به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 27 اسفند 1392 خورشیدی برابر با 16 جمادی الاول 1435 هجری و 18 مارس 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
آغاز بهره برداری از تلگراف در ایران (1236 ش)
روزنامه وقایع اتفاقیه در شماره 372 خود در این روز، رویداد سیم کشی تلگراف در مدرسه دارالفنون و موفقیتآمیز بودن آن را خبر داد. پس از آن قرار شد که از کاخ سلطنتی تا باغ لالهزار، سیم تلگراف متصل شود و پس از آن، نقاط دیگر نیز دارای تلگراف شدند.
نکته در خور توجه این بود که برقراری تلگراف در ایران، در مرحله اول انگلیسیها را بهرهمند کرد تا ایرانیان را، چرا که آنان با اتصال خطوط مخابراتی هند و اروپا، نه تنها با مستعمره خود، هندوستان، ارتباط برقرار کردند و آن را سرعت بخشیدند، بلکه با ساختن تلگراف خانههایی در ایران و فرستادن مامور به کشور، نفوذ خود را روز به روز در ایران، توسعه دادند.
رحلت فقیه معظم آیت اللَّه "محمدمظفری قزوینی" عالم بزرگ قزوین (1380 ش)
آیتاللَّه حاج شیخ محمد مظفری قزوینی در سال 1304 ش در قزوین به دنیا آمد. در 26 سالگی به قم رفت و در درسهای آیتاللَّه بروجردی و سید شهاب الدین مرعشی نجفی حاضر شد. سپس در سال 1332 ش به نجف اشرف کوچید و سالیان فراوان با حضور در مجلس درس آیات عظام: سید محسن حکیم و سید محمود شاهرودی وحضرت امام خمینی، در زمره یکی از فضلای نجف درآمد. معظم له یکی از علمای بزرگ قزوین بود که تدریس منظم فقه واصول و تالیف کتابهای فراوان را وجهه همت خویش ساخت و از این رهگذر، شاگردان بسیار و کتابهای پرفایده علمی از خود به یادگار نهاد. ایضاحُ الحُجّة فی شرح العُروَة در هشت جلد، پرسشها و پاسخها در دو جلد و اسلام و فلسفه احکام و طبقات رجال در شانزده جلد از جمله آثار اوست. سرانجام این فقیه بزرگ در 27 اسفند 1380 ش برابر با سوم محرم الحرام 1423 ق در 76 سالگی چشم از جهان فرو بست و پس از تشییع با شکوه، در حرم شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد.
وفات آیت الله رحمانی؛ عالم و مدرس برجسته حوزه (1374 ش)
آیتالله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی در سال ۱۳۰۲ش در خلیلمحله بهشهر چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۲۵ش راهی حوزه نجف اشرف شد و از محضر حضرات آیات عظام: سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی و میرزاهاشم آملی بهرههای فراوان برد و در همانجا به تدریس مشغول گردید. آیتالله رحمانی پس از چهارده سال اقامت در حوزه نجف به زادگاه خود بازگشت و یک هفته پس از آن، توسط آیتالله کوهستانی، عالم منطقه و استاد اولیه خود، بهعنوان فقیه، عالم و ملا معرفی گردید. مدتی بعد، آیتالله رحمانی به تهران رفت و پس از اقامتی ۱۴ ساله، در سال ۱۳۶۴ش راهی شهر قم گردید. معظمله عاشق تدریس بود و در تهران هر روز تا ده درس میداد. از این عالم بزرگوار تألیفاتی بهجای مانده است که: "شرحی بر عروةالوثقی"، "رساله در مشتق"، "رساله در طلب و اراده" و... از آن جملهاند. آیتالله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی، این فقیه فرزانه سرانجام در ۲۷ اسفند ۱۳۷۴ش برابر با بیست و هفتم شوالالمکرم سال ۱۴۱۶ هجری قمری در سن هفتاد و دو سالگی پس از نماز صبح بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه در مدرسهای که خود در زادگاهش بنیان نهاده بود، مدفون گردید.
