یک جامعه‌شناس گفت: خوش‌قولی به معنای وفای به عهد و تعهد نسبت به حرفی است که ما می‌زنیم، خوش‌قولی در ارتباط با عنصر اعتماد شکل می‌گیرد و یکی از شاخص‌های اعتبار افراد در ارتباط با یکدیگر است.

قرائی مقدم در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، گفت: خوش‌قولی و تعهد ریشه در یکی از سرمایه‌های اجتماعی جامعه به نام اعتماد دارد و موجب منسجم شدن روابط میان افراد می‌شود.

زمانی‌که اعتماد در سطح افقی و عمودی آن یعنی میان افراد و در میان مسئولان جامعه بالا باشد خوش‌قولی و وفای به عهد نیز افزایش می‌یابد،اشاره به این نکته لازم است که ایرانیان گذشته‌ی معنوی‌ای داشته‌اند و اعتقاد به خوش‌قولی در میان آنان قوت داشت و تعهد نسبت به حرف‌ها و قول‌های آنها بالا بود.
 
وی با اشاره به عوامل ایجاد اعتماد در افراد افزود: خوش‌قولی چیزی نیست که به خودی خود در افراد وجود داشته باشد. در واقع ما ریشه‌ی خوش‌قولی را در تربیت خانوادگی و پرورش درست معنویات دینی بجوییم و در نهادینه کردن خوش‌قولی هم خانواده‌ها و هم جامعه دخیل‌اند و ایجاد خوش‌قولی مستلزم رابطه دو جانبه بین این دو است.
 
قرائی مقدم در پایان خاطرنشان کرد: افراد بر اساس قول دادن به یکدیگر است که بین هم اعتماد را ایجاد می‌کنند و یکی از پیامدهای وفا نکردن به عهد و قول خود ایجاد بی‌اعتمادی میان خود و دوستانمان است که علاوه بر این آثار و پیامدهای آن به سایر نهادها و سازمان‌های جامعه هم خواهد کشید و ممکن است آثار زیان باری را در پی داشته باشد.

انتهای پیام/
برچسب ها: چقدر ، قول ، عهد ، تعهد ، نسبت
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار