تاریخچه باشگاه راه آهن
باشگاه ورزشي راه آهن يکي از قديمي‌ترين باشگاههاي ورزشي در ايران است که فقط در رشته فوتبال بيش از صد بازيکن ملي در رده هاي مختلف به فوتبال ايران معرفي کرده است.
به گزارش گروه ورزشي باشگاه خبرنگاران، شهرت باشگاه راه آهن در ورزش بيش از نتايج کسب شده به خاطر تربيت و پرورش بازيکنان مستعد است که در پنج دهه گذشته در اين باشگاه صورت گرفته است. تولد باشگاه راه آهن در ورزش ايران به سال 1316 برمي گردد که اولين تيمهاي ورزشي راه آهن تشکيل شد. تاريخچه باشگاه و تيم فوتبال راه آهن به دو دوره مجزا تقسيم مي شود:
*عصر تکوين و انحلال
دوره اول مربوط به قبل از جنگ جهاني دوم است که تيم راه اهن در 3 دوره مسابقات قهرماني باشگاههاي تهران شرکت کرد. اين تيم پس از آن که در سال 1316 تشکيل شد، اولين بار در مسابقات قهرماني باشگاههاي تهران در سال 1318 شرکت کرد. فصل 19-1318 باشگاههاي تهران از روز 13 دي 1318 آغاز شد و راه اهن در اولين بازي رسمي تاريخ خود مقابل تيم بازرگاني قرار گرفت و با نتيجه 11- صفر اين تيم را شکست داد.در سال 1319 راه اهن براي دومين بار در مسابقات قهرماني تهران حضور يافت و سومين و آخرين سال حضور اين تيم در فصل 1320 بود. وقوع جنگ جهاني دوم باعث تعطيلي فعاليتهاي ورزشي و از جمله باشگاه نوپاي راه آهن شد. در سالهاي دهه 30 فعاليت اين باشگاه فقط منحصر به ورزش کارگري بود.از اوايل دهه30 ، باشگاه فعاليتهاي خود را در زمينه فوتبال بصورت جدي تر از قبل آغاز کرد . دوره تکوين فوتبال راه آهن در سالهاي ابتداي دهه 30 بود که تيمي با نام "پيروز" در زمين هاي خاکي اطراف ايستگاه راه آهن تمرين مي کرد و بازيکنان آن را فرزندان کارکنان راه آهن تشکيل مي دادند. فعاليت اين تيم از سال 1333 با حضور رسول مددنوعي که از تبريز آمده بود ، جدي تر شد و بازيکنان ديگري نيز به اين تيم پيوستند که در بين آنها علي جباري سرشناس تر از بقيه بود. اين گروه را بايد آغازگر عصر جديد فوتبال راه آهن در تاريخ ورزش اين باشگاه شناخت که در سال 1336 در ميان تيمهاي سرشناس موفق به صعود از دسته دوم به دسته اول شدند. اما قانون تازه فدراسيون فوتبال مبني بر ممنوعيت حضور باشگاههاي اختصاصي(وابسته به سازمانهاي دولتي) در مسابقات باشگاههاي تهران باعث شد تا تيم يکپارچه و منسجم لوکوموتيورانان از هم پاشيده شود و بازيکنان آن نيز راهي تيمهاي ديگر شوند.
*عصر تولد دوباره
فعاليت راه اهن در دور دوم تاريخ خود از اوايل دهه چهل آغاز مي شود. در سال1341 مقررات تازه اي وضع شد که باشگاههاي اختصاصي با نام جديد ودريافت پروانه عمومي مي توانستند در مسابقات باشگاههاي تهران شرکت کنند. روي همين اصل باشگاههايي مثل پاس و عقاب تاسيس شده و پا به عرصه مسابقات گذاشتند. اما راه آهن بايد دوباره از دسته دوم شروع مي کرد و در مسابقات دسته دوم تهران در سال 1344 حضور يافت. در فينال دسته دوم که روز 9 مهر 44 برگزار شد ، راه آهن با دو گل نايب روئين دل و محمد اسحاق زاده مقابل شهرباني به برتري 2-1 رسيد وضمن قهرماني به دسته اول صعود کرد.در اولين حضور در دسته اول تهران به مقام هشتم رسيد و يک سال بعد در رتبه پنجم قرار گرفت.در مسابقات باشگاههاي تهران سال 48، راه آهن در مرحله يک چهارم نهايي پس از دو بار تساوي مقابل شهرباني ، به حکم سکه حذف شد!
