به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، اسانسها ترکیبات معطری هستند که در اندامهای مختلف گیاهان یافت میشوند به طور کلی بیرنگ هستند خصوصاً هنگامی که تازه تهیه شده باشند ولی در اثر مرور زمان به علت اکسیداسیون شدن، رنگ آنها تیره میگردد برای جلوگیری از این تغییرات باید اسانسها را در مکان خشک و خنک در بسته نگهداری کرد و جنس ظروف باید از شیشه رنگی باشد.
اثرات اسانسها
استعمال خارجی:
۱- اثر بر جریان خون: اسانسها باعث تحریک و بهبودی جریان خون میشوند.
۲- اثر ضد التهاب: عدهای معتقدند که این اثر با اتصال به سیستم دفاعی بدن که مسئول التهاب موضعی میباشد اعمال میشود مثل Matricine Chamazulene، در گیاه بابونه.
استعمال داخلی:
۱- اثرات آرام بخش: اسانس سنبل الطیب بعلت داشتن ماده Valepotriate دارای اثرات آرام بخشی میباشد.
۲-تحریک ترشحات غدد دستگاه گوارشی: اثر این دسته از اسانسها تحریک اشتها، افزایش ترشح صفرا، افزایش حرکات کیسه صفرا و ضد نفخ میباشد و کار آنها مثل کاربرد ادویه در غذاها میباشد مانند اسانسهای آنیسون، رازیانه، پوست پرتقال، نعناع، دارچین، بابونه، گشنیز، زیره سیاه و ریحان.
۳- اثرات محرک جریان خون: این اثر در دوزهای بالای اسانسها ظاهر میشود که نتیجه آن افزایش تحریک جریان خون به طور معکوسی است که باعث ایجاد تحریک مراکز مغزی، نخاعی، تنفسی و قلبی میشود.
۴- اثرات ضد التهابی و آنتی سپتیک: اسانس بابونه به خاطر داشتن ماده Matricine دارای فعالیت ضدالتهابی است. ترکیبات حاوی این ماده برای درمان گاستریت، التهاب ساده گوارش و زخمهای ملتهب سیستم گوارشی مصرف داخلی میشوند. برخی اسانسها نظیر اسانس اکالیپتوس، تیمول و آویشن به خاطر اثرات آنتی سپتیک در درمان سرماخوردگی و التهاب دهان از طریق استنشاق و قرقره مصرف میشوند.
عوارض اسانسها
مصرف بیش از حد اسانسها باعث تحریک دستگاه گوارش شده و ممکن است سبب تهوع و اسهال و استفراغ گردد.
عوارض جانبی نامطلوب ناشی از استفاده بیش از حد از اسانسها بر روی سقط جنین با دوزهای مصرفی بالا دیده شده است.
اسانسها در اثر تماس موضعی، به مرور زمان تولید آلرژی میکنند مانند سینامالدئید موجود در اسانس دارچین.
برخی از اسانسها ایجاد حساسیت به نور و واکنشهای فتوتوکسیک میکنند که بصورت التهاب پوست و تشکیل تاول مشاهده میشوند. مانند اسانس لیمو و اکالیپتوس.
انتهای پیام/