قرارداد ایجاد 27 سیلوی بزرگ در ایران به امضاء رسید (1353 ش)
وفات "ابوحنیفهی دینوری" ادیب، منجم و ریاضیدان (281 ق)
ابوحنیفه، احمد بن داود دینوری از فلاسفه و حکما و ریاضیدانان قدیمی مسلمان میباشد که در نحو، لغت، منطق، نجوم، هیئت، حساب، هندسه، تاریخ و... یگانهی زمان بود. علاوه بر این، وی از علوم دینی و فلسفی نیز آگاهی زیادی داشت و در بلاغت کم نظیر بود. ابوحنیفه دینوری رصدخانهای در اصفهان تاسیس کرد و زیجی نیز تالیف نمود الاَخبارُ الطِّوال، الفَصاحَه، الشّعرُ و الشُّعَراء و البُلدان از جمله آثار اوست.
درگذشت "علی عمادالدوله دیلمی" از موسسین آلبویه (338 ق)
علی بن بویه دیلمی ملَقَّب به عمادالدوله، به همراه دو برادر کوچکتر خود، رکن الدین حَسن و مُعزُّالدوله احمد، در ابتدای قیامِ داعیان علوی در گیلان و طبرستان به خدمت ماکان دیلمی و سپس مرداویچ بن زیار پیوستند. علی از طرف مرداویچ فرماندار کرج شد ولی در سالیان بعد با مرداویچ اختلافاتی پیدا کرد که منجر به جنگ بین دو طرف شد. با مرگ مرداویچ در سال 323، عمادالدوله کرمان را فتح کرد و بدین ترتیب با تسخیر فارس و کرمان و نواحی اطراف، دولت عباسی، کلیّهی متصرفات خود را در ایران از دست داد. در سال 329، عمادالدوله در حین قلع و قمع مخالفان خود، تا طبرستان پیش رفت و بعدها موفق به تسخیر خوزستان نیز شد. علی عمادالدوله در سال 337 به سختی مریض شد و کارها را به برادر زادهاش فناخسرو ملقّب به عضدالدوله واگذاشت و خود در سال 338 ق درگذشت. عمادالدوله در تمام مدت امارت خود با مردم با مهربانی رفتار کرد و بساط عدل و انصاف را در سراسر قلمرو خویش گستراند.
درگیری شهید "سید حسن مدرس" با طرفداران سردار سپه در مجلس شورای ملی (1302 ش)
در
روزهایی که بحث جایگزینی جمهوری به جای مشروطه سلطنتی، بسیار اوج گرفته
بود و روز تصمیمگیری برای اعلان جمهوری نزدیک میشد، عالم مجاهد
آیتاللَّه سید حسن مدرس در برابر این عمل ایستادگی کرد و سعی داشت از
تصویب آن جلوگیری نماید. در این میان مشاجرهای بین سید محمد تدین، رییس
مجلس شورای ملّی با سید حسن مدرس روی داد که پس از هتاکی تدین، او به همراه
طرفدارانش از مجلس خارج شد و مجلس از رسمیت افتاد. پس از آن، مدرس از جلسه
خارج شد و در سرسرا که نمایندگان جمع بودند به ایراد سخن پرداخت.
در
این هنگام دکتر حسین بهرامی به تحریک تدین به مدرس نزدیک شد و سیلی محکمی
به صورت مدرس نواخت به طوری که عمامه او از سرش افتاد. این حادثه چنان زشت و
دور از انتظار بود که برخی نمایندگان آن را محکوم کرده و از جرگه هواداران
جمهوری و سردار سپه خارج شدند. در آن زمان، این سیلی را، سیلی به جمهوری
تعبیر کردند که در نهایت به شکست آن طرح انجامید.
