او می گوید: چندروز پیش (24 اسفند) در منطقه پاسگاه نعمت آباد تهران مراسم بزرگداشت روزی برگزار شد که در هرات افغانستان در یک شهر 700 تا 800 هزار نفری نزدیک به 20 هزار نفر کشته شدند. در این روز مردم علیه دولت کمونیستی وقت قیام کردند، چراکه دولت سختگیری کرده بود. اجبار به عدم حجاب برای خانم و اقدام‌های کمونیستی باعث شد مردم به ستوه بیایند و تظاهرات کنند. در این رویارویی از دو طرف نزدیک به 20 هزار نفر توسط بمباران هوایی کشته شدند که اغلب آن ها مردم بیگناه بودند.

احراری با تاکید بر اینکه ما هرساله در روز 24 اسفند مراسم بزرگداشت برگزار می‌کنیم، اظهار داشت: طی صحبتی که با دوستان راهیان نور داشتیم، تلاش داریم جوانان افغان را به این سفر بیاوریم. سال گذشته که به این منطقه آمده بودیم به کنار ساحل اروند رفتیم، ساحل عراق را دیدم که تجاری است، اما این طرف در ایران این‌گونه نیست، وقتی پرسیدم دوستان ایرانی گفتند که ما نمی‌خواهیم پولی از اینجا در بیاوریم، بلکه می‌خواهیم همین گونه یادمان شهدای ما بماند تا نسل‌های بعدی ببینند که چقدر برای وطن و خاکمان خون‌ها داده‌ایم.

این خبرنگار افزود: پیشنهاد داده‌ام که چند گروه افغان بیایند و ببینند. چراکه جهاد ما در افغانستان به ویژه از زمان حضور غربی‌ها تحت الشعاع قرار گرفته است و مجاهدی که سال‌ها برای دین و کشورش در مقابل روس‌ها و کمونیست‌ها جنگیده است، الان به نام جنگسالار کنارش می‌زنند.

واقعا باید جوانان افغان بیایند ببینند که ایرانی ها چگونه از جهاد و دفاع خود پاسداری می‌کنند و بزرگداشت می‌گیرند و چگونه اینهمه جوان که برخی خادم شهدا هم هستند و اصلا سنشان به دوران جنگ هم نمی‌خورد، عشق به شهدا می‌ورزند.

وی با اشاره به اینکه رزمندگان افغانستانی بسیاری در جنگ تحمیلی به شهادت رسیده‌اند، درباره نقاط جنگی حضور افغانستانی‌ها گفت: افغانستانی‌‌ها در جبهه‌های جنوب جنگ ایران و عراق بیشتر بوده‌اند، اما دوستان من برنامه‌هایی در رابطه با شهدای ایرانی در افغانستان از جمله شهید سعیدی ترتیب داده‌اند و به دنبال این هستیم که این کار را متقابلاً انجام دهیم.

احراری در پایان گفت: ما دیگر از همزبانی، هم تاریخی گذشته‌ایم و به همخونی رسیده‌ایم. این‌که یک ایرانی در جبهه‌های افغان خون می‌دهد و یک افغان در جبهه‌های ایران، این پیوند خونی ماست.