*عصر صعود و سقوط
دهه پنجاه آغاز يک دوران جديد در تاريخ فوتبال راه آهن بود. با راه اندازي ليگ تخت جمشيد، راه آهن يکي از تيمهاي تهراني بود که در اين ليگ پذيرفته شد. تيم لوکوموتيو رانان در اولين تجربه حضور در ليگ به بهترين مقام خود در تاريخ ليگ دست يافت و هفتم شد. پس از کسب مقام نهمي فصل 53 ، در فصل 54 راه آهن با قرار گرفتن در رتبه پانزدهم به دسته دوم سقوط کرد، اما با اقتدار و کسب مقام قهرماني ليگ دسته دوم مجددا به ليگ تخت جمشيد بازگشت. در همين سال و در اولين دوره جام حذفي کشور ، راه آهن شگفتي ساز شد و به عنوان يک تيم دسته دومي تا مرحله يک چهارم نهايي پيش رفت که در آنجا مغلوب پاس شد. در فصل 56 ، راه آهن ضعيف ترين حضور خود را در ليگ تجربه کرد و از 30 بازي فقط 11 امتياز گرفت و به عنوان آخرين تيم جدول دوباره به دسته دوم سقوط کرد. راه آهن درليگ دسته دوم سال 57 پيشتاز بود که مسابقات به دليل وقوع انقلاب اسلامي تعطيل شد.
*عصر گربه سياه
پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در اولين دوره مسابقات رسمي که با نام جام شهيد اسپندي برگزار شد مقامي کسب نکرد. در سال 59 و در مسابقات انتخابي باشگاههاي تهران، راه آهن بامربيگري ناصر ابراهيمي موفق به صعود به دسته اول شد. نکته جالب اين بود که در بين 112 تيم حاضر در اين مسابقات ، راه آهن تنها تيمي بود که در 7 بازي گلي دريافت نکرد. در بهمن ماه همان سال و در مسابقات جام حذفي تهران ، راه آهن هر دو تيم استقلال و پرسپوليس را از گردونه مسابقات خارج کرد و لقب گربه سياه را تماشاگران دريافت کرد! موفقيتهاي گربه سياه در سالهاي اوايل دهه 60 ادامه يافت و در باشگاههاي تهران به مقام پنجم دست يافت که بهترين مقام اين تيم در دهه شصت بود. يک سال بعد عليرغم کسب مقام نهمي باشگاههاي تهران ، در جام حذفي به فينال راه يافت و جالب اينکه بازهم در اين راه استقلال را قرباني کرد، اگرچه در فينال مغلوب پرسپوليس شد.
*عصر نزول
از سال 1363 دوران نزول تدريجي راه آهن آغاز مي شود، بطوري که قبل از تعطيلي مسابقات در اين سال ، فقط يک امتياز از 6 بازي کسب کرده بود و در رتبه هجدهم قرار داشت. راه آهن در سالهاي نيمه دوم دهه شصت يک تيم متوسط بود و بهترين نتيجه اين تيم مقام هفتمي سال 67 بود. در سال 69 با قرار گرفتن در رتبه هفدهم به دسته دوم باشگاههاي تهران سقوط کرد و دو فصل را در دسته پايين تر گذراند. جالب اينکه در همين سالي که سقوط کرد در جام حذفي کشور تا مرحله يک چهارم نهايي پيش رفت ، اگرچه در نهايت مغلوب پاس شد. در سال 72 با خريد امتياز تيم بنياد شهيد دوباره به دسته اول بازگشت و در سال 73 نايب قهرمان تهران شد و يکي از نمايندگان تهران در ليگ مناطق شد.
*عصر پر فراز و نشيب
راه آهن از سال 74 تا 83 به مدت ده فصل را در ليگ دسته دوم آزادگان سپري کرد. در فصل 74 با موفقيت در مسابقات زيرگروه مناطق به دسته دوم ليگ آزادگان راه يافت و در اولين فصل حضورشان در کنار تيمهايي مثل ذوب آهن ، نفت آبادان ، شاهين بوشهر و پارس خودرو نتايج قابل قبولي گرفتند. در فصل 76 تا آستانه صعود پيش رفت ، اما در مرحله نهايي موفق به قرار گرفتن در جمع چهار تيم نشد. در اين سالها راه آهن با مربيان مختلفي صعود به ليگ دسته اول ( و بعدها ليگ برتر) را امتحان کرد ، اما سال به سال نتايج نااميدکننده تر بود. در فصل 83 ليگ آزادگان و با حضور فيروز کريمي ، راه اهن با اقتدار به مرحله نهايي مسابقات راه يافت و پس از تيم قندي يزد به عنوان دومين تيم به ليگ برتر صعود کرد تا پس از 27 سال دوباره در جمع بزرگان فوتبال ايران قرار گيرد.
