امروز، خانواده‌های شهدا هر کجا که هستند سری به عزیزانی می‌زنند که جانشان را عطا کردند و چه بی اختیار گاهی فراموش می‌کنیم که حرمت خون پاکشان را نگه داریم.

مبادا از یاد ببریم که شهیدان هنوز هم زنده‌اند و بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم، نظارتگر همه لحظه‌های ما هستند.

امروز بر سر هر مزاری گلی، سبزه بهاری و گلدانی می‌گذاریم تا یادمان باشد که جای آنها در کنار سفر‌ه‌های هفت سین‌مان همیشه خالیست.

آرامستان‌ها امروز مملو از جمعیتی است که به یاد عزیزان خود، گوشه‌ای آرام می‌نشینند و گاه حتی در غم نبودنشان، بی صدا اشک می‌ریزند.

امروز بسیاری از امام‌زادگان نیز میعادگاه مشتاقانی است که ساعات پایانی سال را با زیارت می‌گذارنند و حتی سری به قبوری می‌زنند که سال‌ها در کنار امامزادگان، آرام گرفته‌اند.

پنج شنبه آخر سال که می‌شود هیاهویی در شهر به راه می‌افتد، انگار یک بغض را با خود به سوی آرامستان می‌بری تا دلی سبک کنی...!

به یاد آنهایی که بودند، اما گاه قدر ندانستیم، سراغی از بودن‌هایشان نگرفتیم ‌یا کمتر به یادشان بودیم و حالا که رفته‌اند، انگار عزیز‌تر شده‌اند.

امروز در هر کجا که باشی، به یاد عزیز از دست رفته‌ای ناخودآگاه راهت را به سوی آرامستان تغییر می‌دهی تا شاید در لحظه‌های تحویل سال، کمی دل آرام‌تر باشی.

لحظه تحویل سال، هر کجا باشی نمی‌شود کنار سفره هفت سین بنشینی، اما یادی از جای خالی رفتگان نکنی، اما زیباترین تحویل سال‌ها را آنهایی می‌گذرانند که حتی هفت سین خود را در کنار مزار شهیدان و عزیزان خود می‌اندازند تا در لحظه‌های تحویل سال خود را کنار آنهایی ببینند که در از خود گذشتگی و فداکاری بی نظیر بودند.

امروز حال و هوای شهر، در آخرین پنج شنبه سال دیدنی است، هر کجا که باشیم بی‌اختیار سری می‌زنیم به آنهایی که اگر چه رفته‌اند، اما از یادها نمی‌روند...