به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از ایرنا قرار گرفتن روی سکوی شماره یک در میادین جهانی، اهتزاز پرچم سه رنگ ایران و سرود «سرزد از افق مهر خاوران»، حس غرور و افتخار را پس از ماه ها تلاش، رنج و زحمت می آفریند.

اما مدت کوتاهی پس از وعده های پررنگی که شاید بسیاری هم عمل نشود و عکس و مصاحبه ها، زندگی بسیار سخت برای این گروه از قهرمانان که نیاموخته اند می توانند از ورزش، شهرت و بهره گیری نامعمول از ارتباطات خود نیز کاسبی کنند، فرا می رسد.

صمد عباسی دارنده دو مدال طلای جهانی، دو مدال نقره آسیایی و اپن جهانی و بسیاری عناوین ریز و درشت دیگر دنیای وزنه برداری معلولان، این روزها با وضعیت جسمی خود (معلولیت) از راه مسافرکشی چرخ زندگی را می گرداند تا مجبور نشود نیازمند دیگران باشد.

وی که از ملی پوشان باسابقه وزنه برداری جانبازان و معلولین است و عناوین بسیاری دارد، با ابراز نگرانی از وضعیت آینده خود، در اردوی های تیم ملی حضور می یابد و در مسابقات مختلف بر پولاد سرد غلبه می کند.

عباسی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، به تشریح وضعیت خود پرداخت و گفت روزگار چندان مطلوب نیست و مشکلات زندگی تاب و توانم را می گیرد.

وی با اشاره به اینکه تنها از راه مسافرکشی مخارج زندگی خود و خانواده را تامین می کنم، گفت: تمامی تلاش هایم برای یافتن شغلی ثابت که پایان بخش عذاب هر روزه رانندگی برای مسافرکشی باشد، شکست خورده است.

عباسی اظهار کرد: وزنه برداری رشته بسیار سنگینی است و برای موفق شدن در آن به تغذیه، استراحت خوب و استفاده از مکمل های مناسب و مجاز نیاز دارم که متاسفانه از آن بی بهره ام.

قهرمان دو دوره مسابقات جهانی، گفت: برای تامین هزینه های زندگی، نه تنها استفاده از مکمل های غذایی را کنار گذاشته ام، بلکه حتی مجبورم استراحت خود را کاهش داده و ساعات بیشتری مسافرکشی کنم و غذاهای ساده بخورم که سبب افت بدنی می شود.

وی درباره مسکن خود گفت: چند سال پیش از سوی سازمان بهزیستی یک واحد مسکن مهر داده شد، اما برای تشکیل خانواده مجبور به فروش آن شدم و هم اکنون در منزل پدرم زندگی می کنم.

عباسی ادامه داد: زمان حضور در اردوی تیم ملی، زیرنظر کادر فنی تمرینات منظمی را پشت سر می گذارم، اما پس از پایان اردو و در بازگشت به کرمانشاه، باز هم مجبورم ساعت ها مسافر کشی کنم.

وی، رانندگی در مدت طولانی با توجه به شرایط معلولیت را بسیار سخت توصیف کرد و گفت: این وضعیت باعث شده تا کمردرد بگیرم که موقع تمرینات و بلند کردن وزنه، شدت یافته و به طور قطع در آینده ای نه چندان دور مشکلات جدی ایجاد خواهد شد.

عباسی در ادامه و در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون از سوی مسوولین حمایت شده است، گفت: حمایت به معنای حل کننده مشکلات نه، ولی سال 2008 پس از قهرمانی در مسابقات جهانی، 20 سکه طلا گرفتم.

وی خاطرنشان کرد: چند تجلیل محدودتر نیز صورت گرفته است، اما این کمک ها مقطعی است و نمی تواند درد خاصی را از زندگی پردرد من ومشابه من درمان کند که فقط نیاز به یک شغل ثابت داریم.

قهرمان وزنه برداری معلولان جهان با تاکید بر اینکه اکنون کار نیاز اصلی من است، ادامه داد: در سال های اخیر بارها به مسوولین مختلف مراجعه و تقاضای کارکرده ام، اما متاسفانه درها همه بسته است.


وی افزود: حداقل می توانم، مانند بسیاری از افراد ضمن برخورداری از یک شغل نه چندان تخصصی، وظایف خود را انجام دهم و با حداقل دستمزد و حقوق زندگی خود را تامین کنم.

عباسی همچنین ادامه داد: فکر نمی کنم به عنوان یک قهرمان وزنه برداری جهان که با تمام وجود برای موفقیت کشورم تلاش کرده و زحمت کشیده ام، انتظار زیادی باشد که از مسوولین بخواهم حداقل یک دکه یا مغازه کوچک به من بدهند تا بتوانم روی آن کار کرده و خرج و مخارج زندگی خود را تامین کنم.

وی همچنین از اینکه تاکنون اجازه ملاقات با استاندار کرمانشاه را به وی نداده اند، گلایه کرد و گفت: به عنوان یک قهرمان ملی که بارها پرچم مقدس ایران را به اهتزاز در آورده ام این انتظار و خواسته را دارم تا بتوانم از نزدیک مدیر ارشد استان را ملاقات کنم تا راهی بر ای این مشکل بیابد.

عباسی در عین حال از مدیرکل بهزیستی استان به دلیل توجهی که به ورزشکاران معلول کرمانشاهی دارد، قدردانی کرد.

وی در پایان و با اشاره به اینکه هم اکنون در اردوی تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولین حضور دارد، اظهار کرد: 14 فروردین 93 قرار است به عنوان نماینده دسته 54 کیلوگرم همراه سایر ملی پوشان عازم مسابقات جهانی امارات شوم.

کسب مدال طلای مسابقات جهانی 2008 نیوجرسی آمریکا، مدال طلای مسابقات جهانی 2009 طرابلس، مدال نقره مسابقات گزینشی المپیک 2012 لندن در امارات، کسب دو مدال نقره در مسابقات آسیایی و اپن جهانی مالزی در سال 2014 و کسب دو عنوان چهارمی مسابقات آسیایی گوانگژو در چین و مسابقات جهانی مالزی در سال 2010 از جمله افتخارات صمد عباسی وزنه بردار معلول کرمانشاهی به حساب می آید که اکنون فقط یک شغل می خواهد.