*عصر بازگشت باشکوه
راه آهن در اولين فصل حضور در ليگ برتر در رتبه سيزدهم قرار گرفت که مقام خوبي براي يک تيم تازه وارد بود. اما دومين فصل حضور در ليگ برتر نااميدکننده بود، بطوري که اين تيم تمام فصل را در قعر جدول به سر برد و در نهايت به مسابقات پلي اف سقوط کرد. با پيروزي مقابل شهرداري بندرعباس، در فينال پلي اف مقابل ديگر تيم ليگ برتري، فولاد، قرار گرفت و در يک ماراتن 120 دقيقه اي به پيروزي رسيد و در ليگ برتر ماندني شد. در سومين فصل حضور در ليگ برتر در فصل 87-86 در رتبه يازدهم قرار گرفت که بهترين مقام اين تيم در ليگ برتر بود. راهيابي به مرحله يک چهارم نهايي جام حذفي، پيروزيهاي متوالي در ليگ برتر و چند پيروزي باارزش خارج از خانه از جمله موفقيتهاي راه اهن در اين فصل بود. تیم راه آهن در فصل 88-87 در رتبه یازدهم، در فصل 89-88 در رتبه چهاردهم، در فصل 90-89 در رتبه پانزدهم و در فصل 91-90 در رتبه یازدهم قرار گرفت.
*عرضه در بورس
باشگاه راه‌آهن به عنوان اولین باشگاه ورزشی در ایران در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۰ در بورس ایران با قیمت ۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان عرضه شد اما فروش آن با شکست روبه‌رو شد. در پی فروش نرفتن باشگاه راه‌آهن هیأت واگذاری و شرکت خصوصی‌سازی ایران در جلسه شنبه ۱۱ تیر خود قیمت واگذاری نخستین باشگاه فوتبال کشور برای خصوصی‌سازی را به قیمت 4/1 میلیارد تومان کاهش داد. شرکت هواپیمایی فراز قشم برای خرید آن پیش قدم شد و در سال 1391 مالکیت آن را به عهده گرفت.
*افتخارات فوتبال راه آهن:
• قهرمان ليگ دسته دوم 1355
• نايب قهرمان ليگ دسته اول 1383
• قهرمان دسته دوم تهران 1344
• فيناليست جام حذفي تهران 1361
• قهرمان جام اتحاديه 1381
• مقام چهارم جام اتحاديه 1380
• مقام چهارم جام دوستي تهران1351
• قهرمان فوتسال جام رمضان1378
• مقام سوم فوتسال جام رمضان1375
• نايب قهرمان جام حذفي 1388
انتهاي پيام/
*عصر تکوين و انحلال
دوره اول مربوط به قبل از جنگ جهاني دوم است که تيم راه اهن در 3 دوره مسابقات قهرماني باشگاههاي تهران شرکت کرد. اين تيم پس از آن که در سال 1316 تشکيل شد، اولين بار در مسابقات قهرماني باشگاههاي تهران در سال 1318 شرکت کرد. فصل 19-1318 باشگاههاي تهران از روز 13 دي 1318 آغاز شد و راه اهن در اولين بازي رسمي تاريخ خود مقابل تيم بازرگاني قرار گرفت و با نتيجه 11- صفر اين تيم را شکست داد.در سال 1319 راه اهن براي دومين بار در مسابقات قهرماني تهران حضور يافت و سومين و آخرين سال حضور اين تيم در فصل 1320 بود. وقوع جنگ جهاني دوم باعث تعطيلي فعاليتهاي ورزشي و از جمله باشگاه نوپاي راه آهن شد. در سالهاي دهه 30 فعاليت اين باشگاه فقط منحصر به ورزش کارگري بود.از اوايل دهه30 ، باشگاه فعاليتهاي خود را در زمينه فوتبال بصورت جدي تر از قبل آغاز کرد . دوره تکوين فوتبال راه آهن در سالهاي ابتداي دهه 30 بود که تيمي با نام "پيروز" در زمين هاي خاکي اطراف ايستگاه راه آهن تمرين مي کرد و بازيکنان آن را فرزندان کارکنان راه آهن تشکيل مي دادند. فعاليت اين تيم از سال 1333 با حضور رسول مددنوعي که از تبريز آمده بود ، جدي تر شد و بازيکنان ديگري نيز به اين تيم پيوستند که در بين آنها علي جباري سرشناس تر از بقيه بود. اين گروه را بايد آغازگر عصر جديد فوتبال راه آهن در تاريخ ورزش اين باشگاه شناخت که در سال 1336 در ميان تيمهاي سرشناس موفق به صعود از دسته دوم به دسته اول شدند. اما قانون تازه فدراسيون فوتبال مبني بر ممنوعيت حضور باشگاههاي اختصاصي(وابسته به سازمانهاي دولتي) در مسابقات باشگاههاي تهران باعث شد تا تيم يکپارچه و منسجم لوکوموتيورانان از هم پاشيده شود و بازيکنان آن نيز راهي تيمهاي ديگر شوند.