آغاز سلطه استعماری اسپانیا بر سرزمین کلمبیا در امریکای مرکزی (1510 م)
سرزمین کلمبیا در امریکای مرکزی در سال 1499 م توسط کاشفان اسپانیایی کشف شد و استعمارگران اسپانیایی، ضمن الحاق کلمبیا به کشور خود، از هجدهم مارس 1510 م به غارت منابع آن پرداختند. قیام مردم کلمبیا علیه اسپانیا از سال 1781 م آغاز شد و پس از آن که ناپلئون، اسپانیا را تصرف کرد، نفوذ و قدرت دولت مادرید در مستعمراتش کاهش یافت. همزمان با تزلزل در حاکمیت اسپانیا، اعلامیه استقلال کلمبیا در سال 1810 تهیه شد. سه سال بعد، وقوع انقلاب مردم کلمبیا همچنان ادامه داشت تا اینکه سرانجام سیمون بولیوار آزادیخواه معروف امریکای جنوبی در سال 1819 م به سلطه اسپانیا بر کلمبیا خاتمه داد و با آزادی ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور و پاناما، جمهوری کلمبیای بزرگ متشکل از این کشورها را تأسیس نمود. طی سالهای 1829 تا 1830 م اکوادور و ونزوئلا اعلام استقلال کردند. نام کشور کلمبیا به پاس کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب به این اسم نامگذاری شده است.
تشکیل کنفدراسیون سوئیس متشکل از ایالات گوناگون (1815 م)
با پیوستن ایالت ژنو به سوئیس در 18 مارس 1815 م، این کشور به شکل کنونی درآمد. کشور سوئیس سابقاً به صورت کنفدراسیون اداره میشد ولی اکنون حکومت آن فدرالی است. سوئیس متشکل از 25 ایالت یا کانتون است. در قرن پانزدهم میلادی، سوئیس، یکی از کشورهای قدرتمند اروپا بود، اما به تدریج قدرت خود را از دست داد. در سال 1815 م پس از آن که 9 کانتونِ دیگر که آخرین آنها، ژنو بود، به کنفدراسیون سوئیس پیوستند، کنفرانس پاریس که پس از شکست ناپلئون، در فرانسه تشکیل شده بود، به سوئیس بیطرفی همیشگی اعطا کرد و این کشور تاکنون، حتی در دو جنگ جهانی نیز، بیطرفی خود را حفظ کرده است.
تولد "استفان مالارْمِه" ادیب معروف فرانسوی (1842 م)
اِسْتِفان مالارْمِهْ ادیب فرانسوی، در 18 مارس 1842 م در پاریس به دنیا آمد. مالارمه مدتهای طولانی، محفلی با نام "سه شنبه" در خانهاش تشکیل میداد که در آن، هواخواهان مکتب سمبولیسم یا نمادگرایی به گفتگو مینشستند. بر اساس این مکتب، احساسات و حالات روحی به طور غیرمستقیم از راه نمادها به خواننده یا شنونده القا میشود. شخصیت گیرا و حُسن بیان مالارمه، بسیاری را به محفلِ سهشنبههای او کشاند و خودِ وی مقام رهبری نمادگرایان را یافت. از نظر وی، شعر برای عوام باید معما گونه باشد و برای اهل فن و محرمان راز، چون موسیقیِ مجلسی. مالارمه در پی آن بود تا شعر را از هر چه مادی و محسوس است برهنه سازد و احساسات و اندیشههای ناخودآگاه را با اشارات غیرمستقیم، با به کار بستن اصوات و تصاویرْ بیان کند که این خودْ مایه ابهام شعر و نثر او شده است. تقریباً هر شعر مالارمه بر محور یک تصویر یا استعاره سروده میشود و دستهای از تصاویر تَبَعی، در اطراف آن ایجاد میگردد تا اندیشه اصلی را قوام بخشد. از مالارمه آثاری از نظم و نثر شامل مجموعهای از اشعار جوانی شاعر و نیز پریشانگویی درباره نظریات زیباییشناسی او بر جای مانده است. استفان مالارمه سرانجام در نهم سپتامبر 1897 م در 55 سالگی درگذشت.
