در اين نشست ،" خاني" به اهميت نهضت ترجمه متون چيني اشاره كرد و گفت: بيش از هزار سال از ورود اسلام به چين مي گذرد و چينيان كه طبق فرهنگشان با هر ديني خود را تطبيق مي دادند، اسلام را به رسميت شناختند. اما ترجمه متون از 300 سال پيش در اين كشور آغاز شده است بطوريكه تمام كتاب هاي ترجمه حول محور دين بوده و به كليات اسلام پرداخته اند و مترجمان اين كتاب ها نيز نه تنها به اسلام كه به چهار دين ديگر نيز آشنايي داشته اند .
وي با اشاره به اينكه زماني نهضت ترجمه به عدم پويايي خود رسيد و توقف اسلام زايي در چين اتفاق افتاد ،گفت: زماني اسلام در چين به سمت بومي شدن مي رفت اما به سه دليل رشد اين نهضت متوقف شد، كه عبارتند از : دوره اول؛ "فعاليت هاي فرهنگي كشورهاي اسلامي" بود؛ در اين دوره زباني كه مسلمانان استفاده مي كردند نه براي ايرانيان و نه براي چيني هاي غير مسلمان قابل فهم نبود و باعث دشواري ارتباط مي شد.
دوره دوم؛ "حاكميت ايدئولوژي تقليدي با تلفيق" بود؛ در اين دوره حاكميت مطلقي بر جامعه چين حاكم شد و باعث هويت زدايي مسلمانان چين از هويت اسلامي به هويت قومي شد. اين دوره را مي توان به دوره "تحقير چين" نام برد. دوره سوم ؛"فعاليت هاي مسيونرهاي مسيحي در سرزمين چين" بود كه عقيده داشتند كه بزرگترين مانع مسيحيت در چين اسلام است، و در اين دوره مردم به مذاهب ديگري بجز اسلام گرايش پيدا كردند و محققان از اين دوره به عنوان مهمترين بخش ياد كرده اند.
در ادامه اين نشست، "وثوقي" نيز به دوره بندي مناسبات فرهنگي براساس موقعيت فرهنگي ايران اشاره كرد و گفت: مناسبات فرهنگي ايران و چين به سه دوره تقسيم مي شدند كه در بخش نخست "پيش از اسلام"، دوره شكل گيري موقعيت ميانجي فرهنگي ايران بود و 1100 سال تداوم داشت، بخش دوم "دوره اسلامي" كه دوره تكامل موقعيت ميانجي ايران بود و اوج مناسبات فرهنگي ايران و چين در اين دوره شكل گرفت؛ دوره سوم كه از آن به عنوان " دوره جديد" نام مي برند، دوران ميراث مشترك بود.
وي افزود : در دوره سوم؛ ابوريحان بيروني با تاكيد بر علم نجوم در مورد مناسبات فرهنگي ايران كار بزرگي انجام داد و جايگاه تمدن هاي قديم را در اين مناسبات نشان داد و ايران را به عنوان مركز توجه اين تمدن ها و به عنوان ميانجي شرق و غرب معرفي كرده است.
"وثوقي" خاطر نشان كرد: براي نمونه تمدن در حوزه دريايي ، از بزرگترين مناسبات ايران و چين بوده و اساس آشنايي دريانوردان مديترانه با چين بوسيله دريانوردان ايراني شكل گرفته است.
وي افزود: در عصر جديد موقعيت هاي فرهنگي از اهميت بسزايي برخوردار است، چرا كه ايران با توجه به پيشينه تاريخي اش در ارتباط با كشورهايي نظير هند، چين و بين النهرين ميراث فرهنگي مشترك دارد و در حال حاضر متاسفانه كشورهاي همسايه بعضي از اين مشتركات را به نام خود ثبت كرده و به جهان معرفي مي كنند و لذا ما بايد با معرفي ذخاير اسلامي و فرهنگي كه در چين داريم از اين ميراث محافظت كنيم.
در ابتداي اين نشست ، دهگاهي با اشاره به نقش فرهنگي ايران در حوزه شرق و غرب گفت: متاسفانه در حوزه شرق شناسي نگاه عميقي نداشته ايم و اميدواريم با برگزاري اين نشست و پويا تر شدن مترجمان با همكاري مركز ساماندهي ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي در آينده شاهد اتفاقات خوبي در حوزه شرق باشيم وبتوانيم وضعيت ترجمه متون اسلامي در مناطق مختلف را بهبودبخشيم.
گفتني است : اين نشست در ادامه سلسله نشست هاي مركز ساماندهي ترجمه و نشر معارف اسلامي و علوم انساني در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي برگزار شد.
انتهای پیام/