*عصر تولد دوباره
فعاليت راه اهن در دور دوم تاريخ خود از اوايل دهه چهل آغاز مي شود. در سال1341 مقررات تازه اي وضع شد که باشگاههاي اختصاصي با نام جديد ودريافت پروانه عمومي مي توانستند در مسابقات باشگاههاي تهران شرکت کنند. روي همين اصل باشگاههايي مثل پاس و عقاب تاسيس شده و پا به عرصه مسابقات گذاشتند. اما راه آهن بايد دوباره از دسته دوم شروع مي کرد و در مسابقات دسته دوم تهران در سال 1344 حضور يافت. در فينال دسته دوم که روز 9 مهر 44 برگزار شد ، راه آهن با دو گل نايب روئين دل و محمد اسحاق زاده مقابل شهرباني به برتري 2-1 رسيد وضمن قهرماني به دسته اول صعود کرد.در اولين حضور در دسته اول تهران به مقام هشتم رسيد و يک سال بعد در رتبه پنجم قرار گرفت.در مسابقات باشگاههاي تهران سال 48، راه آهن در مرحله يک چهارم نهايي پس از دو بار تساوي مقابل شهرباني ، به حکم سکه حذف شد!
*عصر صعود و سقوط
دهه پنجاه آغاز يک دوران جديد در تاريخ فوتبال راه آهن بود. با راه اندازي ليگ تخت جمشيد، راه آهن يکي از تيمهاي تهراني بود که در اين ليگ پذيرفته شد. تيم لوکوموتيو رانان در اولين تجربه حضور در ليگ به بهترين مقام خود در تاريخ ليگ دست يافت و هفتم شد. پس از کسب مقام نهمي فصل 53 ، در فصل 54 راه آهن با قرار گرفتن در رتبه پانزدهم به دسته دوم سقوط کرد، اما با اقتدار و کسب مقام قهرماني ليگ دسته دوم مجددا به ليگ تخت جمشيد بازگشت. در همين سال و در اولين دوره جام حذفي کشور ، راه آهن شگفتي ساز شد و به عنوان يک تيم دسته دومي تا مرحله يک چهارم نهايي پيش رفت که در آنجا مغلوب پاس شد. در فصل 56 ، راه آهن ضعيف ترين حضور خود را در ليگ تجربه کرد و از 30 بازي فقط 11 امتياز گرفت و به عنوان آخرين تيم جدول دوباره به دسته دوم سقوط کرد. راه آهن درليگ دسته دوم سال 57 پيشتاز بود که مسابقات به دليل وقوع انقلاب اسلامي تعطيل شد.
*عصر گربه سياه
پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در اولين دوره مسابقات رسمي که با نام جام شهيد اسپندي برگزار شد مقامي کسب نکرد. در سال 59 و در مسابقات انتخابي باشگاههاي تهران، راه آهن بامربيگري ناصر ابراهيمي موفق به صعود به دسته اول شد. نکته جالب اين بود که در بين 112 تيم حاضر در اين مسابقات ، راه آهن تنها تيمي بود که در 7 بازي گلي دريافت نکرد. در بهمن ماه همان سال و در مسابقات جام حذفي تهران ، راه آهن هر دو تيم استقلال و پرسپوليس را از گردونه مسابقات خارج کرد و لقب گربه سياه را تماشاگران دريافت کرد! موفقيتهاي گربه سياه در سالهاي اوايل دهه 60 ادامه يافت و در باشگاههاي تهران به مقام پنجم دست يافت که بهترين مقام اين تيم در دهه شصت بود. يک سال بعد عليرغم کسب مقام نهمي باشگاههاي تهران ، در جام حذفي به فينال راه يافت و جالب اينکه بازهم در اين راه استقلال را قرباني کرد، اگرچه در فينال مغلوب پرسپوليس شد.