تولد "رُدولف دیزل" مبتکر و مخترع موتور ماشین (1858 م)
رودلْفْ دیزل مخترع آلمانی، در 18 مارس 1858 م در پاریس به دنیا آمد و پس از سالها کوشش در 5 اوت 1895 م توانست، دستگاهی اختراع کند که بدون نیازبه الکتریسیته، با سوخت سادهتر و ارزانتر، نیروی بیشتر تولید کند. این دستگاه که به نام وی موتور دیزل نامگذاری شد، با فشردن هوا، حرارت زیادی در حدود 500 درجه تولید میکرد. دیزل اولین موتور خود را در کارخانه ماشینسازی آکسبورگ آلمان به بهرهبرداری رسانید و بدین جهت به فرزند آکسبورگ ملقب شد. وی برای معرفی و توضیح پیرامون اختراع خود به مناطق مختلف اروپا سفر کرد و به عرضه موتور خود پرداخت. اختراع دیزل، در جهان صنعت و وسایل نقلیه، تحول عظیمی به وجود آورد، به طوری که با وجود پیشرفت علم و صنعت، همچنان از این موتور به عنوان موتوری پرقدرت و با صرفه، استفاده میشود. رودلْفْ دیزل سرانجام در سال 1913 م در 55 سالگی درگذشت.
امضای پیمان "اویان" و پایان استعمار فرانسه در الجزایر (1962 م)
الجزایر از سال 1830 م تحت استعمار فرانسه قرار گرفت و مقاومتهای مردمی مانع این استعمار نگردید و حتی در اوایل قرن بیستم تمام خاک الجزایر زیر سلطه فرانسه درآمد. در زمان جنگ جهانی دوم، الجزایر که مستعمره فرانسه بود.، به جرگه متفقین پیوست و در زمان اشغال فرانسه، دولت در تبعید ژنرال دوگل، مدتی در الجزیره پایتخت الجزایر مستقر گردید. پس از پایان جنگ دوم جهانی، جنبش استقلالطلبی در این کشور شدت گرفت، به طوری که تشنجات این دوره، باعث اعطای خود مختاری از جانب دوگل شد. ولی مبارزان که خواستار استقلال بودند، جهاد خود را ادامه دادند تا حدی که در سال 1962 م مارشال دوگل قرارداد اویان را که متضمن استقلال کامل الجزایر بود، امضا کرد. در انقلاب هشت ساله مردم الجزایر، یک میلیون نفر از آزادی خواهان به دست اشغالگران فرانسوی کشته شدند. الجزایر پس از استقلال، دارای حکومت جمهوری دموکراتیک (سوسیالیستی) شد، که اولین رئیس جمهور آن احمدبن بلا بود.
مرگ "ملک فاروق" پادشاه پیشین مصر (1965 م)
ملک فاروق، پادشاه اسبق مصر در سال 1920 م به دنیا آمد. فاروق در پی مرگ پدرش در سال 1936 م، در سن شانزده سالگی جانشین وی شد اما چون به سن قانونی نرسیده بود اداره امور مملکت به شورای نیابت سلطنت محول گشت. ملک فاروق زمانی مجبور شد علیرغم میل باطنی خود، به پیشنهاد انگلیس در مورد نخستوزیری یکی از مخالفان خود، تن در دهد. ولی فاروق در سال 1944 م بار دیگر قدرت کافی به دست آوردو پس از تأسیس رژیم صهیونیستی، همگام با دیگر کشورهای عربی، ارتش مصر را درگیر جنگ با رژیم نوبنیاد صهیونیستی نمود.
![](https://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1392/12/26/2113165_519.jpg)
جنگ توام با شکست مصر، مردم این کشور را نسبت به ملک فاروق به شدت بدبین ساخت. این بدبینی در کنار فساد رایج در دستگاه رهبری فاروق، زمینه کودتای آرام 192 م ژنرال نجیب و جمال عبدالناصر را در مصر به وجود آورد. به دنبال این کودتا، فاروق در 26 ژوئیه 1952 م مجبور به استعفا شد. رهبران کودتا در ابتدا پسر خردسال فاروق به نام احمد فؤاد را به عنوان فاروق دوم به سلطنت نشاندند. اما در پی اعلام جمهوری در مصر در 18 ژوئن 1953 م، فاروق و خانوادهاش از مصر اخراج و رهسپار ایتالیا شدند تا اینکه فاروق در 18 مارس 1965 م در 45 سالگی در رم درگذشت.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید