیشه اوضاع به این سختی نیست و فرزندان و والدین خانواده‌های تک سرپرست توانسته‌اند مسیر درست زندگی را پیدا کنند.
فدایی در این باره هم گفت: میزان مشکلات در خانواده‌های تک سرپرست تنها کمی از خانواده‌های با دو والد بیشتر است. و ارائه کارها و دیدگاه‌های یک جانبه و کاملا منفی مطلقا درستنیست. و مشکلات چندان چشم‌گیر و بزرگ نیست و تنها چند درصد از خانواده‌های دارای هر دو والد بیشتر است و ممکن است کمتر از 10 درصد باشد و بیشتر فرزندانی که در خانواده‌های تک سرپرست زندگی می‌کنند هیچ گونه مشکل عاطفی و روحی پیدا نمی‌کنند حتی کودکان این خانواده‌ها توانسته‌اند یک رابطه عمیق با پدر مادر خود برقرار کنند و انگیزه‌های برای پیشرفت نیز شود. بسیاری از نام آوردن جهان افرادی بودند که در خانواده‌های تک سرپرست پرورش یافته‌اند و مرد و زنی که در خانواده‌های تک سرپرست بودند محرومیت آنها باعث شده که آنها بشیتر بکوشند و فرد بهتری برای جامعه باشند. بنابراین فقط به دلیل اینکه فرزندی که در یک خانواده تک سرپرست زندگی می‌کند دچار مشکلات رفتاری و روانی باشد درست نیست بلکه احتمال اینوجود دارد که مشکلات آنها درصد بیشتر از کل جامعه باشد.
انتهای پیام/