*عصر نزول
از سال 1363 دوران نزول تدريجي راه آهن آغاز مي شود، بطوري که قبل از تعطيلي مسابقات در اين سال ، فقط يک امتياز از 6 بازي کسب کرده بود و در رتبه هجدهم قرار داشت. راه آهن در سالهاي نيمه دوم دهه شصت يک تيم متوسط بود و بهترين نتيجه اين تيم مقام هفتمي سال 67 بود. در سال 69 با قرار گرفتن در رتبه هفدهم به دسته دوم باشگاههاي تهران سقوط کرد و دو فصل را در دسته پايين تر گذراند. جالب اينکه در همين سالي که سقوط کرد در جام حذفي کشور تا مرحله يک چهارم نهايي پيش رفت ، اگرچه در نهايت مغلوب پاس شد. در سال 72 با خريد امتياز تيم بنياد شهيد دوباره به دسته اول بازگشت و در سال 73 نايب قهرمان تهران شد و يکي از نمايندگان تهران در ليگ مناطق شد.
*عصر پر فراز و نشيب
راه آهن از سال 74 تا 83 به مدت ده فصل را در ليگ دسته دوم آزادگان سپري کرد. در فصل 74 با موفقيت در مسابقات زيرگروه مناطق به دسته دوم ليگ آزادگان راه يافت و در اولين فصل حضورشان در کنار تيمهايي مثل ذوب آهن ، نفت آبادان ، شاهين بوشهر و پارس خودرو نتايج قابل قبولي گرفتند. در فصل 76 تا آستانه صعود پيش رفت ، اما در مرحله نهايي موفق به قرار گرفتن در جمع چهار تيم نشد. در اين سالها راه آهن با مربيان مختلفي صعود به ليگ دسته اول ( و بعدها ليگ برتر) را امتحان کرد ، اما سال به سال نتايج نااميدکننده تر بود. در فصل 83 ليگ آزادگان و با حضور فيروز کريمي ، راه اهن با اقتدار به مرحله نهايي مسابقات راه يافت و پس از تيم قندي يزد به عنوان دومين تيم به ليگ برتر صعود کرد تا پس از 27 سال دوباره در جمع بزرگان فوتبال ايران قرار گيرد.
*عصر بازگشت باشکوه
راه آهن در اولين فصل حضور در ليگ برتر در رتبه سيزدهم قرار گرفت که مقام خوبي براي يک تيم تازه وارد بود. اما دومين فصل حضور در ليگ برتر نااميدکننده بود، بطوري که اين تيم تمام فصل را در قعر جدول به سر برد و در نهايت به مسابقات پلي اف سقوط کرد. با پيروزي مقابل شهرداري بندرعباس، در فينال پلي اف مقابل ديگر تيم ليگ برتري، فولاد، قرار گرفت و در يک ماراتن 120 دقيقه اي به پيروزي رسيد و در ليگ برتر ماندني شد. در سومين فصل حضور در ليگ برتر در فصل 87-86 در رتبه يازدهم قرار گرفت که بهترين مقام اين تيم در ليگ برتر بود. راهيابي به مرحله يک چهارم نهايي جام حذفي، پيروزيهاي متوالي در ليگ برتر و چند پيروزي باارزش خارج از خانه از جمله موفقيتهاي راه اهن در اين فصل بود. تیم راه آهن در فصل 88-87 در رتبه یازدهم، در فصل 89-88 در رتبه چهاردهم، در فصل 90-89 در رتبه پانزدهم و در فصل 91-90 در رتبه یازدهم قرار گرفت.
*عرضه در بورس
باشگاه راه‌آهن به عنوان اولین باشگاه ورزشی در ایران در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۰ در بورس ایران با قیمت ۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان عرضه شد اما فروش آن با شکست روبه‌رو شد. در پی فروش نرفتن باشگاه راه‌آهن هیأت واگذاری و شرکت خصوصی‌سازی ایران در جلسه شنبه ۱۱ تیر خود قیمت واگذاری نخستین باشگاه فوتبال کشور برای خصوصی‌سازی را به قیمت 4/1 میلیارد تومان کاهش داد. شرکت هواپیمایی فراز قشم برای خرید آن پیش قدم شد و در سال 1391 مالکیت آن را به عهده گرفت.
*افتخارات فوتبال راه آهن:
• قهرمان ليگ دسته دوم 1355
• نايب قهرمان ليگ دسته اول 1383
• قهرمان دسته دوم تهران 1344
• فيناليست جام حذفي تهران 1361
• قهرمان جام اتحاديه 1381
• مقام چهارم جام اتحاديه 1380
• مقام چهارم جام دوستي تهران1351
• قهرمان فوتسال جام رمضان1378
• مقام سوم فوتسال جام رمضان1375
• نايب قهرمان جام حذفي 1388
انتهاي پيام/
